21. Bölüm

599 36 16
                                    

Berfin'in Anlatımıyla
Sonunda düğün salonuna gelmiştim. Biraz yavaş sürmüştüm çünkü sarmaların ordan oraya savrulup şeklinin bozulmasını istemiyordum.

Arabamı sağ tarafta kenara park ettikten
sonra sarmalarımı ve çatalları dikkatlice elime alıp arabadan çıktım. Yüzümde istemsizce bir gülümseme oluşmuştu.

Boran'ın heyecan ve telaşla etrafındakilere 'şunu eksiksiz yaptın mı? Bu tamam mı?' demesi gözüme tatlı geliyordu.

Okula yeni başlayan çocuklar gibi heyecanlı ve telaşlıydı.

Peki ya Boran'ın yanında benim rahatlığa ne demeliydik?

Açıkçası Boran kadar stres olmuyordum. Hatta hiç stresli değildim. Konağa gittiğimiz an odamıza çekildiğimiz andada Boran'a mesafeli olması konusunda tekrar bir uyarıda bulunacaktım.

Bagajdan gelinliğim ve diğer eşyalarımıda çıkarıp arabamı kilitleyip düğün salonuna girdim.

Daha kapıdayken içerden abim ve Boran'ın bağırış sesleri geliyordu.

Eren abim durduk yere bağıran birisi değildi. Bu zamana kadar hiçkimseye böyle öfkeyle bağırdığına şahit olmamıştım.

Adımlarımı hızlandırıp düğün salonuna girdim. Karşımdaki manzara beni çok şaşırtmıştı.

Eren abim bu zamana kadar asla Boran'dan nefret etmezken bugün onunda gözlerinde nefret vardı.

Boran'a ön yargıyla yaklaşmak istemiyordum artık. Fakat Eren abimde böyle sinirli olduğuna göre kesin Boran birşey yapmıştı.

Eren abimin bağırışı kulaklarımı çınlatırken zar zor sesini idrak etmeye çalıştım.

" Kardeşimle aramı bozdun sen!" Anlamaz bir şekilde abime bakıyordum. İkiside birbirine öyle sinirle ve nefretle bakıyordu ki beni bile görmemişlerdi.

Ama Boran niye aramızı bozsun ki? Ben abimle arama mesafe koymuştum Boran abim hakkında tek kötü söz bile söylememişti.

Boran tam sinirle bağıracağı sırada ondan önce ben davranıp konuşmaya başladım.

" Boran neden aramızı bozsun?" İkiside sesimi duyduğu an donup kalmışlardı. İkisinin sesi saniyesinde kesilirken bende elimdekileri güzelce beyaz örtü ve beyaz çiçeklerle dekore edilmiş masanın üstüne koydum.

Boran ve Eren halen birbirinden bakışını çekmiyordu. İkiside beni beklemiyordu sanırım.

Bende onlar gibi şoktaydım çünkü ikisinin kavga edeceğini hiç beklemiyordum.

Eren abim verecek bir cevap bulamazken Boran yanıma gelip beni kendine çekip sımsıkı sarıldı.

Tam sorumu tekrar edeceğim sırada benden önce davranıp
" Abin kendi hatasını bana yüklemeye çalışıyor. Kendisi kardeşimle kaçtı ama sen ona mesafelisin diye ben aranıza girdim zannediyor." Bakışlarım abime kayınca Eren abim Boran'a pes dermişçesine bakıyordu.

Nolmuştu bunlara?

Boran'ın kollarından geri çekildim. Ve bakışlarımı abime çevirip " Bu yüzden mi sana bağırıyordu emin misin?" Pek inanmamıştım. Boran'da bana karşı yalan söyleyen birisi değildi ama yinede inandırıcı gelmemişti.

Bu sefer Boran'ın konuşmasına fırsat kalmadan Eren abim araya girip

" Ben bağırmadım hakettiği tepkiyi verdim. Sana beni dolduruyor." Diye ortaya saçma sapan bir iddia koydu.

Asla öyle birşey olmamıştı onu geçtim Boran'la aramızda birkez bile Eren abimin konusu geçmemişti. Bu kanıya nerden vardı bende bilmiyordum.

" Boran senin hakkında bana birşey demedi abi. Saçma sapan teoriler kafanda yaratıp ortaya atma." Abime karşı tahammülsüzlüğüm karşısında abimin bakışları direkt Boran'ı bulmuştu.

BERDEL Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin