Selam kankiler... Şu an arkadaşlarımla pikniğe geldik. Erkekler mangal yapayım derken etleri yaktı. Aç kaldık ben de sinirden bölüm yazıyım dedim. Geç geldi ama umarım severek okursunuz.
Hepinizi öpüyorum....
Suratıma tokat yemişe döndüm. O adam yukarıda mıydı? Yerdeki bıçağı alıp koşarak yukarı çıktım. Diğerleri de peşimden geldi. Önce odam girdim. Her yere baktım. Bazamın içine bile. Ama yoktu.
Sonra boş odaya girdim. Yalnız bu kapı hep kilitli olurdu. Şimdi açıktı. Kapının kolunu indirdim. Korkarak yavaşça öne ittim. Tam içeri girecekken Yağız beni itim önce o girdi. İçeride birkaç ıvır zıvırım vardı. Yağız aralarına bakıp konuşmaya başladı.
"Kimsin lan sen?! Çık dışarı!" diye bağırdı. Şok bir şekilde birbirimize baktık Aleyna ile. "Yağız." dedim bana dönmesini sağlayarak. Bana döndüğünde arkasında dikkatimi çeken birşey oldu.
Yapışkan notuyla birşey yazılmış ve duvara yapıştırılmıştı. Yavaşça yaklaşıp notu elime aldım ve ne yazdığına baktım.
'Selam :-)'
Ne yani evde olmama rağmen rahatlıkla evime mi girmişti? Eğer bunu yapabiliyorsa bana istediği gibi davranabilir, istediği şeyi yapabilirdi. İşte şimdi bu adamdan GERÇEKTEN korkmaya başladım.
Tam Aleyna'ya birşey diyecektim ki Yağız'ın telefonu çaldı. Telefonu açtı. "Ne var?" dedi soğuk bir şekilde. Karşı taraf biraz konuştu. Anladığım kadarıyla bir kızdı. "Kapa çeneni!" diye bağırdı Yağız ve telefonu kızın suratına kapattı.
Anlamayan gözlerle Yağız'a baktık. Kısa bir süre sessizlik oldu. Yağız'ın konuşmak istemediğini fark edince konuyu değiştirmeye karar verdim.
"Aleyna eğer o adam buraya kadar giriyorsa bize neler yapacağını düşünebiliyor musun? İşte şimdi bu adamdan korkmaya başladım. Birşeyler yapmalıyız."
"Evet ama ne yapacağız? Bu adamı bulmalıyız... bize ...zarar vermeden önce." dedi Aleyna.
"Kimden bahsettiğimizi öğrenebilir miyim?" dedi Yağız. İkimiz de dönüp ona baktık. Bir an duraksayıp Aleyna'ya baktım. O da bana bakıyordu.
"En iyisi aşağıda oturarak konuşmak." dedi Aleyna. Tam kapıdan çıkacaktı ki durdu. Korktu diye düşündüm. Bize hadi der gibi baktı ve birlikte aşağı indik.
Önce biraz kararsız olsak ta her şeyi Yağız'a anlattık. "Ne yani şimdi tanımadığınız bir adama karşı savunmanız mısınız? Ne yapacaksınız?"
"Öncelikle tam olarak tanımıyor değiliz. Tanıyoruz ama kim olduğunu bilmiyoruz." dedim. Yağız'ın kafası hayli karışmış gibiydi. Yirmi dakikadır ona olayı anlatmaya çalışıyorduk. Ya salaktı ya da salağa yatıyordu. Ya da gerçekten olay karmaşık olduğu için anlamıyordu. Yüzümüze boş boş baktı.
"Anlamıyorum!"
"Lan salak! Gerizekalı! Nöron eksikliği mi yaşıyorsun? Mal!" dedi Aleyna bağırarak kızın canına tak etmişti galiba.
"Bak ben anlatıcam bu sefer. Helen anlatamıyor. İkiniz de malsınız çünkü." dedi. Söylediği şey hoşuma gitmediği için karnına dirseğimi geçirdim. "Ah! Ne yapıyorsun ya?!" dedi karnını tutarak. Ama acıtmamıştım. Bilerek öyle yaptığını biliyordum. Hemen kendini toparladı ve konuşmaya başladı.
"Beni iyi dinle pizzacı çocuk. Birgün bir adam beni gizli numaradan aradı....." derken her şeyi tek tek, konuşmalarınızı dahil anlattı.
"..... sonrası bildiğin gibi yukarıdaki notu bulduk. Eğer bu seferde anlamadıysan seni tutar pencereden atarım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PEŞİMİZDEKİ PSİKOPAT
HorrorHiçbir şeyden habersiz yaşayıp giderken bir ölümle başladı maceramız. Önce iki kişiyken sonradan bir kişiye daha açıkladık sırrımızı. Her geçen gün benim yüzümden başkalarının çırpınışlarıyla acı çekiyordum. Peşimizde gizemli bir psikopat.. Başımız...