My November
နိုဝင်ဘာဆိုတဲ့အချိန်တစ်ခါတစ်ခုကိုရောက်လာရင် တော်တော်ပျော်မိတယ်။
မကြာခါမှာရောက်လာတော့မယ့် ဆောင်းရာသီရဲ့အကြိုဆောင်ဦးလေး...။ နေရောင်လေးဖြာကျနေပေမယ့် အေးချမ်းစွာတိုက်ခတ်လျက်ရှိတဲ့ ဆောင်းဦးတို့ရဲ့မြောက်လေ လေပြေလေညှင်းလေး~ အထူးသဖြင့် ကျွန်မနှစ်သက်ရတဲ့ ဒီရာသီ...။
ရန်ကုန်မှာတိုက်အမြင့်များတာမို့ ကိုယ့်ရပ်ဝန်းထဲတိုက်အမြင့်တွေရှိပေမယ့် အိမ်ရှေ့မှာတော့ တိုက်ပုလေးမို့ ကောင်းကင်ကြီးကိုရှင်းလင်းစွာမြင်ရပါရဲ့။
နေ့လည်နေ့ခင်းဆို နေရောင်ဖျဖျဖြာကျနေပြီး ညနေလောက်ဆို လေပြေလေညှင်းလေးကတိုက်နေပြီ။ တိုက်အမြင့်ဆိုတော့ နှစ်လမ်းကျော်ကိုယ်အရင်တက်ခဲ့တဲ့ကျောင်းက ညောင်ပင်ကြီးတွေ၊ တည်ပင်ကြီးတွေရဲ့ အပင်ထိပ်ကအရွက်တွေကို နေရောင်လေးတွေကျနေတာကိုမြင်ရတာ ကျွန်မရဲ့ဆောင်းဦးအတွင်းအနှစ်ခြိုက်ဆုံးပန်းချီလို...။
ကောင်းကင်ပြာပြာအောက် နေလုံးကြီးမရှိပေမယ့်ဖြာကျနေတဲ့နေရောင်ဖျဖျရယ်၊ မကြာခဏတိုက်ခတ်နေတဲ့လေပြေတွေရယ် ပြောပါဦး ဒီဆောင်းအတွက် ကျွန်မမှာလိုအပ်တာများရှိသေးလားလို့...။
ကျွန်မရဲ့နှစ်သက်ရတဲ့ဆောင်းဦးလေးရောက်လာပြီဆို ကျွန်မရဲ့အမျိုးသားကြီးနဲ့ပတ်သတ်တဲ့ချိုမြိန်လွန်းတဲ့အမှတ်တရတွေကိုလည်း တစ်ဖန်ပြန်လည်သတိရလာပြီ...။
လူကြီးနဲ့မှမဟုတ်ပဲ အခြားသောမိသားစုနဲ့အမှတ်တရလေးတွေအများကြီးရှိတဲ့ ဒီနိုဝင်ဘာ...။ အတိတ်မေ့သွားရင်တောင် ဒီအမှတ်တရတွေနဲ့အမျိုးသားကြီးကိုတော့ မမေ့ရအောင် ဘုရားမှာတောင်းဆိုမိတာလည်း အကြိမ်ကြိမ်အခါခါပါပဲ...။
အမျိုးသားကြီးနဲ့အတူတူရှိပြီး အမှတ်တရတွေအများကြီးဖန်တီးနေခဲ့တာ ဒီနိုဝင်ဘာဆို ၃နှစ်ရှိသွားပြီ။
နှစ်သက်ခြင်းအတူတူ ဒီလူကြီးနဲ့အတူရှိနေရတဲ့ နိုဝင်ဘာတွေက ကျွန်မအတွက်ပိုချိုမြိန်လွန်းပြီး ထိုသူမှာလည်း ထပ်ထူ...!
ဆောင်းရာသီက ကျွန်မအတွက်လှပတဲ့အမှတ်တရတွေအများဆုံးဖန်တီးဖြစ်ဆုံးအချိန်နဲ့ ချိုမြိန်တဲ့အမှတ်တရတွေရှိခဲ့ဖူးတဲ့အချိန်ပဲ...။
ဒီဆောင်း၊ ဒီလူတွေ၊ ဒီအရာတွေ၊ ဒီပတ်ဝန်းကျင် နဲ့ ထိုအမျိုးသားကြီး...။
အချိန်တွေသာပြောင်းလဲသွားပြီးကုန်ဆုံးသွားမယ်။ သူတို့ကျွန်မအနား အမြဲတမ်းမပြောင်းလဲတဲ့တည်ရှိမှုတွေနဲ့ မပြောင်းလဲချစ်မေတ္တာတွေပေးမြဲပေးဆဲ...။
အဓိပ္ပာယ်ရှိနေတဲ့ကျွန်မရဲ့ဘဝမှာ ထိုအမျိုးသားကြီးဝင်ရောက်လာတဲ့အခါ ဒီကျွန်မရဲ့ဘဝက တန်ဆာဆင်လိုက်သလို ပိုပြီးပြည့်စုံသွားခဲ့တယ်။
အဆိုးတစ်လှည့် အကောင်းတစ်လှည့်လူ့ဘဝမှာ ကိုယ့်ကိုပဲအမြဲကြည့်နေပေးပြီး အမြဲခွန်အားတွေပေးရင်း ကိုယ့်အနောက်မှာအမြဲတမ်းရှိနေပေးတဲ့အမျိုးသားကြီးကြောင့်သာ အရာရာကိုကြံ့"ခံနိုင်ပြီး ရှေ့ဆက်နေခဲ့ရတာပါ...။
အကောင်းအဆိုးအတူဝေမျှပေမယ့် တစ်ခါတလေကိုယ့်ဘက်သာတစ်ယောက်တည်း နာကျင်စရာတွေအရမ်းကိုမြိုသိပ်ထားလွန်းပြီး မျက်ရည်အဖြစ်ပြန်ကျမိတဲ့အခါ ထိုအမျိုးသားကြီးက မတူတဲ့ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ ကျွန်မကိုခွန်အားတွေပေးပြန်တယ်။
အထူးသဖြင့် လွန်ခဲ့တဲ့၃နှစ်က ဒီလိုနိုဝင်ဘာမှာပေါ့လေ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခုအထိအနားမှာမပြောင်းလဲသောချစ်မေတ္တာနဲ့ချစ်ခင်ကြင်နာပေးပြီး နွေးထွေးတဲ့ရင်ခွင်တစ်စုံနဲ့ ပွေ့ဖက်ထားမိတဲ့အမျိုးသားကြီးကို တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့အချစ်တွေ ပိုတိုးလာမြဲဆိုတာတော့အမှန်။
နေရောင်ခြည်ဖျဖျလေးတွေနဲ့ လေပြေလေအေးလေးတွေတိုက်တတ်တဲ့ ဒီဆောင်းဦး အထူးသဖြင့် ညနေဘက်အချိန်တွေရောက်လာရင် အမျိုးသားကြီးကို သတိရမိတာအမှန်ပါလေ။
တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ဝင်လာတော့မယ့်ဆောင်းရယ်၊ ချမ်းအေးလာတော့မယ့် အအေးဓာတ်လေးတွေကြောင့် ထိုလူကြီးရဲ့ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးကိုပိုပြီး လိုအပ်ပြီးလွမ်းရတော့မှာပဲ...။
တစ်ဖြည်းဖြည်းအေးလာတော့မယ့်ရာသီဥတုကြောင့် အမြဲအိပ်ရာထဲလှဲနေရတဲ့အမျိုးသားကြီးကိုတော့ တော်တော်လေးစိတ်ပူမိပါရဲ့...။
ဒါပေမဲ့ ဖျားနေတဲ့လူတစ်ယောက်က ကျွန်မကိုပိုစိုးရိမ်နေလေရဲ့လေ...။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါလေ
မကြာခင်ဆောင်းရောက်တော့မှာမို့ ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ပါလို့ပြောရင်းနဲ့...။
___
( The ) 4:50 pm
5th November 2024
Kharr Loon Khat
YOU ARE READING
ကြည်နူးရပါသောအခိုက်အတန့်များ
Teen Fictionညတိုင်း ခင်ဗျားအကြောင်းတွေ စာစီတတ်တာ သိတယ်မဟုတ်လား...။ ( ဒါကတော့ He came to me when I needed someone ဆိုတဲ့ fic ထဲကနေပြီး ထုတ်ယူထားတဲ့ { အပိုင်းအနည်းငယ် }အမှတ်တမဲ့ကစ အမှတ်တရအကြောင်း အရာတွေကို ရေးဖွဲ့သွားမှာဖြစ်ပြီးတော့ ဒီ အကြောင်းအရာလေးတွေကတော့ Neve...
