အငယ်အနှောင်း (Affair)

7. That's the way it was

**That's the way it was (ဒါဟာ ဖြစ်သင့်တဲ့အတိုင်းပဲ)**

"တို့အထင်တော့ အက်(Eak)ကလူကောင်းပါပဲ"

စျေးဝယ်စင်တာထဲတွင် ကျွန်မဝမ့်နှင့်လမ်းတူတူလျှောက်နေစဉ်ပြောလိုက်သည်။ ကျွန်မမေမေနှင့် အန်တီဝီ(ဝမ့်အမေ)တို့ အတူတူတစ်လမ်းသွားလေသည်။ မေမေသည် အိမ်အတွက် မိုက်ခရိုဝေ့(Microwave) အသစ်တစ်လုံးလိုချင်၍ဖြစ်ပြီး ကျွန်မသည် ပျင်း၍လိုက်လာခဲ့ခြင်းသာဖြစ်သည်။ သို့ဖြင့်၍ ကျွန်မနှင့်အတူ ဝမ်ဝီဝါလည်းပါလာလေသည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ ပလန်။ ဘာလို့ရုတ်တရတ်ကြီး အဲ့ဒီကိစ္စကိုပြောတာလဲ"

"ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီတိုင်းတွေးမိလို့ပါ ပြီးတော့ မင်းကိုသဘောကျနေတဲ့ကောင်လေးတွေလည်းအများကြီးရှိတယ်လို့ကြားလို့လေ"

ဝမ်သည် ကျွန်မအား စိတ်ရှုပ်စွာကြည့်လာသည်။

"ရှင်အဲ့ဒါကို ဘယ်ကကြားလာတာလဲ"

"အက်(Eak)ပြောတာ"

"သူကရော ဘယ်လိုသိတာလဲ"

"မင်းသူငယ်ချင်း ဝတ်(watt)ပြောပြတာတဲ့။ ထားပါတော့ တို့ဘယ်ကသိလဲကအရေးမကြီးဘူး။ အရေးကြီးတာက အဲ့ဒါတကယ်ပဲလား"

"မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်မအဲ့လောက်လည်းမလှသလို နာမည်လည်းမကြီးဘူး"

"ဟုတ်တယ် မင်းကမလှပါဘူး" ကျွန်မပြောလိုက်သောအခါ ဝမ်သည် ကျွန်မအား စူပုတ်စွာကြည့်လာသည်။

"ရှင်က ပြောရက်လိုက်တာနော်"

"ဒါပေမယ့် မင်းက ချစ်စရာကောင်းတယ်လေ"

"..."

"တို့လေ မင်အရင်ကထက်အများကြီးချစ်စရာကောင်းလာတာပဲဆိုတာကို ရှေ့ရက်လေးတင်ကမှ သတိထားမိလာတာ"

ကျွန်မစကားဆုံးသောအခါ ဝမ်သည် ရှက်၍ထင်၏ ကြမ်းပြင်သို့သာ ငုံလျက်ကြည့်နေလေသည်။ နောက်မှ ကျွန်မဝမ့်အားထိုစကားပြောမိသည်မှာ အရမ်းကြောင်တောင်တောင်နိုင်မှန်း သတိထားမိလေတော့သည်။
<ငါဘာတွေလျှောက်ပြောနေမိတာလဲ??>

"ရှေ့ရက်တွေက ရှင်နည်းနည်းထူးဆန်းနေတယ်။ ရှင်ကျွန်မကိုမြင်လိုက်တိုင်းလန့်လန့်သွားတာလေ အခုကျတော့ ရှင်ကျွန်မကိုချီးကြူးနေပြန်ပြီ။ ရှင်တကယ်ပဲဘာဖြစ်နေတာလဲ ပလန်"