Our love ( Sinhala gl )

Chapter 17

"ලස්සනයි අනේ"

එක එක විදිහේ මල් දහස් ගානක් තියන මේ මල් වත්තෙ මායි අමන්දී හිටියේ සූරියකාන්ත මල් ටිකක් ගාව...

එයා කියනවා ලස්සනයි ලු. ඒත් ඔයාට වඩා මොකක්වත් මට ලස්සන නැත්තම්......

_________________________

අන්තිමට අපි ග්‍රැගරි වැවටත් ආවා. හවස් වෙලා නිසාම මුළු හැම තැනම සීතලයි..

වැව ළග හිටපු අපි දැන් ආවා එතන ළග තියන කඩයක් ලගට.

එතනින් මම නම් potato chips ගත්තා.
අමන්දි නම් රෝල්ස් එකක් ගත්තා. ඒවත් අරගෙන අපි දෙන්නා පැත්තකට ගිහින් ඉද ගත්තා...

මේ සීතලේ මෙහෙම රස්නෙන් මොනා හරි කද්දී තියෙන්නේ අමුතුම චිල් එකක්. ඇයි තව කෝපි එකකුත් බොන එක. අම්මා අපි දෙන්නට කෝපි එකකුත් ගෙනල්ලා දුන්නා....

"ආහ් කට දනවා අනේ..සැරයි මේක"

අමන්දි රෝල්ස් එකක් ගත්ත නිසා ඔන්න කෑ ගහනවා කට දනවා කියලා.පොඩි බබෙක් වගේ...

"ආ.මේකෙන් කටක් කන්න "

එහෙම කියලා මම එයාට මගේ potato chips එක දුන්නා කන්න.

"කෝ යමු යමු කට්ටියම බස් එකට"

බස් එකටත් ඇවිල්ලා අපි ගියා අපේ ඊලග හොටෙල් එකට. මේ සීතලේ කාටවත් සින්දුවක් වත් නෑ කියන්න පනක් නෑ. හැමෝම ජ(ර්)සී ඇදන් සීට් එකට ගුලි වෙලා ඉන්නවා...

මෙහෙ ඉදන් අපි ඊලගට නවතින්න යන හොටෙල් එකට ටිකක් දුරයි. ඒක නිසා ගොඩක් අය නිදි. මට එහා පැත්තේ ඉන්න කුම්භකරනිත් නිදි දැන්....

අනේ මන්දා ජීවිතේ කියන්නෙ හරි අමුතු දෙයක්. අපි හිතන දේවල් ම සිද්ද නොවන, නොහිතන දේවල් සිද්ද වෙන හරි අමුතු දෙයක්...

මම උනත් හිතුවේ නෑනේ මට අමන්දි එක්ක මෙච්චර එකට ඉන්න පුළුවන් වෙයි කියලා. ඒත් අපි ඉන්නවා...

සමහර විට එහෙම ඉන්නේ එයා තාම මම එයාට කැමතියි නෑ.. ආදරෙයි කියලා දන් නැති නිසාද....

උත්තර නැති ප්‍රශ්න නම් කොච්චරක් අපිට කියනවද. මේකත් ඒ වගේ උත්තරයක් නැති ප්‍රශ්නයක්ද....

කොහෙදෝ ඉදලා එක පාරට මගේ ඇස් අතරට ඇවිත් මාව මේ වගේ තැනකට පත් කරන්න එපා අමන්දී.....