Bölüm 1

35 19 7
                                    

         Eylül'ün, anne ve babası ayrılık aşamasındaydı.Eylül ve kızkardeşi Mayıs, zor günler geçiriyorlardı.

         Eylül 7 yaşında; iri ela gözlere sahipti,yaşıtlarına oranla uzun fakat zayıftı.Uzun kahverengi saçları beline kadar geliyordu.Bu saçlar onun için fazla uzundu.Mayıs ise 3 yaşındaydı.Koyu kahverengi gözlüydü.Kısa simsiyah saçları vardı.Çok zayıftı.Tam bir başbelasıydı. Hiperaktifti,Kapılara tırmanırdı.

        Babaları eve çok nadir gelirdi.Geldiği zamanlarda ise bir gece kalıp, ertesi sabah giderdi.Babası devlet memuruydu.Annesi bir iş kadınıydı.Kısaca iki ebeveynde pek evde bulunmazlardı.Çocukların bakımı gerçekten sorun teşkil ediyordu.Anne bu duruma içten içe üzülse de, birinin eve ekmek getirmesi gerekiyordu. Babanın eve sahip çıktığı yoktu. Sonuçta Meryem ana misali; Çocuklar gökten gelmişti ona! Anne çocuklara sonunda bir dadı bulmuştu. Bu dadı ergenlik sorunları olan bir bireydi. Fakat anne bunu bilemezdi.Sonuçta önemli olan tek şey, çocukların fiziksel bakımlarıydı, Kimse manevi bakımın ne olduğunu bilmiyordu ki.

      Eylül ilkokul ikiye gidiyordu.Okul Eylül için büyük bir sorundu.Okul'a gitmek için hazırlanamıyordu.Önlüğü ütüsüz,saçları darmadağınık,tırnak bakımı yapılmamış,beslenme çantası hazırlanmamış...Her defasında öğretmen ile sorun yaşıyordu.Bilmem kaçıncı veli toplantısı için annesi çağırılmıştı.Yine giden bir ebeveyn yoktu...Eylül okumayı hala sökememişti.İşlemlerle başı dertteydi.Okul onun için kabustu.Çoğu zaman okula gitmemek için, karın ağrısı oyununu oynuyordu.Sonuçta büyükler gerçekleri sevmiyordu, o da bu oyunu keşfetmişti.Böylelikle kimse kızmıyordu,kimse üzülmüyordu.

       Dadı obur bir kızdı.Oburcan tv bağımlısıydı.Dizilerden kopmuyordu. Koltuğa yapışırdı sadece gideceği saat geldiğinde, kalkardı.Bu süreçte çocukların ihtiyaçları umurunda olmazdı.Çocuklar çok acıktıklarında, kuru ekmekle geçiştirilirlerdi.Maddi durumları çok iyiydi.Sadece dadının kendinden haberi yoktu.Ve kuru ekmek için, ağlamaları gerekirdi.Oburcan'a acıktıklarını söylemeleri, duvardan yemek istemek gibiydi. Tv'ye bağımlıydı.Sadece dizi bittiğinde dönüp bakardı etrafa.Sonuç olarak çocuklar, mide krampına dayanamayarak ağlarlardı.Oburcan'da susturucu olarak, ekmeyi dayardı.

      Kimsenin bir şeyden haberi yoktu. Böylelikle herkes kendini daha rahat kandırıyordu.Oburcan,Eylül'ü okul konusunda zorlamıyordu.Bu yüzden Eylül'den tam puan almıştı.Eylül ve Mayıs bütün gün evde evcilik oynuyorlardı.Ekmek poşeti artık yerdeydi.Oburcan rahatsız edilmemek için yere koymuştu.Herkes sorumluluktan kaçıyor gibiydi...

ÇOCUKLUK YAMALARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin