ESARET (GAY)

Leke

Birileri demis öldü şimdi yaZsinlar kral geri dondu ayolll watty açıldıktan sonra yazmaya devam edicektim ama yüksek ihtimalle açılmaz o yuzden vpn açıp yazıcam bolumlerii.

Tamamen geri geri giderek sırtımı duvara yapıştırdım. Orospu çocuğu pantolonunu tamamen çıkartmıştı. Kalkan aletiyle göz göze geldim. Şimdi yarrağı yiyecektim ve beni kurtarıcak kimse yoktu.

"Beyefendi bakın yanlış bi anlaşılma var şuan. Ben burda çalışıyorum diyorum anlamıyor musunuz ya."  Diyerek bağırdım. Panikten ne yapacağımı şaşırmıştım ve bütün vücudum zangır zangır titriyordu.

Piçin adamı kapıyı dıştan kilitlemişti. Ve etrafta kendimi savunabileceğim hiçbir şey yoktu.

Üzerime gelen adamı ne kadar uzaklaştırmak istesem de başarılı olamıyordum. Hareketleri o kadar sertti ki inanılmaz canım yanıyordu. Saçlarımdan tuttu ve kafamı geriye yatırdı. Ardından boynumu yukarıdan aşağı doğru yaladı.

Beni yüz üstü duvara yapıştırdı ve kulağımı emmeye başladı. Kıçımda hissettiğim sertlikle daha da midem bulandı. Gözümden akan yaşlarla kurtulmaya çalışıyordum. Pislik herif aletimi sıvazlarken duyduğum iki el silah sesiyle sıçradım. Kapı parçalanmıştı, Cengiz elinde silahıyla siyaha kaçan gözlerini adama dikti...

"Orospu çocuğu piç. Kim olduğunu sanıyosun lan sen. Amına kodumun evladı."

Aceleyle üstümü düzeltip arkamı döndüm. Cengiz bir yandan küfür ederken bir yandan da adamı yumrukluyordu. Yumrukları o kadar şiddetliydi ki adam hareketsiz  kalmıştı. Birkaç saniye sonra yanıma geldi.

"İyi misin çok çok özür dilerim daha önce gelmem gerekiyodu lütfen affet beni." Derken bir yandan da göz yaşlarımı siliyordu. Kanlı elleriyle kolumu tuttu ve beni adamın yanına doğru çekiştirdi. Elinde tuttuğu silahı elime tutuşturdu. Bir yandan sırtımı okşarken bir yandan da kendi kendine bir şeyler fısıldıyordu.

" Şu döl israfının beynini dağıt. Sık hadi hak ediyo bunu." Ona korku dolu gözlerle baktığımı görünce sinirli ifadesi gitti ve yerine sakin bakışları geldi. "İstersen sana yardımcı olabilirim."

Arkama geçti ve silah tutan elimin üzerine ellerini koydu. Kulağıma fısıldayarak nasıl yapacağımı anlatıyordu.

Silahı adamın kafasına doğrulttuk. Bunu yapmak istemiyordum. Ne olursa olsun kimsenin canına kıyamazdım, bu benim için çok ters bişeydi.

"Hadi Asrın düşün. Ben gelmesem kim bilir sana neler yapıcaktı. Sadece düşün ve aklında canlandır. Artık içinde tuttuğun canavarı salma vakti."

Bunları kulağıma fısıldarken bir yandan da sırıtıyordu. Ama haklıydı, gelmeseydi bana olacakları düşünmek bile istemiyordum.

Boynuma kondurduğu öpücükle güvende hissettim. Gözlerimi kapattım ve nefesimi tuttum. Tam 7 el ateş ettim. Cengiz sürekli enseme öpücükler kondurdu. Adamın bütün beyni dağılmıştı. Tanınacak halde değildi artık. Hala ne yaptığımı idrak edememiştim. Kulağımda  sesi kesilmeyen çınlamalar, yüzüme sıçrayan kan lekeleri ve namlunun ucundan çıkan duman... Hiçbir şey gerçek gibi hissettirmiyordu.

Birkaç saniye sonra kendime geldim. Gördüğüm manzarayla midem ağızıma gelmişti. Elimdeki silahı yere attım ve arkamı dönüp Cengizin boynuna sarıldım. Bunu bana yaptırması gerekmezdi...

" Aferin bebeğime bak işte bu kadar kolaydı gördün mü. Artık hayatta değil ve kimseye böyle bişey yapamayacak. Bunu sen sağladın sakın kötü hissetme."

Cengiz sırtımı sıvazlarken beni rahatlatıcak şeyler söylüyordu. Bu yaptığım şeyi bi an önce unutmak istiyordum. Ama üzerimizdeki kan lekeleri ve burnuma kazınan kan kokusu buna engel oluyordu.

Birkaç saniye sonra bacaklarımı cengizin beline doladım ve merdivenden yukarı çıkmaya başladık. Beni odasına getirdi ve yatağa yatırdı. Üzerimdeki kazağı çıkarttığında bir nebze olsun iyi hissettim. Artık kan kokusu gitmişti.

Birkaç dakika sonra Cengiz kahkaha atmaya başladı. "Orda harikaydın gerçekten mükemmeldin aynı bi katil gibiydin. Benden çok daha iyi olduğunu kabul ediyorum. Ve yedi el ateş etmeni hiç beklemezdim. Bu beni fena azdırdı" Dedi heyecanla. Cengizin nasıl bir ruh hastası olduğunu gün geçtikçe daha net anlıyordum.

Ona iğrenmiş bi şekilde baktım. Şu durumda nasıl böyle şeyler söyleyebiliyordu ki. O adamı öldürmüş olmam oldukça hoşuna gitmişti...

Amk cengiz yazarken hep yanlışlıkla barkın yazıp durdum barkın laneti peşimi bırakmıyo. Öbür bölümü şimdi yazıcam üşenmezsem bugün atarum atamazsam yarın atarım