Bilinmeyen Üçüzler

7. Bölüm 🌙

Yazardan

"Çilek... Işılay'ın alerjisi var." Ilgaz'ın bağırması ile Daren hızla Işılay'ı kucağına aldı. "Alerji iğnesi var mı ?" Ilgaz korkuyla Işılay'a bakarken olumsuz anlamda kafasını salladı. "Evde kaldı." diyebilidi zorlukla. Ilgın'ın kalbi korkuyla atarken diğerleri şaşkınlık ve korku içinde duruyordu. Eymen'in gözleri dolmuştu. O almıştı içeceği ve kendini suçluyordu.

"Kahretsin!" Daren hızla arabaya koşarken çevredeki insanlar merakla onlara bakıyordu. Anın etkisinden çıkan ilk kişi Giray oldu. "Hastaneye gidiyoruz." Ilgaz , Ilgın ve ikizler Daren'in arkasından koşup arabaya bindiler. Ilgaz, Işılay'ı dizine yatırdı. Geri kalanlar ise gelen ilk taksiye binip Daren'in arabasını takip etmeye başladılar.

"Ilgaz , bir şey olmaz değil mi ? Daha önce geçirdi mi ?" Ilgın'ın sorusu ile Ilgaz gözlerini yumdu. "Bilmiyorum. Allah kahretsin bilmiyorum. Çok küçükken olmuştu ama ben yanında değildim. Sadece yetimhane müdüresinin ölümden döndü sözlerini hatırlıyorum. Bu yüzden çok dikkatliydi. " Daren son hızda arabayı sürerken kırmızı ışıkta geçtiğinin farkında bile değildi. Ilgaz'ın son konuşmasından sonra kimseden ses çıkmamıştı.

On dakikanın ardından hastaneye gelmişlerdi. Daren arabadan inip Işılay'ı direkt kucağına aldı ve acil kapısından içeriye girdi. "Sedye! Sedye getirin." Doktor ve hemşire hızla yanlarına koşarken Ilgaz korkuyla kalbini tutuyordu. Daren , gördüğü sedyeye Işılay'ı yatırıp yanına yaklaşan doktor ve hemşireye döndü. "Alerji. Çileğe alerjisi vardı ve çilek yedi. Alerji iğnesi de yok."

"Müşade odasına. Hemen." Işılay, müşade odasına alınınca Giray ve diğerleri de acile girmişti. Ilgazlar, müşade odasının önünde beklerken Giray hızla yanına koştu. "Ne oldu ? Işılay nerede ?" dedi Giray korkuyla. İkinci defa Işılay'ı kaybetme korkusunu yaşıyordu. "Müşade odasına alındı." dedi fısıltıyla Ilgın. Batıhan ve Koray ikizlerin yanına geçtiler. Yüzlerindeki korku ve suçluluk duygusu canlarını yakmıştı. Büşra, Ilgın'ın yanına oturup Işılay için dua etmeye başlamıştı.

Anlaştığı ve sevdiği tek arkadaşının bayılma anı , solgun yüzü gözünün önünden gitmiyordu. Ilgın'da aynı şekilde gözlerini kapatıp dua ediyordu. Elinden dua etmekten başka bir şey gelmiyordu. Kalbi acıyordu.

"Bir şey olmaz değil mi ? Geçen sene..." Konuşamadı Ilgaz. Geçen sene Işılay'ın bıçaklanması ve okul arkadaşından birinin öldürülmesi onu derdinden etkilemişti. Işılay'ı ilk defa kaybetme korkusunu geçen sene yaşamıştı. Işılay uyanmıştı ama uzun bir süre eski haline dönememişti.

Işılay'ın yetimhende yaşadıklarını bilmiyordu.

"Sus. Ilgaz...Olmaz ki. Geçen seneyi hatırlatma. Yalvarırım hatırlatma. Kalbim acıyor. Senin canın nasıl yanıyorsa benimki de yanıyor. " Yeşil gözleri acıyla kapandı Giray'ın. İlkokuldan beri ayrılmadığı, sevdiği kızın durumunu bilmiyordu. içerideydi. Doktor yanındaydı ama kalbi acıyordu. Bir şey oldu diye fısıldadı. Hissediyordu.

Herkes korkuyla ve dalgın bir şekilde bekliyordu. Daren'in, Arda'nın yanına gittiğini bile fark etmemişlerdi.

"Benim yüzümden" dedi Eymen.

"Hayır benim yüzümden." diye acıyla konuştu Enes. O istemişti çilekli içecek almayı. Şimdi de kalbi acıyla kasılıyordu. "İkinizde saçmalamayı kesin. Işılay'ın alerjisi olduğunu bilmiyordunuz ki. Kendinizi suçlamayın. " Büşra'nın sert dille söylediklerini Ilgın sakince onaylamıştı. "Büşra haklı. Kendinizi suçlamak bir şeyi değiştirmez. Sakin olun. "