Nowe Życie (Black Riders MC) #3

rozdział 4 Olga

Biegając z pokoju do pokoju szukałam telefonu. Za dwadzieścia minut powinnam być w restauracji, gdzie umówiłam się z dziewczynami na obiad, a nie potrafiłam znaleźć tego cholernego urządzenia.

Poddając się ruszyłam do wyjścia z mieszkania Mel, która po przeprowadzce do nowego domu pozwoliła mi tu zostać. Dzięki temu chociaż ten problem rozwiązał się sam.

Na spotkanie wręcz biegłam, co było nie lada wyczynem w wysokich obcasach. Na szczęście lokal znajdował się niedaleko za co byłam wdzięczna.

Zdyszana wbiegłam do środka od razu szukając wzrokiem moich nowych przyjaciółek. Dostrzegając je przy stoliku w rogu sali od razu skierowałam się w ich stronę.

- Cześć. Przepraszam za spóźnienie, ale nie mogłam nigdzie znaleźć telefonu - powiedziałam siadając na wolnym miejscu.

- Nic się nie stało. My też przed chwilą przyszłyśmy. Może zadzwonię do ciebie i sprawdzimy czy gdzieś go nie zgubiłaś? - zapytała Mel.

- Jakbyś mogła to byłoby super.

Przyjaciółka wyjęła swoją komórkę i wybrała mój numer, a po chwili na sali rozbrzmiał dzwonek, który miałam przypisany do każdej z dziewczyn. Zażenowana przymknęłam oczy i opadłam na oparcie krzesła

- Zguba się znalazła - zaśmiała się Camilla. - Nie przejmuj się. Mi też to się często zdarza.

- Nawet nie pamiętam żebym go tam chowała - skrzywiłam się wyciągając urządzenie.

- To skoro to mamy załatwione to muszę wam coś powiedzieć - Sara, aż podskakiwała z emocji. - W sobotę do Paradise przychodzi włoski capo ze swoimi ludźmi, a wiecie co to oznacza?

- Więcej problemów? - zapytała Camilla.

- Nie... Większy rozgłos. Nawet nie wiecie jak się cieszę, że to miejsce stało się tak popularne, a ludzie doceniają naszą pracę.

- Włoska mafia? Serio? - zapytała Mel patrząc sceptycznie na naszą przyjaciółkę.

- No i co. Ty rządzisz ruską mafią, a się przyjaźnimy. Od prawie roku chłopaki robią z nimi interesy i podobno jest okey. W sobotę mają właśnie świętować rok owocnej współpracy - wzruszyła ramionami i sięgnęła po menu.

- Kto to jest capo? - zapytałam. Nie bardzo orientowałam się w hierarchii innych oddziałów niż ten, którym przewodziła teraz Mel.

- Ten cały Mauro jest capo chicagowskiego oddziału Cosa Nostry. Czyli jest ich głównym szefem. Nad nim znajduje się tylko Capo do tutti capi, czyli szef wszystkich szefów - Wyjaśniła spokojnie Mel skupiając większą uwagę na karcie dań. - Z tego co wiem to jego wuj zajmuje tę pozycję, a po jego śmierci prawdopodobnie to Mauro awansuje. Jeśli tak się stanie to będzie najmłodszym mężczyzną na tym stanowisku w historii Cosa Nostry.

- Skąd ty to wszystko wiesz? - wtrąciła się Sara.

- Jak przejęłam władzę w rosyjskiej Braci musiałam poznać wszystkich rządzących nie tylko wśród naszych, ale w całej Europie i w Stanach.

- Wiesz coś więcej? - Camilla nachyliła się w stronę przyjaciółki i uporczywie wpatrywała się w nią, więc Mel z westchnieniem odłożyła kartę i spojrzała na nas.

- Ma trzydzieści dwa lata, jest uznawany za najbardziej bezlitosnego capo, który do tej pory rządził jakimkolwiek oddziałem Cosa Nostry. Do tego jest piekielnie inteligenty i prowadzi sporo legalnych biznesów, aby mieć gdzie prac brudną forsę, przez co federalni nie mogą nic na niego znaleźć. Pomimo tej całej aury zła wspiera liczbę ośrodków szukających osób zaginionych.