🌼 Chapter 07 🌼

417 47 1
                                    

"  ලා හිරු රැසින් දහසක් මල් පූදින මේ හිමිදිරි උදෑසනේ සුමිහිරි ගීතයකින් ඔබසැම පිනවීමට මේ ආරාධනය  8 -C සහ D පන්තිවල සොයුරන්ටයි....."

අපි උන්නෙ පිට්ටනියෙ.....ස්පෝට් මීට් ඉවරවෙලා දවස් දෙකකුත් ගිහින්....අද සදුදා තව සතියකින් හරියටම විභාග පටන් ගන්නවා....පොඩි පන්තිවලට  ස්පෝට් මීට් එකට කලින් විභාග තියලා ඉවර කරපු හන්දා ලබන සතියෙ කෙලින්ම පටන් ගන්නෙ අපිට....පලවෙනි වාරෙට  පළාතෙන් පේපර්ස් එව්වට මොකද ටීචර්ස්ලට සෙට් නැත්තම් ස්කෝලෙන්ම පේපර්ස් හදනවා....පළාතෙන් දෙන ඒවා වගේ නෙවෙයි ස්කෝලෙන් හදන ඒවා...ආය ඉතින් එරිලා ඇඩිලාම යනවා...ඒවට හැත්තැ පහෙන් උඩ යන්තමට ගත්තත් ඉතින් ඒකත් ඇති

හැම සතියකම සදුදා කියලා කියන්නෙ ප්‍රධාන රැස්වීම තියන දවස....හයේ ඉදන් දහතුන වෙනකම්ම පන්ති පිළිවෙලට පෝලිම් හදලා තියනකොට හැම ලමෙක්ම උන්නෙ අතේ දුරින්...අතේ දුරින් කියන්නෙ ආය තනි කෙලින්...එහෙන්වත් මෙහෙන්වත් පෝලිම් ඇදවෙලා නයා ගිහින් නෑ... ඉස්සරහ එකා ලගට ගියොත් පේන්නෙ ඌව විතරයි....මේක ඇවිත් බෝයි  ස්කූල් එකක් හන්දම බලන පිලිවෙල ඉහටත් උඩින්...හැම පෝලිමක් ලගම තමන්ගෙ පන්තියට අදාල ප්‍රිෆෙක්ට් කෙනෙක් උන්නා

ගාථා කියලත් දැන් විනාඩි කීයක් නම් ගෙවිලා ගිහින්ද....මේ රැස්වීම් දවස් කියන්නෙම මහ එපා කරපු දවස්....උදේ කියලා නෑ ඉර තදට පායලා තිබුනා...උන්නෙ පිට්ටනිය හන්ද වැටිලා තියෙන ඉර අව්වට අපි කරවෙනවා...අම්මපා බොරු කලන්තයක්වත් දාන්න බැරි හැටියක්...සිංහලෙන් කියන පොඩි එකා මයික් එකත් අතේ තියන් සිංදුවක් කියන්න එයාලගෙ පන්තිවලට ආරාධනා කරනවත් එක්කම පොඩි ඇච්චො වගයක් ඇවිත් ස්ටේජ් එක පුරාවටම හිටගත්තා. දැන් ඉන්නෙම බටු ඇට....උන් දොඩම් ගෙඩි දෙකක් තරම්වත් උස නෑ....හරි මෙහෙමයි ඔහොම කිව්වට මං උසත් නෑ තමයි ඒත් ඉතින් අපේ වයසෙ අනිත් උන් උසයිනෙ පොල් ගස් වගේ

අම්මගෙ සුදු පුතා ඉතින් අම්මා වගේම කොටයි

" මිනිසා සුවදයි මල් සේ
නුවණින් එලියයි හිරු සේ....
පරවී........වැටිලා.....ඒ හිරු මල මේ දෙරණේ...... "

අටේ පොඩි උන් එහෙන් සිංදු කියනකොට මෙච්චර වෙලාම තනි කෙලින් උන්නූ මම එක කකුලකට ඇගේ ඔක්කොම බර දුන්නා....වැටෙන ඉර අව්වට ඇස් හීනිවෙලා ගිහින් තියනකොට සාක්කුවේ තිබුන ලේන්සුව අතට ගත්තු මම නලල කොනකින් ගලාගෙන ගියපු ලුනු රස දාඩිය බිංදුව පිහදැම්මා...මට තේරෙන්නැත්තෙ උදේ රැස්වීම එනවුන්ස් කරන එකාට විතරක් ලා හිරු කිරණක් වැටිලා අනිත් එවුන්ට පිච්චෙන සයිස් එකේ කිරණක් වැටෙන්නෙ ඇයි කියලා....වටපිට බලනකොට අපේ පන්තියට ඩියුටි ඉන්න පසන් අයියා මගෙ දිහා ඇස් හීනි කරන් බලන් ඉන්නකොට එයාට ලා හිනාවක් දුන්න මම ශේප් එකේ ඉස්සරහ බලනගමන් කෙලින් හිටගත්තා...

ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 |ONGOING|Where stories live. Discover now