Vasiyet

12bölüm

Ayden beni yakaladıkdan sonra eve sürükleyerek götürdü ve yine beni bu korkunç odaya salıp kilitledi.Bana 'kaçmaya çalışmanın ve bana vurmanın bedelini ağır ödeyeceksin' dedi ve odadan çıktı.Bense yere yığılıp ağlayarak olacakları bekliyordum.Belkide beni bu gün öldürecekdi.Odanın kapısı açıldı ve Ayden içeriye girdi.Çok sinirli gözüküyordu.Ellerinde hiç bir şey yokdu.

"Aslında bu gün sana dokunmayacakdım ama sen kaşındın" dedi sinirli bir şekilde.Bense sadece ona bakıyor ve ne yapa bileceğini düşünüyorum.

"Ayağa kalk" diye bağırdı.Zorlukla ayağa kalkdım.Kolumdan tutdu ve beni sandelyenin yanına sürüklemeye başladı.Beni sandelyeye otuzdurdu ve belimden sandelyeye bağladı.Ellerimide bağlamıştı ve kıpırdayamıyordum.

"Ne yapıyorsun" diye sordum ama o hala beni dahada sıkıca bağlamakla meşkuldu.Bir anda bana döndü ve yüzümüzün arasında santimler vardı.

"Çok hoşuna gidecek bir şey dedi" ve cebinden bir şey çıkardı.Bu bıçakdı.Korkuyla gözlerimi açtım ve ona bakdım.Bu o bıçakdı.Koluma 'A' çizdiği bıçak

"N-ne yapıcaksın" dedim.Sesim titremişti .Çünki korkuyordum

"Koluna bu bıçakla 'A' çizmişdim ya şimdi sıra bacaklarında.Ama harf çizmeyeceğim.Daha kötü yapıcam" dedi kaşlarını çatarak.Bense korkuyla ona bakıyordum.Bana o kadar kızqındıki gözlerinden ateş fışkırıyordu.

"Lütfen yapma" dedim fısıldayarak.Ağlıyordum ama artık hıçkırarak ağlamaya halim kalmamıştı.Sadece gözlerimden yaşlar akıyordu.Elini bacağıma götürdü ve okşamaya başladı.Sadece uzun bir tişortleydım ve bacaklarım ortadaydı.Elini dahada yukarıya çıkarmaya başladı.Yüzünü yüzüme yaklaştırdı ve dudaklarını yaladı

"Bu bacaklar yazık olucak" dedi fısıldayarak yüzüme karşı.Bense sadece ağlıyordum.Elimden başka hiç bir şey gelmiyordu.Bıçakla ayağıma bir çizik atmasıyla tiz bir çığlık atdım.Aydenin yüzündeyse piçimsi bir gülümseme oluştu.Bir dahada çığlık atdım çünki yine çizik atmıştı.Çok acıyordu ve ben artık hıçkırarak ağlıyordum.Dayanmadan bütün ayağıma çizikler atmaya başladı.

"Yeteeerr!!" diye bağırdım ağlayarak.Ama beni duymuyordu bile.

"Yalvarırım dur!!" diye bağırdım.Ama beni dinlemiyirdu.Atdığım her çığlıkda daha derin çizikler atıyordu.Duraksadı ve bacaklarıma dikkatlice bakdı.Sonra yüzüme bakdı

"Çok güzel oldu" dedi alay ederek.Bacaklarımın her yeri çiziklerle doluydu ve kandı.Bense hıçkırıklarla ağlıyordum.Ellerimi ve bedenimi iplerden kurtardı ve beni sandelyeden kaldırdı.Sandelyeye tekme savurdu ve eli kemerine gitdi.Kemerini çıkardı ve bana yaklaşmaya başladı.

"Hayır" dedim hıçkırarak.Geri geri gidiyordum ama oda bana yaklaşıyordu.Karnıma atdığı kemer darbesi ile iki büklüm oldum ve çığlık atdım.Ve ayaklarımada kemerle vurdu çığlık bile atamadım kesdiği yerler zaten çok acıyordu kemer darbesinden sonra öyle bir acı oluşduki çığlık boğazım düyümlendi.Bu sefer yine karnımdan vurdu ve ben yere yığıldım.Acıdan bağıramıyordum bile.Oysa bir daha ve bir daha vuruyordu.Sonunda durdu ve bana yakınlaşıb saçımdan tutup çekdi ve ona bakmamı sağladı.

"Bir daha kaçmaya ve ya bana vurmaya curet edersen inan bana bundan kat kat kötüsünü yaparım" dedi

"Anladınmı beni" diye bağırdı.Konuşacak ve ya haraket edecek halim yoktu.Hiç bir şey söylemedim.Beni bıraktı ve odadan çıkarak kapıyı kilitledi.Yerde yatıyordum ve kılımı kıpırdataçak halim yoktu.Gözlerimden yaşlar akıyordu ve ben sadece buracıkda ölmeyi diloyordum.Benim ne suçum var!?Ne yaptımki bunları hak edecek!? Hayatdaki her şeyden iğreniyorum.Kendi öz babam bile beni ölümün ellerine bıraktı.Hayatda kime güvene bilirimki.Yaşamam bile boşuna.Ben ölünce hiç kimse üzülmeyecek. 16 yaşımdan sonra bütün her şey alt üst oldu ve beni seven annem bile gitdi.Kendimi ölü gibi hiss ediyorum şu an.Yada bir çöp gibi gereksiz bir çöp.Uyumak istiyorum.Derin bir uyku..çok derin.Ve sonsuza kadar uyanmamak.Bazen uyuyunca bütün acıların geçtiğini hiss edersin ama uyandıkda hep aynı hayal kırıklığı...aynı acı..Bütün kalbimle uyumayı ve uyanmamayı diledim..

Kısa bir bölüm oldu ama 13 cü bölüm uzun bir bölüm olucak))