Aras ve Nehir'in şarkısıSezen Aksu = Biliyorsun bundan sonra bu şarkı onları anımsatacak 🐞☺🌸
Oy sınırı= 200
Yorum sınırı = 200
Sınır dolduğun da yeni bölüm gelecek. Bölüm sonun da küçük bir açıklama yaptım . Şimdi sizi bölümle baş başa bırakıyorum.
🎀 Keyifli Okumalar 🎀
Nehir'in Anlatımıyla
"Ne yapıyorsun! " Diye bağırdım ama onun sert sesi beni susturmuştu "Yapmam gerekeni yapıyorum! " Demesiyle dudakları dudaklarımın üzerine kapandı, bu ilk adımı bu sefer o atmıştı.
Beni gerçek manada ilk defa öpüyordu .
Dokunduğu her yeri yakıyordu, beni ateşlerin arasında bırakıyordu. Kar tanesi gibi onun her dokunuşun da eriyordum.
Ölüm var Nehir?
İçimde ki sesi susturmak istedim, onu ölümle sevmiştim. Ona karşılık vermedim onun beni yaktığı gibi ben onu yakamazdım. Onu kendimden uzaklaştırmak istedim ama buna bile gücüm yoktu. Onun olmadığı iki gün boyunca yokluğuna alışamamıştım.
Daldığım düşüncelerden çıktım, Aras'ın beni tutkuyla öpmesine karşılık onu omzundan sertçe ittim. "Sakın bir daha benim iznim olmadan bana dokunma!" Sert çıkışımla ondan uzaklaşmak için hareketlendim.
"Git burdan! " Diye bağırdım. Her şeyi hatırlıyordum onu ve babasını. Beş yıl önce neler yaşadıklarımın hepsini hatırlıyordum. Beş yıl önce ki hayattımda Aras da vardı. Onunla Rize de tanışmıştık.
"Her şeyi hatırlıyorum Aras . " Dedim. Söylediklerimle yüz kasları gerildi.
"Benim hayattımda ki yerini biliyorum..." Cümle mi nasıl devam ettireceğimi bilmiyordum." Beş yıl önce seni gerçekten sevmiştim ama şimdi sana karşı hiçbir şey hissetmiyorum. " Diyebildim. Ona ilk yalanı mı söylemiştim. Ben ona hisslerimden daha çok şey hissediyordum."Bu nasıl olur... " Diye kendi kendine sorar gibiydi, nasıl öğrendiğimi merak ediyordu. Ben onu beş yıl boyunca hiç unutmamıştım ilk gün ki gibi seviyordum sadece zihnimin içinde gördüğüm yarım yamalak geçmiş kesitler yanılmama neden oluyordu. Ama artık emindim beş yıl önce hayattımı kurtaran kişi Aras'tı
Aras'ın bana doğru bir adım atmasıyla, elimle onu durdurdum. "Abim benim için neyse sen de benim için o kişisin. " Dememle bir kaşı yukarı doğru kalktı. Mavi gözlerin de şimşekler çakıştı. "Abimle aynı kişi derken? " Öfkeden sıktığı dişleri arasından çıkan kelimelere sadece başımı salladım.
"Seni artık abim olarak g-"
"Kes sesini! Biz seninle herşey oluruz ama seninle asla abi kardeş olmayız!" Diye resmen üzerime doğru kükredi. Öfkeyle kasılan çenesi ve kıpkırmızı olan suratı yüzünden arkaya doğru gerildim. Abi demeseydim galiba çok iyiydi.
"Gel buraya, bana yalan söyleyerek kaçamazsın! " Sesi haddinden fazla yüksek çıkmıştı. Sen öyle san diye bir bakış attım. Eve kadar koşmam on dakika mı almazdı. Aras'ı göz ucuyla kontrol ettim. Bana öfkeyle bakan yakışıklı yüzü daha da geriliyordu. Bu sefer kaçarsam beni mahvedeceğini bile bile eve doğru koşmaya başladım.
"Bu sefer kimse seni benden alamaz!" Arkamdan onun hiddetli sesini duymamla daha da hızlı koştum. "Allah'ım bu kulun niye hep koşuyor." Diye kendi kendime söylendim.
Omzum'un üzerinden arkaya doğru baktım ama arkam da Aras'ı görmeyince adımlarım duraksadı. Bu adam nereye kaybolmuştu? Bir kaç kez etrafımda dönerek ondan bir iz bulmaya çalıştım , benden başka kimse'nin olmadığını görünce rahat bir nefes aldım. Yürümek için önüme döndüğüm gibi bedenim birine çarptı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALP ÇIKMAZI
Teen Fiction"Karımla aynı evin içinde, ayrı ayrı yatacaz öyle mi?" üzerime doğru gelen adımlarıyla birlikte arkaya doğru geriledim. Onunla aynı evde bulunduğum yetmezmiş gibi bir de aynı oda da kalacaktık. "Tamam sen, bu oda da yat ben başka oda da yatarım."...