ရိပေါ် စာကိုသေချာလေးအာရုံစိုက်ပြီးလုပ်နေတယ်။ သူ့အမှတ်တွေပြန်ကောင်းလာဖို့လိုတယ်။ ခုချိန်မှာ သူ့ကိုအိမ်ထဲကအိမ်ပြင်ပေးမထွက်ဘူး။ ဖုန်းလည်းပေးမကိုင်ဘူးဆိုပေမယ့် သူဒေါသမထွက်ပဲ စာကိုသာအာရုံစိုက်နေလို့ ပါးနဲ့မားက အံ့ဩရတယ်။ သူ့သားလေး အမြင်မှန်ရလောက်ပြီ။ ဒီတစ်ခေါက်စာမေးပွဲမှာ အဆင့်ပြန်တတ်လာရင် သူငယ်ချင်းထားခွင့်ပြုလိုက်မယ်လို့တွေးထားတယ်။
ရိပေါ်စာလုပ်နေရင်းနဲ့ ပြုံးလိုက်ပြီး
"မင်းငါ့ကိုဒီလိုပဲ တောက်လျှောက်ကြည့်နေမယ်ဆို ငါဘယ်လို စာလုပ်မလဲ။"
"ကိုကို စာလုပ်တာလည်း ကြာလှပြီ။ "
ဘေးမှာထိုင်ပြီး စားပွဲပေါ်ခေါင်းမှောက်ကာ ချွဲနေတဲ့ ကြောင်ပေါက်လေးကြောင့် ရိပေါ်စာကိုအာရုံစိုက်မရဘူး။
"ကိုယ်အဆင့်တတ်မလာရင် ပါပါးရိုက်လိမ့်မယ်။"
အဲ့လိုပြောတော့ အသာလေးထွက်သွားပြီးကုတင်မှာသွားလှဲနေတယ်။ ရိပေါ်လည်းသေချာလေးစာကိုအာရုံစိုက်ပြီး အဆုံးသတ်လိုက်တယ်။
"ဝှား ကျန့်ကျန့်အိပ်သွားပြီလား။"
ရိပေါ်အပြင်းကြောဆန့်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှည့်ကြည့်လိုက်ပေမယ့် ရှိမနေပဲ
"အ့.."
သူ့ခြေထောက်တွေကြားထဲမှာကျန့်ကျန့်ကရောက်နေပြီဖြစ်တယ်။
"မင်းကကြောင်ဆိုးလေးပဲ။"
"ကို သဘောကျတယ်ဆို..."
"အင်း.."
ရိပေါ်ခုံမှာ နောက်ကိုလှန်ပြီး ကျန့်ကျန့်ဆံပင်တွေကိုဆွဲစုပ်ဆုတ်ထားတယ်။
"shit ! မင်းကအတတ်မြန်တဲ့ကောင်လေးပဲ။"
သူ့ ညီငယ်ကကျန့်ကျန့်ပါးစပ်ထဲမှာပြည့်နေပြီး ကျန့်ကျန့်က စိတ်ပါလက်ပါ စားနေတော့ရိပေါ် နတ်ပြည်ရောက်သွားသလိုပဲ။
"ဟား..."
ရိပေါ်ပြီးမြောက်သွားပြီး ကျန့်ကျန့်ရဲ့ ပါးလေးကိုပွတ်သပ်လိုက်တယ်။
"ကိုယ်ရောမင်းရော ရေချိုးဖို့လိုနေပြီ။"
ခနနေတော့ နှစ်ယောက်လုံး bathtub ထဲရောက်သွားတယ်။
