KALP ÇIKMAZI

ALINTI

Şarkı ismi = Yine Aylardan Kasım

Şarkıyı dinleyerek alıntıyı okun.

"Ağlama... " Titreyen sesime engel olamadım, "O yaşayacak, çünkü senin gibi bir dostu var. " Dedim. Bakışlarını yavaşça yerden kaldırdı. Mavi gözleri yüzüme döndü, içimde ki acı büyüdü ikimize de acı verdi. Onu ilk defa bu kadar kötü görüyordum onu kaybetmekten çok korkuyordu. Yumruk yaptığı elini avucumun içine aldım. Boşta ki elimle yüzüne dokundum, ona acı çektiren her şeyi almak istedim. O acıların altında ben ezilmek istiyordum. Parmaklarımı önce kirli sakallarının arasında gezdirdim, ağlamamak için birbirine bastırdığı dudaklarına dokundum.

"Aras, ben burdayım senin yanındayım, sadece senin yanında. " Yaralarımız aynıydı, kendi merhametini göstermezdi ama bilmiyordu ki ben onun gözleri'nin içinde ki merhameti görüyordum. Sımsıkı sarılmak istedim, omuzlarında ki yükü bıraksın istedim.

"Nehir o ölmez değil mi? Kardeşim ölmez değil mi? Sen ölmez dersen inanırım. " Küçük çocuklar gibi sorduğu soruya cevap veremedim. Umut var diyemedim, çünkü doktorlar hiç iç açıcı konuşmuyorlardı. Sadece mavi gözleri'nin içine baktım.

Sıktığı yumruğunu yavaşça açtım parmaklarımı onun parmaklarının arasından geçirdim. Beni hissetsin istedim, yanında olacağımı bilsin istedim. Yüzünde ki acı hüznü sadece izledim, onun sol yanağında ki gamzesi artık yoktu karşımda ki adamın gülüşünü çaldılar ondan gülüşünü çalmışlardı.

Dudaklarının üzerinde ki elimi boynuna doladım nefes almak istiyordu onun nefesi ben olmuştum sadece benim yanımda gerçekten nefes alabiliyordu. Alnımı onun alnına yasladım belime dolanan eliyle ona daha çok sokuldum. Konuşmak için dudaklarımı araladım. "Aras... " Diye mırıldandım.Aras gözlerini kapattığı için ona nasıl baktığımı görmüyordu. Aralıklı olan dudakların da nefes almaya ihtiyacım vardı.

"Seni kaybettiğimi sandım, seni kaybetmek ölüm gibiydi Aras. " Ani yaptığım itirafla belimde ki eli daha da sıkılaştı. Gözlerini açmamıştı ama göğsüme çarpan kalp atışlarını duyabiliyordum. Kalbi benim ani yaptığım itiraf yüzünden hızlanmıştı artık onun kalp atışlarını bile ezberlemiştim bu küçük kalp çarpıntısı dudaklarımda ki tebessümümü büyütmüştü. Gökyüzüne bakmak yerine onun kapalı gözlerine baktım çünkü benim gökyüzüm onun gözleriydi.

"Asıl senin benim için döktüğün gözyaşlarını görmek ölüm gibiydi. " Demesiyle dudakları dudaklarımın üzerine kapandı. Nefes aldığı tek yer bendim bunu artık biliyordum. Beni öpmek yerine dudaklarımda nefes almayı seçti, beynimi uyuşturan kokusu bana çok karmaşık duygular yaşatıyordu.

"Ben sevilmek nedir bilmem nasıl sevilir de bilmiyorum. Sen bana öğretsen olmaz mı peri kızı?" Dedi. Sevmeyi bilmeyen bir adam karşısında ki insanı kırar ama Aras sevgiyi bilmemesine rağmen beni kırmaktan korkuyordu. Onun sevgisi tattığım en güzel duyguydu.

"Asıl sen bana sevmeyi öğret, çünkü ben sevgiyi sende hissediyorum Aras. " Boğuk çıkan sesimle Aras'ın dudağımı dişlediğini hissetmemle acı bir inilti dudaklarımdan koptu. Hastane'nin arka bahçesinde yıldızlı gökyüzüne bakarak Aras'a karşılık verdim. Aylardan Kasım ayı,günlerden 15 Kasım cuma günü saat 20.55 geçe Aras'ı öptüm. Onun nefesi bensem o da benim nefesimdi.

Yeni bölümden küçük bir alıntı.