BİZİM TAKIM

8.bolüm

Bahar'ın ağzından
Sabah gözlerimi actiğimda yanimda sessizce uyuyordu.bu haliyle çok sevimliydi.
Ah inanmıyorum.inanmamam gerekiyor.of dün gece ne oldu böyle.
-uyandin mi bahar?
-hıhı.
-niye şaşkınsın?
-buraya ne zaman geldim?
-dün gece kabus gordün.benimle yatmak istedin.sen...sen hatırlamıyor musun?
-hayır.sadece kabusu hatırlıyorum.peki sabahlığım buralarda mı?
-ah evet.yerde duran sabahlığı bana verdi.
-teşekkürler.
Peki ya şimdi nasıl üstümü açacaktım.
Of birdaha asla iç çamaşırlarımla uyumayacağım.
Sanki beni duyuyormuş gibi küçük bir tebessum etti ve;
-ya bunda utanılacak ne var.çıplak değilsin ki.
-tabi canım daha neler.
-ama böyle korkaklılk yapacaksan ben çıkayım.çünkü kötü kişi olmak istemiyorum.
-yok kalabilirsin.sonra yavaşça üzerimi açtım. O ise beni süzüyordu.
-ya lütfen bari bunu yapma bana,diye inledim.
-ne yapıyomusum ki?
-böyle süzme beni.
-of tamam ya.eline telefonunu aldı.kurcalamaya basladı.tabi bu yapmacık hareketi gözumden kacmadi.
Arada bir gözü bana kayıyordu.
-ben odama gidip geliyorum.
-peki diye fısıldadı.
Karşı odaya geçtiğimde üstüms ince bir t-shirt,altıma ise yine ince bir şort giyindim.burada daha fazla oyalanmamalıydım.
Aşağıdan sesler gelmesiyle orya yöneldim.merdivenlerden hızlıca indim ve o anda güneş ile burun burna geldim.bana öfkeyle bakıyordu.o da tıpkı ekek kardesi gibi sarışın ve cekiciydi.
-günaydin bahar.aslında otursan iyi olacak.duman araya girmişti.beni çekeleyerek yanındaki sandalyeye otutturdu.
-merhaba demir.
-günaydın.başın nasıl?
Açıkçası başımdan çok dün sıkarak morarttığın kollarim aciyor...
-daha iyiyim.sağol.o sırada gözüme pek bir solgun görünen neşe takılmıştı.tabağındakilerle oynuyordu resmen.
-Sana da günaydın neşe.
-gün...günaydın...
-sen iyimisin nese?diye mırıldandı duman.
-iyiyim iyiyim...

Kahvaltıdan sonra onlar iceride haberleri izlerken ben mutfağı toplayan dumanı kesiyordum
-niye bakıyorsun öyle?
-sen de bana bakıyordun ama...
-cok tatlisin da ondan.
-aman zaten sen de cok acıydın ya!
Sessizce kıkırdadım.
-merhaba cocuklar,işiniz bittiyse beş dakkalığına içeri gelir misiniz?
-elbette demir!duman yanımdan hızlıca geçti.
Hayret elimi tutmamıştı.o sırada aklıma dün akşam ki olaylar geldi.
Ah biz ayrılmıştık.beynimden vurulmuşa döndüm
O benden dün gece ayrılmıştı.beni yanına alması beni sevdiğinden değildi.sadece insanlık yapmak istemişti.
Ama beni bir günde kendisine aşık edip daha sonra benden ayrılamazdı.
Bunun olmasına asla izin veremem.
Dumanin pesinden odaya girerken gözler üzerimdeydi.ben gelmeden önce demir hararetli bir konuşma yapiyordu ama ben gelince susmuştu.
Kizim kesin senin hakkında konuşuyorlardı.
Etrafıma bakınırken kızların salonda olmadıklarını farkettim.demir benim ne düşündüğümü anlamışçasına;
-kızlar bahçeye çıktılar.bizi yanlız bırakmalarını söyledim.dün olanlar...
kollarımdaki morluklara baktı...ikinizin de suçu değildi.bunu özellikle sana söylüyorum duman.artık kendini suçlamayı bırak!
-peki kimin demir?kimin suçu?
-kimsenun degil be oglum.kazara oldu.
-hı hı kesin öyledir.duman ikna olmuyordu.
-duman...
-ne var bahar?
-ben dün olanlari dusundum.aksamki anlasmayi falan...aslında o kararda bir değisiklik ols...
-olmaz bahar.
-ama ben ayrılmak istemiyorum.diye direttim.ben sana...aşık oldum duman...
-ne!
-evet ve hiçbirsey umrumda degil.
-ne ara değisti bu fikrin?diye sordu Demir.
-boş boş konuşuyo Demir.sen de inanma şuna.
-demek ben boşbos konuşuyorum ha!senin dün agzında geveleyip durduğun o sözler neyin nesiydi o zaman?
-yeter cocuklar!bu kadar kavga yeter. artik ben sıkıldım.dinlemek istemiyorum.
Ikimiz de sustuk.gercekten araya girmis olmasaydi şu an o salağı yoluyo olacaktım.
Salak salak salak...
-bakın böyle devam edecekse ben gidiyorum.biraz bekledi.oh be hele şükür.bahar yarın sabahtan burada bir plan yapacagiz.seni aralarina sızdırmak icin artik harekete gecmeliyiz.bizden kacmış da oraya gitmis gibi görünmelisin.ne kadar erken oraya gidersen o kadar etkileyici bir komplo olur.tamam mı?
-peki.kafami kaldırmadan soylemistim.cunkü yanımdaki pisligin bakıslarini uzerimde hissedebiliyordum.
-tamam oyleyse. gunesle nese yi alisverise götürücgim.sonra ufak tefek islerimi halledecegim .lutfen...ama lütfen birbirinizi öldürmeyin.olur mu?
-olur demir.bana bakarak ekledi. birbirimize selam bile vermeyiz.

Demir de gidince direk odama çıkmıştım.yatagımın uzerine oturup biraz düşündüm.
Dun bana aşkım diyen,beni öpen,gece beni yanına alan ćocuga ne olmuştu böyle?belki de demirin yanında numara yapıyordu.ama niye öyle bisey yapsın ki?ne kadar salağım ya!
Derin bir nefes aldım.aglamamaliyim dün zaten kotamı doldurmuştum.
-tık tık.girebilir miyim?
-hayır.giremezsin.of girmişti bile...
-girdim bile.sessizce yanıma oturdu.
-biliyorum.bana kızgınsın ve...
-ya niye bana inanmıyorsun?o kadar yakışıklısın ki beni kendine aşık ettin.
-gerçekten mi?
-evet.
Kızaran yüzümü elleri arasına aldı.
-bidaha söylesene.
-noldu yoksa gururun mu oksanıyor?
-yani.böyle itiraf hayatta bir kez olur.
-ya öyle mi?yüzüne hafifçe bir tokat attım.
-ah çok acıdı ya!gülmeye başladı.
-yav dalga gecmesene bilerek öyle vurdum.
-yok ya ne dalgası.
Sonra gözleri kollarıma ilisti
-demir fena sıkmış kollarını.
-aynen.gece zor uyudum acıdan.kıkırdadım.
-sahi sen gece ne gördün?
-boşver çok önemli bisey degil.
-anlat ama...lütfen...
-tamam anlatıyorum.ruyamda...

Güneşin agzından
Demir yani Volkan bmw e nil le bizi alışveriş merkezinin önunde bıraktı.alışveriş yapmak beni rahatlatıyordu.ama aklimda hala kardeşimin sevgilisi vardi.o kızı sevmiyordum.o bana ait olan birseyi biienden çalmıştı.cok sevdiğim birini.lc waikiki nin önünde durduk.
-nil biraz buraya göz gezdirsek olur mu?
-peki zuhal.ne zaman bu huyundan vazgeceksin?
-bir bebegim olunca...
Buraya her gelisimizde bu mağazanin bebek reyonuna gider,ölen kızım icin elbise beyenirdim.nil bunu çok saçma bulurdu ama bana karsı çıkmazdı.
-zuhal hadi çıkalım artık.
-tamam.
-biliyor musun?villada sana güneş demek çok zoruma geliyor.
-ama o kızın gerçek isimlerimizi bilmemesi gerekiyor.
-hiç boşuna uğraşma zuhal.yakında öğrenicek.hem sana ne kötülüğü dokundu ki?
-boşver sen onu.hadi koton a da girelim.
Nil e ne yaptığını söyleyemezdim.hemen gider ve o mavi saçlı cadıya ispiyonlardi.
Demir onun bilmemesi için bana tembihlemisti.o yüzden isimlerimizi de bilmemeliydi.
O kız hayati boyunca beni öldürduğunü sanacaktı.zuhal altıntaş ın bebeği ile karnından vurulması haberini tum ceteler biliyordu.ve olmediğimi öğrenirlerse sonumuz pek de iyi olmayacakti.
O benim bebegimi öldürdü.ve o da cezasını cekmeli...
Ama kardesim barisin kalbini kazanmayi basarmisti ve birinin onu durdurmasi gerekiyordu. Hem de hemen.o katil kardesimi haketmiyordu...