Depresif.

4.Bölüm-Hapis.

Merhaba :) İlk olarak size birşey soracağım.Burslu'da olduğu gibi -Bursist- Depresif ailemize ne diyebiliriz? Henüz küçük,hatta minnacık bir aile ama olsun.Macera kategorisinde 350'den 400'e çıkmışız.Olsun yine de kötü değil.Hatta mükemmel! Teşekkür ederim..

Bölüm şarkısı:Meg Myers-Go

Multimedia:Kesinlikle hikayedeki ve kafamda ki tarife mükemmel bir şekilde uyan Alkın Ateş.

Duyguların tarifi,bunu gösteremeyen bir insan için fazlasıyla zor.Aslında yaşanılan şeyler mi yoksa duygular mı daha çok yakar canını sorusu biraz, hatta abartmadan fazlasıyla garip.Duygusal acı bir insanın çekebileceği en büyük acı çeşididir.Öğrendiğim genel şeyler,annemin ölümünün tek tesellisi.Belki bu kadar acı çekmesem olgun olamayacaktım.Hayatın hep yüzüne gülmediğini anlayamayacaktım.Yine başladığım yerdeydim.Tökezlediğim,defalarca düştüğüm,kanayan dizlerimi tek başıma sardığım,takıldığım yoldayım.Sabah arayan babam,görüşmek isterken ben artık onu görmek istemiyordum.O bir baba,kalbine kazık sokan bir baba.Ona muhtaçken,seni umursamayan ve anneni terk eden bir baba.Belki de annemin başına gelen her şey ''baba'' sıfatını bile alamayacak o adam yüzünden.Şimdi hazırlanıyorum.Onu görmeye gideceğim,o adamı.Yanımda Alkın ile.Eskiden dertlerimi unuttuğum,güvendiğim adamın yanına artık güvensiz ve bir yabancı ile gidiyordum.

''Hazır mısın?'' sigarasını içerek gelen Alkın'a kafamı olumlu anlamda sallayarak ceketimi üzerime geçirdim.Peşinden motora bindiğimde,Alkın kaskı kafasına takmış ve bana da bir tane uzatmıştı.

''Gerek yok.Biran önce gidip gelelim.'' Alkın motordan inip kaskı kafama takmış ve tekrar motora binmişti.Motoru çalıştırıp gaza bastığında,bende ellerimi beline dolamıştım.Alkın frendeki elini daha fazla sıktığında bende etrafımı inceliyordum.Motor korkumu yenmiştim! Babam denen adamın mesaj attığı adrese geldiğimizde beraber motordan inmiştik.

''Ben kapıdayım o zaman.'' ilk defa söylediklerinin aksine benden de fikir bekleyen bir Alkın görüyordum.

''Benimle gelsen?'' kehribar rengi gözlerimi,gri gözlerine diktiğimde kafasını sallamış ve içeriye girmişti.Arkasından girerken,gözlerim etrafı tarıyordu.Gözlerim,değişmiş,kirli sakal bırakmış ve gülümseyip el sallayan babam üzerinde kalmıştı.Masaya doğru yürüdüğümde Alkın'da yanımda geliyordu.Masaya vardığımızda yerinden kalkıp bana sarılacakken ''Gerek yok.'' demiştim.İtiraz etmeden oturduğunda,garsonda menüleri getirmişti.Alkın menüye göz attıktan sonra kapatmış ve elini kaldırmıştı.Yanımıza gelen garsona:

''Sade türk kahvesi,Ilgın bir şey ister misin?'' demişti.Kafamı iki yana salladığımda,garsonda kafasını sallamış,menüleri almış ve gitmişti.

''Bu adam kim,seninle başbaşa konuşacağımızı sanıyordum.'' Babam konuşmaya başladığında ellerimi yanağıma dayamış ve ''Onun bir adı var,Alkın.Ve hayır,başbaşa konuşmayacağız.'' demiştim.

''Ilgın,annenin ölümüyle bir alakam yok.'' Annem ile ilgili bir cümle kurduğunda gözlerimi yummuştum.Bu fazlasıyla kötü bir acıydı.Gözlerimi açıp cevabımı verdiğimde,Alkın'da sıkılmış bir eda ile gözlerini tavana dikmiş ve nefesini dışarıya vermişti.

''Beni buraya bunun için mi çağırdın,yeni karın yüz mü vermedi?''

''Ilgın,fazla oluyorsun.''

''Senin sorunun.''

Sinirlendiğini,çene kaslarının kasılmasından anlamış ve onu sinirlendirmeye devam etmiştim.

''Anneni sevmiyordum.''

''Ne tesadüf,bende seni.''

Babam ayağı kalktıktan sonra kolumu tutmuş,beni de kaldırmıştı.