Bilinmeyen Üçüzler

3. Bölüm 🌙

Yazardan

Yıllardır kimsesiz olduklarını düşünen Işılay ve Ilgaz'ın hayatı karşısındaki adamın sözleri değişti. Babaları olduğunu söylüyordu. Peki niye şimdi geldi?

"Tuhaf bir durum. Biliyorum ve açıklayacağım." Işılay bakışlarını Ilgın'dan çekip Dursun Bey'e baktı. Gözlerinde tek bir duygu vardı. Öfke. Öfkeliydi. Karşısındaki adam babasıymış. 17 yılın ardından karşılarına çıktı ve Işılay bu duruma öfkeliydi. İstemiyordu. Anne , baba , aile istemiyordu.

"İstemiyorum." dedi sadece. Ilgın yutkunmuştu. Üçüzü , gerçek babasını da kabul etmiyordu. Bu durum canını yakmıştı. Arda sessiz kalırken Asır öfkeyle karşısındaki kıza baktı. "Sen şaka mısın ? Ne demek istemiyorum?" dedi sert sesle Asır. Bu durum onunda canını sıkıyordu. Onca yılın ardından üç kardeşi olduğunu öğreniyordu. Kabullenemiyordu.

"İstemiyorum. Onca yılın ardından gelmiş ben sizin babanızım diyor. Ben istemiyorum." Ilgaz, kardeşinin neden böyle davrandığını anlamamıştı. Bunca yıl aile hayali kuran kardeşi şimdi eliyle itiyordu.

"Kızım..."

"Deme. Kızın değilim. " Asır öne çıkıp tam karşısında durdu. "Saçmaladığının farkında mısın?" Işılay sol elini yumruk yapıp başını dik tuttu. "Hayırdır ? Sana ne oluyor? "

"Işılay bak bizi dinle. Oturup konuşalım." Arda'nın sözlerini umursamayıp ona öfkeyle bakan adama odaklandı. "Eninde sonunda geleceksin. Boşuna atarlanma. İstemiyorum ayaklarına yatma. "

"Asır kes sesini." Dursun Bey oğlunu uyarırken Ilgaz , Işılay'ın kolunu tutup kendine çekti. "Kardeşim hakkında düzgün konuş. " Asır öfkeyle solurken arabaya doğru gitmeye başladı. Ilgın ise her zamanki gibi sessizdi. Üçüzlerini dikkatle izliyordu. Belki bu son görüşüydü. İyice hafızasına kazımak istiyordu.

"Açıklamamıza izin verseniz. Hiçbir şey sandığınız gibi değil." Dursun Bey'in sözleri ile Ilgaz yutkundu. Belli etmiyordu ama içinde umut tomurcukları açmaya başlamıştı.

Aile istiyordu. Işılay ile birbirine aile olmuştu ama karşısındaki adama güvenmek ve onunla konuşmak istiyordu. Yıllar sonra babası ortaya çıkmıştı. Onunla konuşmak istiyordu.

"Size son kez söyleyeceğim. İstemiyorum." Işılay, Ilgaz'ın kolundan çıktı ve arkasına bakmadan yürümeye başladı.

Ilgaz derin bir nefes alıp kardeşinin yanına koşmaya başladı. Dursun Bey'in kalbi acıyla kasıldı. Yıllar sonra öğrendiği çocukları onu istemiyordu. Urfa' nın tanınan isimlerindendi. Güçlüydü. Kendinden emindi ama çocukları onun zayıf noktasıydı.

Ve şu an çaresiz hissediyordu. Hiç olmadığı kadar çaresiz.

Ilgaz, Işılay'ın kolunu tutup durdurdu. Arda , Ilgın'ın yanına geçerken Dursun Bey ileride duran çocuklarına bakıyordu.

"Bak Ilgaz. Ben sana karışmıyorum. Onlarla konuş. Hatta yanlarına git ama ben gelmiyorum. Hayatımdan memnunum. Benim şimdi aileye ihtiyacım yok tamam mı ?" Işılay'ın sesi titreşince Ilgaz kardeşinin elini tuttu. Konuşamadı. Işılay' da sözlerine devam etti.

"Küçükken aileye ihtiyacım vardı . Düştüğümde , hastalandığımda , mutlu olduğumda aileye ihtiyacım vardı. Dayak yiyince, ceza alınca, zorbalık görünce vardı. Geçen sene yaşanan olaydan sonra aileye ihtiyacım vardı ama şimdi yok. Sen varsın ve yeter. Daha fazlasını istemiyorum." Daha fazla konuşamadı Işılay. Konuşsa ağlardı ve ağlamak istemiyordu.