အငယ်အနှောင်း (Affair)

10. Your Song

**Your song (မင်းအတွက်သီချင်း)**

ဝမ်ဝီဝါသည် ခပ်သေးသေးမိန်းကလေးတစ်ယောက်ဆိုပေမယ့်လည်း ကျွန်မလည်ပင်းအား ရုန်းမရအောင်တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆွဲဖက်ထားဖို့ရာ လုံလောက်သည့် အားအင်ရှိလေသည်။ ဝမ့်အသက်ရှူငွေ့ ခပ်နွေးနွေးကို ခံစားမိသည်အထိ ကျွန်မတို့မျက်နှာချင်းနီးကပ်နေလေသည်။

အရမ်းနီးကပ်လွန်းသဖြင့် ဝမ်ဝီဝါ့ဆီမှ သွားတိုက်ဆေးနံ့သင်းသင်းလေးကိုပင် ကျွန်မသတိထားမိနေတော့သည်။ ကျွန်မအခုလိုအချိန်မျိုးတွင် သွားတိုက်ဆေးကြောင့် ပူရှိန်းနံ့သင်းနေသည့် ဝမ့်အသက်ရှူငွေ့နွေးနွေးကြောင်း တွေးမနေသင့်ပေ။ လက်ရှိကျွန်မတို့နှစ်ယောက်၏အနေအထားသည် အရမ်းကြောင်တောင်တောင်နိုင်သည့် အနေအထားမျိုးဖြစ်နေသည်။ ဝမ်သည် ကျွန်မသိသော ဝမ်ဝီဝါမဟုတ်ပေ။ ပုံမှန် ဖြူစင်သည့်ဝမ့်အသွင်ကို ကျွန်မလုံးလုံးရှာမတွေ့နိုင်ဖြစ်နေသည်။ အခုလက်ရှိဝမ်ဝီဝါသည် ကျွန်မအား စူးရှသည့်အကြည့်တို့ဖြင့် စိန်ခေါ်နေသောကြောင့် ကျွန်မကတုန်ကယင်ပင်ဖြစ်လာတော့သည်။

"မင်းဘယ်သူလဲ"

"ရှင်ဘာကိုဆိုလိုတာ... ... အားး!"

ခပ်သေးသေးမိန်းမငယ်လေးဝမ့်အား ကျွန်မခပ်နာနာလေး နဖူးတောက်ပစ်လိုက်သဖြင့် ဝမ့်သည် နဖူးအားအသာပွတ်လျက် အော်လေသည်။ အခွင့်အရေးရတုန်း ကျွန်မအားတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆွဲဖက်ထားသော ဝမ့်လက်ထဲမှ ရုန်းထွက်လိုက်သည်။

"မင်းက အဆိုးလေးဖြစ်ချင်နေတာကိုး... ဒါတောင် နည်းနေသေးတယ်"

"ရှင်ဘာလို့ အားကြီးနဲ့တောက်ချတာလဲ... နာတယ်နော်"

"မင်းက အိပ်ပျော်ယောင်ဆောင်နေတာကိုး"

"ကျွန်မအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်ဆိုရင်တောင် ရှင်အဲ့လောက်ကြီး အားပြင်းပြင်းမတောက်သင့်ပါဘူး" ဝမ်သည် အသနားခံသောအကြည့် ချစ်စဖွယ်အသံနူးနူးညံ့ညံ့လေးဖြင့် ပြောလာသည်။

ဝမ်သည် ထိုအကြည့် ထိုအသံတို့ဖြင့် ဤကဲ့သို့ပြောတတ်အောင် ဘယ်နေကများသင်ယူထားပါသနည်း? ကျွန်မ ကိုယ့်စိတ်ကိုကိုယ် အကောင်းဆုံးစုစည်းလိုက်ကာ အကြည့်လွှဲလိုက်သည်။