Traumatizing 🔞 ( Mikhaiah)

Part 10 🔞

Janna Pov.

It's already 12:00am at hindi pa din ako makatulog lalo na at alam kong galit sakin si Mom. Love na love namin si mom kaya ayaw na ayaw namin na nagagalit sya samin, she's a perfect mom for me and we're so lucky to have her. Kaya naman bumangon na ako sa bed ko at tumungo sa room ng parents ko. Kumatok lang ako dun ng ilang beses at maya maya pa ay bumukas na ang pinto.

Taka namang tumingin sakin si mom. "What are you doing here?"

I look down while playing my fingers. "Mom sorry na po, hindi ko po kaya na galit kayo sakin, sorry na po please?" I said in a cute tone.

"Halika pumasok ka dito sa room" saad nya.

Pumasok naman ako at sumunod sa kanya, tumabi lang ako sa bed at nag hug sa kanya. Pero napansin kong wala si mada dito sa room.

"Mom where's mada po? Bakit wala sya dito?" Taka kong tanong.

"Sa sala ko sya pinatulog dahil uminit din ang ulo ko sa kanya" saad nya.

Hayst dahil din siguro sakin kung bakit sa sala sya natulog. Kawawa naman ang mada ko.

"Mom please bati na po tayo a-and wag na pong mainit ang ulo nyo kay mada, wala po syang kasalanan at wala din po syang kinalaman sa mga ginawa ko" saad ko.

Yumakap naman sakin si mom ng mahigpit. Kaya naman napasmile ako.

"Sorry din kanina sa ginawa ko sayo okay? Ayaw ko lang na namamana mo yung ganung ugali ng mada mo, alam mo naman na yung mga pinagdaanan ko dati sa mada mo right? Kaya naman alam ko kung anong naranasan sayo ni Mariah. Ayaw ko nang maulit pa yun Menchieluo, ayaw kong maging masamang tao ka. Buti nga yung mada mo nag bago na eh, kaya I'm so proud of her." Mahinahon na paliwanag sakin ni mom.

Hindi ko kasi talaga alam kung anong nangyayari sa sarili ko, maayos naman kaming pinalaki ni mom pero sadyang lumalabas nalang yung ganung pagkatao ko na parang nananalaytay na talaga sya sa dugo ko. Pero pilit ko naman yun iniiwasan eh dahil ayaw nga ng ganun ni mom. Sya lang lagi ang pangpakalma ko.

"Naiintidihan ko po mom, give me a chance po para baguhin ko ng paunti unti yung sarili ko, you know naman po na mahirap yung may ganitong ugali, kaya po hindi agad ako mangangako na mababago ko yung ugali ko, pero pipilitin ko naman po" pagsasabi ko sa kanya ng totoo.

She pinch my cheek softly. "I know Menchieluo, and magiging proud ako sayo kapag nagawa mong baguhin yung sarili mo okay? Now kailangan mong bumawi kay Mariah, wag mo na syang saktan ah"

I nod my head. "I will try my best mom. I'm sorry po ulit and I love you so much" I said at i hug her again.

She hug me back. "Okay baby, and I love you too, bati na tayo" she said and kiss my forehead.

I smiled. "Thank you mom"

She chuckle. "Alam mo nung bata ka pa, I thought na ako yung kamuka mo, pero habang palaki ka ng palaki kamuka ka na din ang mada mo. Tanging mata na lang ang nagiging kahawig mo sakin, the rest ay muka na ng mada mo ang nakikita ko sayo. Hayst ano ba naman yan" hindi makapaniwalang saad ni mom.

Maging ako ay nagtataka din sa muka ko, ang alam ko lang talaga ay si mom ang kamuka ko, pero habang lumalaki ako ay si mada na ang nagiging kamuka ko, may ganun pala talaga no? Haha