Isabella'nın Günlüğü

Tanıtım (Trailer)

Yepyeni bir hikayeyle merhaba :) Bu hikaye fantastik kurgu, ve beklediğiniz gibi olmayacak akış. Şaşırabilirsiniz yani :) Bu arada Peter, erkek.

''Hey! Bella! Nerdesin?'' diye seslendi Peter, ormanın içinde Bella'nın peşinde koşarken. Isabella Clark. Henüz birkaç gün önce bulduğu yavru bir köpeği o gün görmedi diye gecenin bir yarısında kaçıp arayacak kadar merhametliydi Bella.

''Onu görmem lazım.'' dedi Bella. Ardından durdu. Derin derin nefesler verdi. Yorulmuştu. Önce yetimhanenin güvenliğinden kaçmak için, sonra da duyduğu seslerin peşine koşmaktan ciğerleri patlamak üzereydi.

Gözlerini devirdi Peter. Bella'yı sevip değer vermese, hayatta işi olmazdı.

Peter üşengeçlikte dünya markası sayılacak biriydi.. Kumandaya uzanamadığı için televizyon izlemekten vazgeçen, sırf gelen cevapsız aramaları rehbere girip bulup aramamak için 'Nasıl olsa tekrar arar.' diyip aramaya üşenen bir tipti. Isabella'yı küçüklüğünden beri tanıyordu. Isabella'ya bazen ''Bell.'' demesinin nedeni de üşenmesiydi. Bella ona alışmıştı. Ve sadece Peter ona öyle seslenirdi.

Bella biraz durduktan sonra etrafına bakındı. Ardından tekrar koşmaya başladı. Peter gözlerini devirirken tekrar Bella'nın peşine takıldı.

''Pekala, en azından tarif eder misin?''

''Kahverengi, kulağının yanında iki siyah çizgi var. Gözleri yeşil.'' dedi Bella.

''Gecenin karanlığında gözlerine dikkat edemeyeceğimi biliyorsun değil mi?'' diye sordu Peter.

''Ah nerdesin Leo?'' Bella koşarken Peter biraz daha dinlenmek için durdu. Etrafına bakındığı. Gördüğü şeyle öylece kaldı.

''Isabella?'' diye seslendi Peter. Çok ciddi bir konu olmadığı sürece, yada kavga etmedikleri sürece ona tam ismiyle seslenmezdi Peter. Bella ona doğru döndü, ve o da Peter gibi kalakaldı.

''Bu bahsettiğin, kahverengi yeşil gözlü küçük köpekçik olamaz değil mi?'' diye sordu parmak ucuyla karşısında duran kurdu gösterirken. Kurt, onlara öylece bakıyordu. Fakat sadece bakmak değildi bu. Kurt öylece Isabella'ya odaklanmıştı. Yaklaşık bir dakika sonra kurt, arkasına dönüp koştu. Bella ne birşey diyebilmişti, ne de kıpırdayabilmişti o an. Hala şaşırıyordu. Kendine geldiğinde Peter'e döndü:

''Dönelim Peter.''

Tanıtımı beğendiniz mi? :)