Yüzüme değen güneş ışığı ile yatakta sağıma dönerek derin bir nefes verdim. Dün gece ağladığım için şuan gözlerim hep şişti ve ağrıyorlardı. Biraz kaşıma yardımı ile hafifçe aralayarak yüzümü dahi yıkamadan odadan çıktım.
Kaan yine uyandığımda yanımda değildi.
Dün gece onu öptüğümde utandığım için kucağından kalkarak odaya koşmuştum. Bozulduğu için miydi? Bilmiyorum ama biraz sonra gelerek arkası dönük bir şekilde o da yanıma yatmıştı.
Neden böyle ruhsuz olduğunu anlamamıştım ama canını sıkan bir şeylerin olduğu belliydi. "Kaan!" diyerek onu arıyordum ki salona girince gördüğüm kişiler ile durakladım.
Aslı hanım bana öcü görmüş gibi bakıyorken Kaan hemen yanında Aslı hanımın uzattığı tabletten bir şeylere bakıyordu. "Gel mâ femmé" dediğinde Aslı hanım biraz daha ağzını açarak şaşkınca ona baktı.
Fransızca biliyordu...
Başka zaman olsa katıla katıla gülerdim ama şimdi bir şey yapmadan çekingen bir şekilde Kaan'ın yanına adımladım. "Kaan bey siz evlendiniz mi!?" diye birden bağırınca ters bir şekilde gözlerini ona çevirdi.
"Niye bu kadar şaşırdın Aslı?"
Şaşırmaması mı gerekiyordu onu da ben anlamayınca kısık gözlerimle sorgularcasına Kaana baktım. "Şaşırdım çünkü bu kadar erken beklemiyordum ama hayırlı olsun!"
Bellayı sevmediği için bize karşı bu kadar sevinmesini fazla garip karşılamadım aksine sadece gülümseyerek "saol" dedim ama kafam hala karışıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFULİM
Novela JuvenilAilesini yeni bulan bir kız yalan hayat istemiyorken hayat ona yeni sürprizler yapıyor. Yalan dolanlar içerisinde delirmek üzere olan Alin ve onun hayatını değiştirecek olan... Hikayenin devamını tıklayarak okuyabilirsiniz:)
