Hırsız Ajan

8

"Oha! Neler olmuş neler ya?" dedi Ceyda.

"Daha da neler yaşayacağım Allah bilir!" Elime aldığım çerezleri ağzıma attım.

"Hâlâ kurtulamadın yani?" dedi Burak. Yüz ifadesinden rahatsız olduğu belli oluyordu.

"Aslında özgürüm. Ama kısıtlı bir özgürlük diyebiliriz." Telefonum çaldı.

"Kimmiş?" dedi Ceyda. Yüzümü buruşturdum. "Iyy." diye tepki verince bir anda dayanamayıp kahkaha attım.

"Neyse, ben açayım bi şunu." Ayağa kalkıp salondan çıktım. Telefonu açıp mutfağa girdim. "Selam canım. Nasılsın?"

"İyiyim. Sen nasılsın?" Cevap vermesem olmuyor muydu?

"İyiyim. Hatta harikayım. Çünkü sen hâlâ burdasın." dedim gülerek. Çok iyi rol yapıyordum. Bu konuda birinciliğimi kimseye kaptırmazdım.

"Ne yapıyorsun bakalım?" Seninle konuşuyorum demek geldi içimden, ama yapmadım.

"Arkadaşlarımla oturuyoruz. Öyle sohbet muhabbet."

"İyiymiş." Evet harika! "Seni yarına kahvaltıya davet etmek için aramıştım ben. Tabii istersen."

"Olur."

"Saat kaç gibi gelirsin? Ona göre hazırlık yaptırayım."

"Dokuzda orda olurum."

"Tamam canım." Iyyyy.

"Görüşürüz." Telefonu kapatıp cebime attım. Sonra da mutfaktan çıkıp tekrar salona girdim. "Arkadaşlar bizim yarın sabahki muhteşem kahvaltımız maalesef iptal olmak zorunda."

"Neden? Ne oldu ki?" Ofladım.

"Cihan davet etti."

"Kerim'e söyledin mi?" dedi Burak.

"Söylemem gerekiyor mu sizce?"

"Bilmem." dedi Ceyda.

"Bu sıradan bir buluşma aslında. Bence söylememe gerek yok."

"Sen bilirsin." dedi Ceyda.

"Neyse ya. Boşverin şimdi Cihan'ı." dedim. "Siz asıl bensiz neler yaptınız, onu anlatın."

🪽

"Günaydın." Kapıyı açan Cihan'a gülümseyip sarıldım.

"Günaydın canım." Geri çekildim. "Gel bakalım, davetsiz misafirimiz de var bugün." Kimdi ki?

"Kimmiş o?" Merakla ve de biraz korkuyla içeri doğru yürümeye başladım.

"İşte yakında ortağım olacak kişi." Gözlerim kara gözlerinde kaldı. "Bu saatte beklemiyordum onu, bana da sürpriz oldu. Ama iyi ki de gelmiş."

"Teşekkür ederim Cihan." dedi Kerim. Sonra da bana döndü. "Hoşgeldiniz." Gülümseyerek Cihan'ın yanındaki sandalyeye oturdum. Masada gerçekten bir kuş sütü eksik gibiydi.

"Bugün biraz bizim için özel bir gün." dedi Cihan. Uzanıp masanın üzerinde olan elimi tuttu. Midem bulansa da gülümsemeye çalıştım. "Bugün bizim sevgili olarak ilk günümüz."

"Tebrik ederim." dedi Kerim bana bakarak.

"Teşekkür ederiz." diyebildim sadece.

"Hadi kahvaltımıza başlayalım artık." dedi Cihan. "Sen şimdiden acıkmışsındır." dedi bana bakarak.

"Evet." dedim gülerek. "Yolda gelirken gördüğüm simitçide durmamak için çok büyük bir çaba sarf ettim."

🪽