အခန်း (၄၂) တောဝက်
ရောင်နီလာသည့်အချိန်တွင် တစ်ညလုံးအနားယူထားပြီး ဖြစ်သဖြင့် စစ်သည်တော်များ အားလုံး ခွန်အားပြည့်နေကြလေပြီ။ သူတို့သည် အမဲလိုက်ရာတွင် ယူသွားကြမည့် ပစ္စည်းများကို ထုပ်ပိုးနေကြသည်။
သူတို့အားလုံး မျိုးနွယ်စုထံမှ ကျောက်တုံး ကိရိယာ တန်ဆာပလာ တော်တော်များများကို ယူလာခဲ့ကြသည်။ ထို့အပြင် အပိုပစ္စည်းများကိုလည်း လိုဏ်ဂူထဲတွင် ထားခဲ့ကြမည် ဖြစ်သည်။ သူတို့အနေဖြင့် ပစ္စည်းများအားလုံးကို အမဲလိုက်သည့်နေရာသို့ ယူမသွားနိုင်ကြပေ။ သူတို့လိုအပ်မည်ထင်သည့် အရာတချို့ကိုသာ ယူလာကြပြီး ကျန်သည်များကို လိုဏ်ဂူထဲတွင်သာ ထားခဲ့မည်ဖြစ်သည်။
လောင်ခဲ့၏ ဓါးရှည်အပြင် ရှောက်ရွှမ်သည် လှံရှည်တစ်ချောင်းကိုလည်း ယူလာခဲ့သေးသည်။ ထို့အပြင် သူ့ကျောဖက်တွင် လှံတိုသုံးချောင်းလည်း ရှိနေသေးသည်။ အခြားသူများနှင့်ယှဉ်လျှင်မူ ရှောက်ရွှမ် ပစ္စည်းအနည်းဆုံးဖြစ်သည်။ မည်သို့ပင် ဖြစ်စေ ယခုတစ်ကြိမ်သည် သူ့အတွက် အမဲလိုက်ထွက်သည့် ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်လေသည်။ သူလုပ်ရမည်မှာ စောင့်ကြည့်လေ့လာရန်သာဖြစ်သည်။
သူတို့ မနက်စာစားလိုက်ကြပြီးနောက်၊ မိုင်သည် လိုဏ်ဂူကို ကာထားသည့် ကျောက်တုံးကြီးကို ဘေးဖက်သို့ တွန်းရွှေ့လိုက်သည်။
နေသည် အပြည့်အဝထွက်ပေါ်မလာသေးပေ။ လေထုသည် အေးစက်စိုစွတ်နေပြီး လူတိုင်းကို အရိုးထိ တုန်ယင်စေနိုင်သည်။
လိုဏ်ဂူရှိနေသည့်နေရာသည် တောအုပ်နှင့် ဝေးနေသေးပေသည်။ လိုဏ်ဂူအနားတွင် လျှောစောက် တောင်ကမ်းပါးတစ်ခု ရှိနေခဲ့သည်။ အကယ်၍ တစ်စုံတစ်ယောက်သာ ထိုနေရာမှ လိမ့်ချလိုက်ပါက တောင်ခြေသို့ အလျင်အမြန်ရောက်သွားနိုင်လိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ လိုဏ်ဂူအနီးတွင် သစ်ပင်များများစွာ မရှိသကဲ့သို့ သတ္တဝါများလည်း ရှိမနေခဲ့ပေ။
လိုဏ်ဂူပြင်ပတွင် ရှောက်ရွှမ်သည် တိမ်များထဲနှစ်မြုပ်နေခဲ့သည့် တောင်တန်းများကို မြင်လိုက်ရသည်။ ပုန်းကွယ်နေသည့် အန္တရာယ်များနှင့် သားရဲများကို ဘေးဖယ်ထားလိုက်လျှင် တောအုပ်သည် အလွန်လှပသည့် နေရာတစ်ခု ဖြစ်ပေမည်။
