" ආදරණීය ප්‍රාර්ථනා.. "

72 කොටස

කාලය ඔච්චර ඉක්මනින් ගෙවිලා ගියාද කියනව නම් දැන් අපි ඉන්නෙ මේ මාසෙ ඉවර වෙන්න සතියක් එක හමාරක් වගෙ පොඩිම පොඩි කාලයක් ඉතුරු කර ගෙන...

අවුරුදු සීසන් එක එහෙම ඉවර වෙද්දි අන්තිම පාරට පව්ල් පිටින් එකතු උන අපි ඉදියෙ ආයෙම තම තමන්ගෙ වැඩ එක්ක මාරම විදිහට ගොඩක් බිසි වෙලා...

කට්ටියම කලින් කතා කර ගත්තෙ අවුරුදු නිවාඩුවට සෙට් වෙලා ට්‍රිප් එකක් යන්න උනත් ක්ලාස් වලින් දෙන වැඩයි , ලන් වෙන එලෙවල් එක්සෑම් එකයි නිසා අයියලා අපිව සැප්තැම්බර් මුල් සතියෙම ට්‍රිප් එකක් එක්කන් යන්න කැමැති කරව ගත්ත එකෙන් අපි ඉදියේ ට්‍රිප් සීන් එක ගොඩක් දුරට අමතක කරලා....

අමතකයි කියලා හිතුවනම් අමතක නෑ තව මතකයි හුම් !!

එදා අන්තිමට අවුරුදු දවසෙ අපේ ගෙදර තිබ්බ පාර්ටි එකෙන් පස්සෙ අපෙ තාත්තා , නන්ගි ආයෙම කරන්න තියෙන වැඩ එක්ක සුපුරුදු පරිදි කොලඹ , නුවර එලියේ යනකොට මන් ආයෙම සිරි මාමා එක්ක ගෙදර ඉතුරු උනා..

ඒත් දැන්නම් මට ඒක ගොඩක් සාමාන්‍ය දෙයක් වෙලයි තිබුණේ...

ස්කොලේන් ලැබුණ නිවාඩුව ඉවර වෙනවත් එක්කම ශනල් අයියා ඇතුලුව අපේ අනිත් අයියලා ටික ස්කොලෙ ගියත් එලෙවල් වලට ඉතුරු වෙලා තිබ්බේ තව මාස තුනක් වගේ පොඩි කාලයක් නිසා මායි මගේ යාලුවො ටිකයි ගෙදර නවතින්න තීරණේ කරා....මොකද යන්න පුලුවන් තරම් කාලයක් අපි ස්කොලෙ ගියා..

ඉතින් සීයට අසූව නෙවෙයි අපේ නම් සීයට දෙසියක්ම පිරිලා ඇති හුම්!!!!

සතියට දවස් දෙකක් විතරක් වෙන්න වගෙ ක්ලාස් නොවැටි මට ඇතුලුව මගෙ යාලුවන්ට ගෙදර ඉන්න ඉතුරු වෙද්දි මන් ඉදියේ ඒ දවස් දෙකෙත් ෆුල් ඇටෙන්ශන් එක මගේ වැඩ වලට විතරක්ම දීලා....

ඇත්තම කියනවනම් මුල ඉදන්ම ගානට හැමදේමත් එක්ක ඇකඩමික් වැඩත් බැලන්ස් එකෙ ඇදගෙන ආපු එකෙන් මටනම් මහ ලොකු ටෙන්ශන් එකක් තිබුනේ නෑ එලෙවල්ස් නිසා...

ඉතින් අවුරුදු සීසන් එකත් එක්ක අපි ගොඩක් සතුටෙන් කාලෙ ගෙවුවත් වගෙම ගෙවෙන හැම දවසක්ම මට ගෙනාවෙ පුදුමාකාර සැහැල්ලුවක්...