GÖLGE

SİLAH

Gecenin karanlığı yerini yavaş yavaş aydınlığa bırakıyordu.Sabah yedi sularında Owan gözünü açmıştı.Dünden kalan gözyaşlarının kuruduğunu hissedebiliyordu.Gözlerini açmakta zorlansada yerinden kalkıp hemen banyoya girdi.İşte onu en çok rahatlatan şeye,ılık duşa ihtiyacı vardı.

 Owan,dün kü kabuslarını hatırlayınca akan suyla,gözyaşları birleşiyordu.Suyun altında bir süre durduktan sonra havluyu pürüzsüz ve acı yüklü bedenine sardı ve sonra banyodan çıktı.Dolaptan kıyafetlerini çıkartıp üzerine geçirdi.

İşte tam da o sırada gözü,odasının kapısına doğru kaydı.Dün gördüğü kabustan sonra kilitlemişti o kapıyı.O kapıyla beraber kapının arkasındaki korkuları,acıyı,kabuslarıda kitlemişti.Kapıya doğru yaklaştı ve kapının koluna doğru elini yavaşça götürdü.Ardından hızlıca açtı.Yavaş açarak kendine eziyet çektirmektense bir anda açıp kurtulmak onun için daha iyiydi.

Hızlı ama sessiz adımlara merdivenlerden aşağıya indi.Dışarıdan evin duvarlarına çarpan yağmur damlalarını hissedince koltuktan montunu aldı.Kapıyı açtıktan sonra evden artık çıkmıştı.Owan evden çıkar çıkmaz,Dale evinin köşesine gizlenmiş onu izlemeye başlamıştı.

Dün gördüklerinden sonra epey sarsılmıştı.Kadının yataktayken ayaklarının kendiliğinden aşağıya doğru sürüklenmesi gözünün önünden gitmiyordu.En çokta kadının gözyaşları kalmıştı aklında.Çok tuhaf bir şekilde onun yanında olmak istiyordu.Belkide Owan'ın acılarının bir çoğunu kendine yükleyip kadının ağırlığını biraz da olsun hafifletmek istiyordu.

Dale,Owan'ı takip etmeye başladı.Aynı yere gidiyorlardı.Sonuçta aynı yerde çalışıyorlar.Ama Dale'in asıl merak ettiği Owan'ın kabuslarını sadece uykusunda mı gördüğüydü.

Owan'ın bastığı her adımda ayakkabasının topuk kısmı suyla buluştuğunda çıkan ses sokağın sessizliğinde yayılıyordu.Dale,kendini belli etmeden takip etmeye devam ediyordu.Ama Owan normal bir şekilde merkeze doğru ilerlerliyordu.Merkez binasına geldiğinde merdivenlerden yukarıya hızlıca çıktı.Dale ise arkasından kapıdan girdi.Owan,yukarıya çıktıktan beş dakika sonra o da yukarıya çıktı.

Owan oturmuş,masasının üzerine bırakılan dosyaları inceliyordu.Dale merdivenlerden çıktığında ilk Owan'ı gördü.Büyük bir şaşkınlıkla onu izliyordu.Dale içinden''Nasıl oluyor da bu kadar güçlü kalabiliyor''diye geçiriyordu.Yanına gidip gitmemek konusunda kararsızdı.Tam ilk adımını atmış yanına gidiyordu ki , arkadan bir ofisin kapısı açıldı.Bu Dedektif Hunter'ın ofisiydi.

Dedektif''Owan,odama gelebilir misin?Dosyalarınıda al!'' dedikten sonra kapısını kapattı.Dale adımlarını geri atarak duvarın arkasına gizlendi.

Dale'in anlatımıyla


Kararımı vermiştim.Onunla konuşacaktım.Attığım bir adım bile diğer adımımı atmak için bana cesaret vermişti.Çok yaklaşmıştım ki,Dedektif ofisinin kapısını açıp Owan'a seslenmişti.


Çok garip bir hali vardı.Dün gece Owan'ın yüzünden gördüğüm o çaresizliği ondada görür gibiydim.Owan ayağa kalkmış kapıya doğru ilerlerken ben ise adımlarımı geri atarak duvarın arkasına gizlenmiştim.Ne konuşacaklarını merak ediyordum.Owan,içeriye girip kapıyı kapattıktan sonra bu sefer adımlarımı Dedektif'in ofisine doğru attım.Kimseye belli etmeden onları dinlemeye başladım.Ofisin aralık olan stroforundan çok net olmasada onları görüyordum.

Dedektif'in sesini tam alamıyordum ama Owan Dedektif'e''Birkaç gün daha evde dinlenirsiniz sanıyordum.Sizi dün gece aradığımda da hat kesilmişti.Önemli bir şey mi var? dedi.

Demek ki dün gece Owan'ın aradığı Dedektif Hunter'dı.Ama gördüğü kabustan uyandıktan sonra neden Dedektif'i arasın ki? diye düşünmeye başlarken kapıya biraz daha yaklaştım.

Dedektif endişeli bir ses tonuyla''Owen,dün bir kabus gördüğün için beni aradın.Neler yaşadın bilmiyorum ama dün aynı şey banada oldu.O,her kimse yavaş yavaş kendini beli ediyor.Bizi tamamen bulduğunda ilk işi ruhumuzu alıp sonrada öldürmek olucak.''dedi.

Dedektif'in söyledikleri kısa süreli şok geçirmeme sebep olmuştu.''ÖLDÜRMEK''.
Kelime aklımda sıra sıra yankılanıyordu.Owen2ın gördüğü kabusları demek ki Dedektifte görüyordu.Dün gece de bu yüzden aramıştı.

Kimseye belli etmeden dinlemeye devam ettim.Owan ses tonunu alçaltarak''Öldürmek?Neden bu kadar emin konuşuyorsunuz?Eğer bir ölüm olacaksa neden bu biz oluyoruz?Onun daha neye benzediğini bile bilmiyoruz.Eğer o bizi tamamen bulduğunda peki ya biz onu öldürürsek?O zaman her şey bitecekmi?Tüm o kabuslar yok olucak mı?O,çok yaklaştı Dedektif.Bana dokunacak kadar çok yaklaştı.''derken çene kasları geriliyordu.Bunu hissedebiliyordum.


Onun bu yaşadıkları karşısında bu kadar güçlü olması beni şaşırtıyordu.Dedektif aksine çok umutsuzdu.Dedektif üzgün bir ses tonuyla''Owan,seninle açık konuşucam.Ben çok yaşlıyım.Bu yaşta yaşadıklarım benim için o kadar ağır ki.O geldiğinde onunla savaşamam.Ben ancak ölümü bekleyebilirim Owan.''dedikten sonra Owan'ın ellerini tutup umut dolu bi sesle''Ama sen Owan,sen bunu başarabilirsin.Hiç kimse yenilmez değildir.Onunla yüzleştiğinde onun zaaflarını hisset.Onu öldürebilirsin.Bunu deneyebilirsin''dedi.


Owan titeyen sesiyle''Hayır Dedektif,öylece bir köşede ölümü bekleyemezsiniz.''dedi.

Dedektif  biraz daha ne çıkan sesiyle ''Beklemeyeceğim zaten Owan'' dedi.

Dedektif ''beklemeyeceğim'' derken ne demeye çalışmıştı?Artık düşündüğüm tek şey Owan'ın kabuslarına son vermesinde onun yanında olmak.Tek başına savaşmasına izin vermeyeceğim.O her kimse,geldiğinde Owan yalnız olmayacak.


Owan ofisin kapısına doğru yaklaşırken,hızlıca olduğum yerden uzaklaştım.


********************************************

Owan,ofisten çıktıktan sonra değişik bir ruh halindeydi.Yüzünde hem umut hem de çaresizlik vardı.Masasının başına tekrar geçtikten sonra kimseye belli etmeden dosyaları inceliyordu.Dale gizlendiği yerden çıkarak Owan'ın yanına bu sefer gidecekti.Ama şimdi ise adımlarını durduran şey silah sesi olmuştu.Merkezdeki herkes büyük bir şaşkınlıkla Dedektif Hunter'ın ofisine doğru bakıyordu.