BURASI SON DURAK

ATEŞ VE KÜL

Bölüm Şarkısı; Ahmet Kaya
"Penceresiz Kaldım Anne"

YELİZ KARAKÜLAH

-"Anne yalvarıyorum vurma artık,nolursun!"
Yaşlar gözlerimi akın ediyordu. Annem ellerimi bantla zorla bağlamış sırtıma kemerle vuruyordu ve elimden hiç bir şey gelmiyordu.
Hıçkırdım.
-"Anne yalvarıyorum!"
Bir darbe daha indirdi.
-Seda"Sen şeytansın!"
-"Anne değilim ben senin kızınım ne olur kendine gel"
-"Kes sesini! Şeytansın sen beni bitirmek için geldiniz ama ben size yenilmeyeceğim"
Saatlerce dayak yedim. Ne sesimi duyan oldu ne yardım eden. Gözyaşlarım aktı sonra buhar olup uçtu,bazısı ise yanağımda kurudu ama canım çok acıdı.
Annem ne yaptığını fark edip kendine gelince beni aniden bıraktı. Ne özür diledi,ne yaralarımdan öptü. Sadece farkında değildim dedi ve gitti. Bileklerimdeki bantı bile çıkarmaya tenezzül etmemişti İnci gelip o minik elleriyle çıkarmaya çalıştı. Duşa girdiğimde su tenime deydikçe açık olan yaralarımı acıtıyordu. Ama hiç bir şey annemin beni görmezden gelmesi kadar acıtmazdı. Bir insan doğurduğunu biraz olsun sevmezmiydi ya,bir kez bağrına basmazmıydı? Basmadı benim annem beni hiç sevmedi. İnci'yi hep sevdi ona hiç kriz anında zarar vermedi ama hep bana yaptı. Kardeşimi kıskanıyordum ama ona da bir şey diyemiyordum. Daha küçücüktü o anne sevgisine muhtaçtı.
Babam işte olduğu için onu arayıp telaşlandırmak istemedim. Akşam geldiğinde her şeyi anlatacaktım. Bu böyle devam etmezdi mutlaka bir kliniğe yatması gerekiyordu ben dayanırdım bir şekilde ama İncim bunu kaldıramazdı.
Duştan çıktığımda elimde kremle salona girdim. Annem çok normal bir şekilde sanki hiç bir şey olmamış gibi televizyon izliyordu. Yanına yanaştım ve uzandığı yerde biraz boşluk bırakmıştı hemen oturup annemin gözünün içine baktım.
-"Anne"
Bakışları bana döndü.
-"Sırtım çok acıyor krem sürermisin?"
Boş boş bakmaya devam etti.
-"Anne?"
-"Yeliz defol başımdan"
Hüzünle başımı eğdim.
Tekrar yaşlar gözlerimi akın etti. Annem beni hiç sevmemişti. Babam da sevmedi beni suçum neydi? Biraz sevgi versinler diye gözlerinin içine bakıyordum ama ikisinden de bir adım gelmiyordu. Çok yorulmuştum artık.

             ZEYNEP EFNAN TAŞDEMİR

Abimin sahte ölümünün üzerinde tam 5 gün geçmişti. 5. günün akşamındaydık,annem 5 gündür yaptığı gibi mutfakta müzik açmış elinde sigarayla ağlıyordu. Bense yapacak hiç bir şey olmadığı için boş duvarı seyrediyordum. O yemekten sonra masadan hemen kalkıp gitmiştim. Akşamına ise polisler ile kapımıza gelip abimin ölüm haberini vermişlerdi.
Ölüm sebebi neydi peki? İntahar,evet abimin bi uçurumdan kendini attığı söylenmişti. Zekalarını tebrik etmiştim. Morg da annem görmek isteyince polislerin aldığı kesin talimata göre yasaklandığı için çok yalvarsa da göstermemişlerdi. Mezarlıkta ise kefenin içinde sanki gerçekten bir insan varmış gibi duruyordu. Bunun sebebini çözemesem de umursamamıştım. Okula gitmiyordum annemde beni pek umursamıyordu zaten. Babam abimin ölüm haberini alınca sadece bana sarılıp başın sağ olsun demişti,evet başımız demedi başın dedi. Oldu olası abimi sevmediği için umurunda olmamıştı. Sadece en son mezarlıkta ellerini açmış dua okurken görmüştüm.

Telefonumu elime aldım ve tekrardan İngilizce bir şekilde Elis Darel Lutolf'a içimi dökmeye başladım.
Evet bunu günlerdir yapıyordum. Görüp de umursamayacağını bildiğim için sadece içimi dökmek amaçlı yazıyordum. Yine başımdan geçen her şeyi anlattım ve altına mesajı görüp de okursan lütfen beni deli sanma sadece içimi döküyorum bu satırlarda diyip küçük bir dip not bıraktım.
Attığım mesajları görüyordu ama cevap vermiyordu çokta umurumda değildi.
Telefonda boş boş dolanırken bir mesaj geldi
Eray.
Abimin ölüm haberini duyduğu ilk andan bu güne kadar her gün yazıyordu.
Şimdi ise "İyimisin?" yazmıştı.
Çok fazla konuşup muhattap olmak istemediğimden ötürü iyiyim yazıp sohbetten çıktım.
Peki iyimiydim?
Değildim.
Karma karışık duygular içerisindeydim. Abim gitmişti. Nefesim,can özüm,şahdamarımı almışlardı benden.
Yüzümde kuruyan yaşlardan öperdi abim.
İlk okula giderken saçlarımı taramaya çalışırdı tabiki ben izin vermezdim. Sonra örmeyi denerdi ve tabiki beceremezdi hırsla bozup at kuyruğu yapar en son saçlarımı avucunda toplayıp koklardı.
Saçlarım sahipsiz kaldı abim.
Telefonum çalmaya başlayınca daldığım yerden kendime geldim. Tuğçe arıyordu,ilk gün taziyeye gelmişlerdi ondan sonra ne Yeliz'in ne Merve'nin ne de Tuğçe'nin telefonunu açmıştım. Beni merak ettikleri için birbirlerine sormuşlar ama hiç biri bilmedigi için sadece Merve ile evlerimiz karşılıklı olduğundan dolayı 2 gün önce çıkıp gelmişti.
Aramayı red edip telefonu sessize aldım.
Kimsenin sesini duyacak halde de değildim.
Yine bir ağlama sesi duyuldu,
annem.
Evladım diye haykırıyordu. Kendimi sıkmaya çalışsam da olmadı benimde göz yaşlarım süzüldü yüzümden. Ben ağlarken odamın karanlığında bi gölge gördüm.
Duraksadım.
Başımı kaldırıp baktığımda Sefa abi gelmişti.
Hızlıca elimle yaşlarımı sildim.
Yavaş yavaş yaklaştı ve yatağa oturdu.
Şaşkın bir şekilde yüzüne bakıyordum.