2.BÖLÜM

1K 74 33
                                    


Ve Yeni bölümle karşınızdayım.

Eğer yazım yanlışım olduysa kusura bakmayın. Şimdi çok uzatmadan sizi bölümle baş başa bırakıyorum.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın

🎀KEYİFLİ OKUMALAR🎀

16.10.2018

Geçmişin külleri yeniden canlanıyordu, etrafı saran kan kokusu gittikçe artıyordu. Derinlerden gelen sesi dinledim. "Sen pes etmeyi bilmezsin." zihnimde onlarca ses yankılandı. Yine güneşli bir sabah'a kan kusarak uyanan Nehir.

"Nehir! " Depo'nun kapısında bağıran kişiyi biliyordu, ona sesini duyurmak istedi ama yapamadı parmağını kımıldatacak gücü bile kendinde bulamadı kendi kanının içinde boğuluyordu . İçine çektiği nefes ona ölüm gibi geliyordu. Depo kapısı'nın kırılarak açıldığını sisli gözlerle görebildi ona doğru endişe ve korkuyla koşan dört kişiye son kez bakarak göz kapakları kapandı belki de ölüm çektiği acıları hafifletirdi. Ölüm acılarımızı bizden alırken geride kalanlara daha büyük acılar bırakıyordu.

"Nehir! " Emre  öne atılarak Nehir'in kanlar içinde yatan bedeninin önünde diz çöktü eliyle Nehir'in nabzını kontrol etti,zayıf atan nabzı  hissetmesiyle rahat bir nefes aldı."Ya- Yaşıyor " kelimeler önce sessiz çıkmıştı sonra ise gür bir sesle bağırdı " Yaşıyor! Karsu yaşıyor!" Umut ve Semih'te  Emre'nin yanına koşarak kanlar içinde yatan kızın yanında diz çöktüler  , ikisi de Nehir'in nabzını kontrol etti.  "Nabız çok zayıf, hemen hastaneye  götürmeliyiz. " Umut'un söyledikleriyle Emre arka cebinde ki telefonu çıkartıp ambulansı aradı.

"Bi- biz götürelim hastaneye " Semih'in çaresiz çıkan sesiyle birlikte Umut başını iki yana salladı. "Kızın kırılmadık kemiği kalmamış, eğer onu hastaneye biz götürürsek felç kalabilir. " diye bir cevap verdi. Semih öfkeyle ayağa kalktı "Lan biz götürmezsek kan kaybından ölecek burda ! " diye bağırdı.

Umut hızla ayağa kalkarak Semih'i sakinleştirmeye çalıştı. " Ona bir şey olmayacak. Şimdi sakin olmamız lazım ."üçü de Nehir'e yapılanın bedelini ödetecekti ama şimdi zamanı değildi. Öncelikleri Nehir'i hastaneye götürmekti.

" Bu kız şu an bu haldeyse sorumlu sensin!" Diye aniden bağıran Semih öfkeyle Umut'u göğsünden itti, Umut arkaya doğru sendelesede kendini çabucak topladı. "Oğlum benim damarıma basma! " Diye bağırdı. Umut öfkeden sıktığı yumruğu Semih'in yüzüne geçirdi. Semih yüzüne atılan yumruk yüzünden arkaya doğru sendeledi  bu hareketi Umut'an beklemediği için hazırlıksız yakalanmıştı. "Bir daha sakın damarıma basmaya kalkışma yoksa bu yumruktan daha kötüsünü yaparım! " öfkeyle yerde yatan Nehir'in önünde diz çöktü "Hepimiz için yaşa..." bir kolunu Nehir'in belinden tuttu diğer koluyla bacaklarını tutarak kucağına aldı. Bu kızın yaşaması gerekiyordu.

Kucağına aldığı Nehir'in kanlı yüzünü görmesiyle çenesi kasıldı o şerefsiz adamı parçalara ayıracaktı. "Sa- sana ne yaptılar be kızım." İlk defa sesinin  titremesine engel olamadı.  "Koruyamadık... "Fısıltıyla çıkan kelimeleri en çok onun canını acıtmadı Nehir'in de canını acıttı. Gözlerinden bile sakındıkları kızı öldüresiye dövmüşlerdi.

" O s*k herifin bütün kemiklerini kıracam, sana sözüm olsun Nehir." Ambulansla vakit kaybedemezdi hızlı bir şekilde deponun çıkışına doğru yürüdü gözleri ilerde kapının önünde ruh gibi bekleyen kardeşini görmesiyle yutkunamadı onlar bile bu acıya dayanmazken o nasıl dayanacaktı.

Umut'un kucağında kanlar içinde yatan kıza koşamadı , onun acısını kendi acısı yerine koyan Yiğit ona doğru tek bir adım dahi atamadı. O şerefsiz Serhat'ın Nehir'i öldüresiye dövdüğünü en acı şekilde izlemişti. Hayattında o kadar dayak yemesine ve hakaret işitmesine rağmen bir kere bile kendi canı için yalvarmayan Yiğit , dün gece ilk defa bir canı yaşatmak için o şerefsiz adam'a yalvarmıştı. Öfkeden sıktığı yumruğunu yanında ki duvara geçirdi.

KALP ÇIKMAZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin