ජීවිතයේ පළමු වතාවට ආයතනයක කටයුතු සලසන සේවකයකු වීම පිළිබඳව ගීත්මට තිබුණෙ ලොකු සතුටක්. ඒකත් මිත්‍රශීලී පිරිසක් සමඟ කටයුතු කරන ලැබීමමත් ලොකු සතුටක් උනා.උදේ ඉඳලම විවිධ කටයුතු වල නිරත උනත් සවස නිරාශා අක්කා නොමැතිව ගෙවෙන කාලය සිහිපත් වෙනකොට ගීත්මට ලොකු අපහසුතාවයක් දැණුනා.
"මල්ලි මම සේරම වැඩ ටික ක්ලියර් කරල තියෙන්නෙ.උඹ මෙන්න මේ ප්‍රපෝසල් එක තව ටිකක් ස්ටඩි කරල මොණව හරි එකතු කරන්න තියෙනවද කියල පොඩ්ඩක් බලපන් හොඳේ.."
"හරි අක්කෙ, මම යන්න කලින් ඒක ඉවර කරලම යන්නම්."
"හරි මල්ලි, එහෙනම් මම දැන් යනවා..උඹ පරිස්සමින් වැඩ ටික කරගනින් එහෙනම්." නිරාශා තම සහායකයා වූ ගීත්මට එසේ පවසමින් කාමරයෙන් ඉවත් උනා.
ගීත්ම තමන්ට සූදානම් කර තිබූ ආසනයෙහි ඉදගෙනම නිරාශ සකසා දුන් යෝජනාවෙහි යම් අඩුපාඩුවක් ඇත්දැයි පරීක්ෂා කර බැලුවේ හෙට දිනයෙහි පැවරෙන රාජකාරි කටයුත්ත සඳහා පෙර සූදානම ඇති කර ගැනීම ඉතාමත් වටින බව අවබෝධ කොට ගෙනමයි.
ට්‍රීං ට්‍රීං.....ට්‍රීං ට්‍රීං.... එකවරම තම කාමරයෙහි වූ දුරකතනය නාද විය.
"හෙලෝ...."
"ගීත්ම පොඩ්ඩක් මගේ ඔෆිස් එකට එන්න පුළුවන්ද දැන්ම."
"හොඳයි සර් මම එන්නම්."
ගීත්ම එහෙම්ම දුරකතනය විසන්ධි කොට කාමරයෙන් පිටත් වූයේ ඇමතුම ලබා දුන් ආයතනයෙහි අධිපතිතුමන්ගේ කාමරය වෙත පියනැඟීමේ අරමුණින්.
" Excuse me sir, May I come in...?"
" Yes Geethma."
" සර් මට එන්න කිවුවෙ" ගීත්ම බොහොම යටහත් පහත් ලෙස ආමන්ත්‍රණය කළේ අමන්දා හොටෙල් ඇන්ඩ් ගෲප් හි වර්තමාන අධිපතිතුමන් සමඟයි.
"ගීත්ම මට වගීශ සර් කිවුවා ඔය ළමය හෙට අපේ ඉවෙන්ට් එක ඕර්ගනයිස් කරන්න ලස්සන අයිඩියා ටිකක් දුන්න කියල."
"සර් ඒක ලොකු දෙයක් නෙමෙයි .මට ඒ වෙලාවෙ හිතුණ දේ කිවුවෙ සර්
"හ්ම්ම්ම්ම් දැන් ඒ වැඩේට මොණවද මගෙන් ඕන කරන උදව්."
