එපාර කවුද මේ.අයියෝ පොඩ්ඩක් නිදහසේ ඉන්න හිතුව විතරයි මේ මොණ කරදරයක් ආපහු ඇඟට කඩා පාත් වෙන්න හදනවද මන්ද.ගීත්ම එහෙම්මම පිටුපස හැරිල බැලුවෙ මේ කවුද කියන හැඟීමෙන්.
"ගීත්ම මට ටිකක් කතා කරන්න ඕන."
"සර් මේ වෙලාවෙ මොකක්ද?"
"ගීත්ම මොකද අපි කතා කළාම නිකන් අකමැත්තෙන් වගේ කතා කරන්නෙ.?"
" එහෙම දෙයක් නෑ සර්.ටිකක් මහන්සී පොඩි විවේකයක් ලැබුණ විතරනෙ"
"මම ගීත්මට කතා කළේ පොඩ්ඩක් එළියට යමුද අහන්න."
"ඇයි සර් මොකුත් වැඩක්ද?"
"නෑ ළමයො, මට ටිකක් කතා කරන්න ඕන"
" ඉතින් මෙහෙම කියන්න සර්."
"හැමදෙයක්ම ඔෆීශියලි විදියට කතා කරන්න බෑ ගීත්ම."
අධිකාරියා මේ එන්න හදන්නෙ මොකටද, අනේ මේ නාකියො මට උඹව හුරතල් කරන්න වෙලාවක් නෑ.මහ පිස්සු පීකුදු පොරක්නෙ මූත් බලාගෙන යනකොට.ගීත්ම හිත යටින් තමන් දිහා බලාගෙන හිටිය අධිකාරි ගැන කල්පනා කරන්න පටන් ගත්තා.
"සර් මේ වෙලාවෙ නම් මට බැහැ එළියට යන්න.මහන්සි වැඩී, අනිත් එක සර්ටයි මටයි එළියට ගිහින් කතා කරන්න තරම් පෞද්ගලික දේවල් තියෙනව කියල මම හිතන්නෙ නෑ."
"අපිට එහෙම දේවල් නෑ තමයි.ඒත් අපිට එහෙම දෙයක් හදා ගන්න පුළුවන්නෙ ගීත්ම."
" ඒව නිකන් කරදර වැඩ සර්.ඒක නිසා මේ ඉන්න විදිය මට හොඳටම හොඳයි." ගීත්ම නොකියා කිවුවෙ එයාට අධිකාරි ගැන කිසිම හැඟීමක් නෑ කියන දේ.
"අම්මෝහ් මම උඹව කොච්චර හෙව්වද බන්." කසුන් ඈත තියාම ගීත්මට කෑ ගහල කිවුවෙ ඒ වෙලාවෙ ගීත්ම ලොකු අපහසුතාවයකට පත් වෙලා ඉන්න විත්තිය දැනගෙන.
"කසුන්...මම එන්න හැදුවෙ බන්.අධිකාරි සර් කතා කරපු නිසයි නතර උනේ."
"සර්..."
"ඔය ළමයට දැන් වැඩ නැද්ද."
"අපේ වැඩ ඉවරයි සර් දැනට.දැන් නයිට් එකේ ශිෆ්ට් එක වැඩ කරන අය ඉන්නෙ."
"එහෙමද, ගීත්ම මම එහෙනම් යන්නම්.අපි පස්සෙ වෙලාවක මේ ගැන කතා කරමුකො."
