ACVU: INFLUENCED BY VENGEANCE

PROLOGUE

•••

Sa Bilyong pagkakataon ay hinanap ko kung ano ba talaga ang ibig sabihin ng pamilya. Dahil sa murang edad pa lamang ay na wala na ito saakin. Ang buong pamilya ko ay may Kaya at madalas na nadadawit sa usapin sa pag-kawala ng aking ate.

Ate Darius asaan kana? Yan ang madalas na tanong ko sa Sarili. Dalawa na nga lang kaming magkapatid ay napag malupitan pa nang Mundo.

-

"Han! Ikaw bata ka 'san ka ba nanggaling? Ha?!" Agad kong nilingon si ate Pinky. Si ate pinky na ang nag-aalaga saakin simula ng iwan ako ng aking magulang. We're close together 'cause my ate is her best friend.

"Sa park lang po ate. Sorry po kung na pagalala ko pa kayo." Tugon ko sa tanong nito. Kadalasan ay hindi naman sya nagagalit ng ganito pero ngayong malapit na akong mag senior high bigla itong naghigpit.

Dahil na rin siguro sa laki ng utang na loob nito sa ate ko kaya ay ingat na ingat ito saamin ni Ran. Kapatid nya rin ang matalik Kong kaibigan.

"Ate May alam ka bang magandang school? Para alam ko na Kung saan ako mag e-enroll. " Tanong ko rito habang naglalakad papasok sa Bahay nya.

"Dyaan ka nalang sa Roosevelt University para malapit." Sagot nito. Napiling nalang tuloy ako dito. Ayaw ko doon dahil sa mga nakaraan na dapat ay kinakalimutan na.

"Ate? Haler! 'andoon ang ex ko. Ayaw ko na makita pa ang kupal na iyon." Maarte kong sabi. Natawa nalang ito at pumunta sa Sala. Dumeretso ako sa kwarto namin ni Ran at kumatok. Nakarinig pa ako ng ilang ingay bago ito nag bukas.

"Ah! A-andyaan na pala kayo?" Natatarantang sabi nito. Nang-liit Ang mata ko ng makita ko ang kabuuan nito. Gusot at pang lalaki Ang damit naka Short shorts lang din ito.

" 'anyare dito?" Iritang sabi ko. Pumasok ako sa kwarto at napansin ko ang isang pares ng medyas na kulay itim at isang sapatos na malapit sa kabinet. Lumapit ako doon at dinampot ang Sapatos.

"Kanino 'to? Wala naman tayong ganito Dito ah?" Tanong ko Kay Ran. Mabilis ang pagkurap nito at lumapit saakin. Hinarangan nya ang kabinet at weird na ngumiti saakin. Walang Ano-Ano nitong sinipa ang medyas na kanina ay Nakita ko na.

"A-ahh! Naiwan Kasi ni Bryis! Kaya inuwi ko. " Palusot nito. Ngumisi ako at pabirong nag irap ng mata sa kanya. Eh Ex nya yun last 3 months  e.

"Diba break na kayo? 3 months ago nga iniyakan—"

"Hah! Bakit? May Mali ba Kung i-uwi ko ang shoes nya?" Sunod na sagot nito. Okay na sana sakin ang palusot nito pero bigla na lang natumba ang kabinet. The clothes were scattered at putol-putol na ang mga hanger.

At duon ko nakita ang lalaking kanyang tinatago.

"Susumbong kita Kay ate! Ate—Hamanamnrahm" Tinapalan nya kaagad ng kanyang kamay ang bunganga ko saka sumenyas na tumahimik. Ginawa ko naman.

" Shhhh! Keep quiet. we thought it's ate Pinky that would go upstairs so I immediately hide him. Sorry. " Guilty na sabi nito. tinitignan ko ang lalaki. Pogi naman matangkad pero....walang damit?!

"Tangina ba't walang damit Yan?Anong balak nyo huh?" Pang aakusa ko sa dalawa. He smiled at me then went to the bathroom, probably to wear something. Kase suot ni Ran Ang damit nya.

"Sorry na. But I have a good news. I found out that Ate Darius is one of the last batch of students at the Aurora crest valued university. And she was the SSLG president. Doon nalang tayo mag enroll." 

Aurora crest valued university? Kung dyaan huling nakita ang ate ko Dito ko rin mahanap ang kasagutan sa pagkawala nya.

Ate Darius wait for me.