ACVU: INFLUENCED BY VENGEANCE

IBV02

CHAPTER 2

Matapos ang isang linggo ay naipasa na namin ang mga requirements for enrollment sa Aurora crest valued university. Sana lang makapasa kami!

"So, anong Plano?" Tanong ni Ran.
Alas dose na nang Gabi at gising parin kami. Alam Kong busy si Ate pinky Kay kuya Samson. Wala akong pake Kung Ano man ang ginagawa nila, kahit bata pa iyon.

"Mag- e-enroll tayo doon. Tapos magpapanggap tayong walang alam. Yung parang normal na students lang, After that we'll find clue." Puno ng determinasyon Kong sambit. I just wished mom and dad was here to support and help me, Kaso Wala.

1996 Section Unity, Darius Zeryllan Villaruelco Disappeared from (ACVU) Aurora crest valued university.

Miss Villaruelco is the recent SSG president and an athlete prodigy. Her name brought gold to ACVU for 2 years of taking ABM strand.

She was the most active student in their batch. Her famous speech is: "Hindi lalago ang halaman Kung walang napagkukunang yaman. Sa sandaling itoy madiligan kadalasan umiiba ang anyo at kulay nito."
Before the Section Unity's issue.

DARIUS ZERYLLAN VILLARUELCO, WHERE ARE YOU? and WHAT HAPPENED TO YOU?

- www./.com.ph.news/wallofunity.cwb.rphp.

Tignan mo nga naman. Daang beses ko na 'ata ito na basa pero hanggang ngayon ay Hindi ko parin alam ang pinapahiwatig nya. Why would she say that right? For sure Meron yang malalim na dahilan. She was that smart to hide the meaning of her words from her enemies. Too wise that even me can't say the right meaning of it.

Pwede kasing tungkol ito sa buhay ng isang tao o paghingi ng tulong, pwede ring kurakot na gobyerno, madami e. Kaya ang hirap iresulba!

I need answers Ate.

Nakatulog ako ng wala sa oras dahil narin sa pagod, Nagising akong nasa Ibaba ng kama Kaya masakit sa likod.
"Ahhhhh!" Napaiktad ako dahil sa matinis na tili ni Ran. Tumayo Ako at pumunta sa pinto saktong pagbukas ko ay ang pag bungad ni Ran na sobrang lawak ng ngiti.

" Ano? Tili ka nang tili e." Iritang sabi ko.

"Ogag! Pasok Tayo sa ACVU! Wahhhh!" Sabi nya at ipinakita saakin ang screen ng laptop nya habang excited na nagpapapadyak.

"Tingin nga!" Iritang sagot ko at hinablot ang laptop sa kanya.

1107 Villaruelco, Sky Hanarri
1108 Villaflores , Ran Castella

"Oo nga! Ahhh! Naka pasok Tayo! Wahh!" Sigaw ko. Nagyakapan pa kaming dalawa at nag tatalon.

"Hoy! Takte kayong dalawa! Ba't ba talon kayo ng talon!?" Galit na sigaw ng palapit na si Ate Pinky.

"Ate! Pasok kami sa ABM 3 section Victorious ng ACVU!" Nan'laki ang mga mata ko sa biglang pang dadaldal ni Ran.

Napatingin ito saakin ng mapagtantuhan ang nasabi. Nag peace sign ito at weird na ngumiti saakin. Napaiktad kaming dalawa ng hablutin ni ate ang laptop saaming dalawa.

"Hindi! 'di kayo doon magaaral!. Hindi pwede!" Galit at madiin na sabi nito.
Ngayon ko lang nakita na ganito si Ate. Bumaba ito at nakarinig kami ng kalampag. Kaya Sumunod kami.

She slam the laptop on the wall. Nasira ang buong screen at keyboard nito dahilan ng pag iyak ni Ran.

"You don't need to wreck it! I am the one who bought it! How cruel are you Ate! Hindi ka naman ganyan! Dapat nga maging Masaya kapa Kasi naka pasok kami sa top level section ng school! But look at you! Your so Bad ate!" She yelled at ate pinky's Face. Malalakas at malalalim na hikbi ang iginawad ni Ran kay ate Pinky. She use her hands and get the pieces of her laptop.

"Tangina! Kung alam ko lang na malalaman nyo ang tungkol sa lintik sa school na Yan? Sana sa probinsya nila nanay nalang tayo tumira! You don't even know what will happen if you two will spend days there! Ako? alam ko! everyday is a hell like days! the issues!? Is it the reason?! Is it-"

"Yes it is! it is ate! even if that school will make us look like living in hell then it is! We'll go through it!"

Inawat ko si Ran sa pagsagot sagot kay ate pero hindi ito nagpatalo at itinuloy pa ang pagsagot ng pabalang.

"If ever you won't let us? Maglalayas na lang Ako! Tutal 'yon din naman ang gusto nila mom right? they do want me to leave because I'm a burden to this fucking family! i always bring problems! i am always the one who bring disgrace to this bullshit family's organize and respectful name!" She said and then ran upstairs.

Narinig ko pa ang kalampag ng pinto ng kwarto kaya alam kong sosolohin nya nanaman ang mga luha nya.
Nilakad ko ang isang hakbang na pagitan namin ni Ate Pinky. I caressed her back and hush her. Lalong bumuhos ang luha nito na parang may kung ano nalang ang nagtulak sa kanya para lalong umiyak.

"Don't. p- please. Don't." She kept on whispering me that. Huminto ito sa pag hikbi. pinunasan nya ang kanyang luha at tumingin saakin.

"Please. Mag ingat kayo Kung iyan talaga ang desisyon nyo."

Tanging nasabi nito at tipid at malungkot na ngiti ang binigay saakin.
Tumango naman ako bilang pagtanggap sa desisyon nito.

"I won't disappoint you ate. I'll bring the mastermind here dead or alive."