BİZİM TAKIM

11.bölüm

1 hafta sonra

BARIŞ IN AGZINDAN

hersey yerli yerine girmisti.bazı istisnalar dışında.
bahar casuslugu ata dan bile daha iyi yapiyordu.ben de onu her akşam villanın önünde merak ve özlem içinde bekliyorum.bazı akşamlar benim kollarımda uyuyor.ama bazı akşamlar...
O akşamları hiç sevmiyorum.
Görevi gereği Kutay la tekrar sevgili oldular.bazen prensesimi bırakmıyormuş.o da Kutay ın evinde kalmak zorunda oluyor.bu beni çok sinirlendiriyor.ama yakında herşey bitecek.hissedebiliyorum...
İstisna dedim ya ;Ata benim için çok zorluk oluşturuyor.o da baharı seviyor.hem de çok.plotonik olmus artık.
O benim kankamdı.ona bu kız benim diyemezdim.ama bunu kendisinin kabul etmesini sağlayabilirdim.
Evet bu akşam Bahar a Ataya konuşması gerektiğini söylayecektim.
_________________________________________

BAHAR IN AĞIZINDAN

-ya sana inanamıyorum Barış.beni sevdiğini sanıyordum.
-onu da nerden çıkardın?seviyorum zaten.
-o zaman beni neden kankana satıyosun?
-of nerenden anlıyorsun Bahar ya.sadece onunla kibarca bu konuyu konuşun işte.istemiyorsan da ümide kapılmasın.
-asıl sen nerenden anlıyorsun?bak,ben onunla konuşmam tamam mı?bunu o küçük aklına sok!o benim dostum du.ama artık degil.ya anlamıyor musun Barış.onun şu ana kadar hiç sevgilisi olmadı.kıskanıyor.yoksa beni sevdiği yok.
-tamam artık Bahar.Kankam hakkında böyle konuş...
Sözünü yarıda kesip devam ettim.
-Kankan sa kankan!bıktım artık ondan.gitsin başkasını bulsun.g*t gibi kaldı tabi ortada.hemen bana yavşıyo.keriz...

Yanagımın acısıyla irkildim.
Bana...bana tokat atmıştı.suratına şaşkınlıkla baktım.Bana pişman olmuş bir edeyla bakıyordu.Ama artık cok geç.

-senden...senden bunu beklemezdim.

Aglayarak uzaklaştım.

Bitti artik barış efendi.bu bardağı taşıran son damlaydı.

Arkamdan seslendiğini duyuyordum ama takmıyordum.hızla arka bahçeye gittim.orda üzgün olduğum zaman kafa dağıtmak için altına oturduğum bir çınar ağacı vardı.
Ağlayarak oturdum ve yıldızları seyre daldım.
Ölmek istiyorum,ölmek istiyorum, ölmek istiyorum.

-Özür dilerim.lütfen affet beni.

Pislik.burda da rahat bırakmıyor.

-bitti Barış.tamam mı?BİTTİ!artık benim kalbimde fazlalıktan ibaretsin.

Yüssüze bak!hala yanımda oturuyor!

Düşüncekerimi sessiz bir hıçkırık böldü.
Ağlıyor muydu?yok be neden ağlasın?

Yavaşca arkama döndüm.agaca yaslanmış aglıyordu.

-şaka yapıyor olmalısın?

-niye?hiç sevdigi kız tarafından terkedilmiş bir erkek görmedin mi?

-hata sende ama.

-evet bende.seni sevmek hataysa bende.

-yok...ben öyle demek istemedim.aslinda seninle öyle ileri geri konuşmamam gerekirdi.hata bende.

Ona yaşlı gözlerle baktım.bana bakarak devam etti.

-canıni yakmak istemezdim.benimle hayatıni birleştirir misin?

-şey...simdi bunu yanıtamanın sırasi degil.ama sana cevap olarak...

Ona yaklaştım

-bunu yapabilirim.

Dudaklarını öptum.sonra;

-affedildin sarı civciv. dedim

-vay be mavisime kavuştum...

Ona sarıldim.sıkı sıkı sarıldım.çünkü onsuz bir dakka bile dayanamazdım

Aşk başıma gelebilecek en güzel ve en acı şey...

Bu bölüm en kısası.cünkü aklıma bsey glmiyor.sizi bekletmek istemiyordum.bu yüzden kısa kestim