මගෙ ඇස් ලොකුවෙලා ගියා.....මම එයා දිහා බැලුවත් ඒ ගිනි රතු ඇස් නැවතිලා තිබුනෙ මගෙ පැත්තට අරකා දික්කරගෙන උන්න වේප් එක ලගට වෙනකොට එන්න එන්නම ඒ ඇස් තද රතට හැරෙනවා මම බලාන.....එයා උන්නෙ තරහින්.....මට ඒක දැනෙනවා......ඒ බැල්ම......කොහමද මම විස්තර කරන්න ඕන....මිට මෙලවෙලා තියන ඒ අත්වල නහර ඕනවටත් වඩා ඉලිප්පිලා තියනකොට මට කියන්න මම උනත් බයවෙන එක සාධාරණ නැද්ද ??
මම විතරක් නෙවෙයි අර කොල්ලො තුන් දෙනාම උන්නෙ නහුතෙටම බයවෙලා....මොකද උන් කීයටවත් හිතුවෙ නෑ මෙහෙම මෙතනට කවුරුහරි කඩා පනියි කියලා......රශේන් අයියා විතරක් නෙවෙයි එතන ලක්ශිත අයියා පසන් අයියා වගේම තව ප්‍රිෆෙක්ට් අයියා කෙනෙකුත් උන්නා.....අරකා වේප් එක මගෙ පැත්තට දික්කරන් ඉන්නවා අනිවාර්යයෙන්ම එයාලා දකින්න ඇති.....මම ගැන එයාලා වැරදියට හිතාවිද ?? ඒත් අනේ මම එහෙම නෑනෙ
" තොපි........තොපිට ලැජ්ජ නැද්ද පරයො ස්කෝලෙ ඇතුලට ගෙනල්ලා මෙහෙම දහජරාව බොන්න.......ඒ තරමටම ඇම්මද උබලට "
" ආහ්හ්හ් "
පැනපු ගමන් ලක්ශිත අයියා මට වේප් එක දික්කරපු කොල්ලගෙ කොලර් එකෙන් අල්ලගත්තෙ ඌව එහෙම්මම බිත්තියකට හේත්තු කරන ගමන් වෙනකොට පසන් අයියා උන් ලග තිබුන ඔක්කොම දේවල් අතට ගත්තා.....උන් උන්නෙ මත්වෙලා හන්දමද කොහෙද පොඩ්ඩක් ඇල්ලුවත් වැටෙනකොට මගෙ දකුණු අතේ මැණික් කටුව තදවෙනවා වගේ මට දැනෙනකොට එහෙම්මම ඔලුව හරවන ගමන් මම බැලුවෙ රශේන් අයියා දිහා
ඒ බැල්ම.......
ඒක ඇවිත් වෙනදට මම දකින ගනන්කාර බැල්ම නම් නෙවෙයි......කොහෙත්ම ඒ ඒක නෙවෙයි......තනිකරම ඒක ඇවිත් මනුස්සයෙක්ව පන පිටින් පුච්චලා අලුකරලා දාන්න පුලුවන් ප්‍රභල බැල්මක් වෙනකොට තවමත් එයා නෙවෙයි වචනයක් කතා කලේ
" ශෙ...හ් උබලා ලගින් එන ගද.......මොකද තොපි ඔහොම බලන්නෙ.......වරෙල්ලා තුන් දෙනාම ඔෆිස් එකට "
" බලන්න දෙයක් නෑ.......යමල්ලා.......උබලට එදත් චාන්ස් එකක් දුන්නා.....හැදෙන බඩු නෙවෙයි තොපි.......මේ පාර බේරෙන්න බෑ යමං ඉතින් "
YOU ARE READING
ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 |ONGOING|
Fanfiction" ආදරේ කියන්නෙ ලබා ගැනීමම නෙවෙයි...." කවුදෝ කෙනෙක් කියනවා මං අහගෙන මට අන්තිම තප්පරේදිත් හිතුනා තව එක සැරයක් ඔය අත අල්ලලා බලන්න......මට ඕන උනා මට දැනෙන විදියටමද ඔයාටත් මාව දැනෙන්නෙ කියලා හරියටම දැනගන්න..... පිට කොන්ද දිගේ හිරියක්....?? අපෝ මොන පිස්ස...
