Vasiyet

5 bölüm

Joshun evine doğru gidiyordum. Evin önüne geldiğim an duraksadım... Acaba ona bütün herşeyi anlata bilirmiyim? Ahh  o kadar düşünmeli olaylar varki ne düşüneceğimi bilemiyorum. Kapıyı çaldım ve bekledim. Kapı açıldığında uykulu Joshu gördüm.Beni gördüğünde şaşırdı. Yani neye benzediğimi az çok tahmin ede biliyorum.. O kadar çok ağladımki

"Jessica ne oldu? Bu halin ne? Neden ağlıyorsun?"

" Josh çok kötü durumdayım" dedim kısık sesle

"Hemen eve geç konuşalım" dedi şaşkın bir şekilde

"Ben ne yapıcam bilemiyorum yardım et ne olur" diyerek ağladım

"Tamam ama ne oldu anlat. Yardım ederim tabikide"

Her şeyi ona anlatdım. Telefona gelen mesaja kadar hepsini. Tepkisiz bir şekilde bana bakıyordu. Bana yardım etsin lütfeen.Yardım edecek başka hiç kimse yok.Gözlerimi irice açarak diyeceklerini bekliyordum.

" Jessica şeyy özür dilerim ama senin yüzünden ölümü göze alamam.. Lütfen beni buna karıştırma"

Söyledikleri karşısında sadece ona bakıyordum. Zaten ne bekliyordumki. Evet tabikide yardım ederim sana demesinimi!? Benim dünyada hiç kimseye gerek olmayan eşyadan farkım yok! Bana neden yardım etsinki... Evden arkama bakmadan hızlıca çıktım.

Eve gitmek zorundaydım. Ama babama görünmek istemiyordum. Evin önüne geldiğimde işıkların söndürüldüğünü gördüm. Qaliba babam evde değildi. Kapıyı açtım ve içeri baktım hiç kimse yoktu. Odama kalktım ve yatağımda oturdum. Sadece düşünüyorum ne yapacağım. Tutunacağım bir dal bile yok. Bu hayatda yalnızım. Ama babamada zarar vere bilirler. Önce beni öldürmek istiyorlar......

Gözlerimi açtığımda yataktaydım qaliba düşünürken uykuya dalmışım. Ve her gün ki gibi bu günde kabuslar görmüştüm. Bu kadar sorunum varken okula gitmeliymiyim? Babamla karşılaşmak istemiyorum. En iyisi gideyim. Siyah kot pantolon ve mavi çizgili bluzumu giyindim. Makyaj yapmak istemiyorum. Makyaj falan düşünmeğe halim yok zaten. Evden çıktım okula doğru yürüyordum.

Joshu gördükde ne yapıcam. Aghhh.... Ayden var bidee.

Okula girdim. Ayden ortalıklarda yoktu. Joshu gördüm ona bakmamaya çalıştım ve başka bir yerde oturdum. Onun bana baktığını hiss ediyordum. Zil çaldı ve ders başladı. Öğretmen bir şeyler anlatıyordu ama ben dinlemiyordum. Birden bana birinin seslendiğini duydum.. öğretmendi

"Heyy Jessica beni dinliyormusun.Ödev diyoruum"

"Ha ne ödevi" dedim anlamamışcasına ki zaten anlamamıştım

"Bir ödev verdim quruplara ayırılıp araştırıcaqsınız sen ve Josh birlikde"

Allah kahr etsin bu sınıfta başkalarıda var ama neden Joshh!?!

"Ben bu ödevi yapmak istemiyirum" dedim bir anda

"Sınıfta kalmak istiyorsun qaliba Jessica" dedi bana sinirli sinirli bakarak

"Off tamam"

Ne yapa bilirim.Sınıfta kalmak istemiyorum. Ne kadar güzel ama yakında ölücem ama dersleri düşünüyorum.. Off Josha baktığımda bana bakıyordu. Zil çaldı ayağa kalktım ve sınıftan çıktım. Bir anda Josh yanıma geldi

"Şey Jessica ben.." sözünü tamamlamasına izin vermedim

"Anlıyorum Josh anlıyorum seni. Senden yardım isteyip seni kötü duruma saldığım için özür dilerim.Sonuçta bana kim yardım etmek ister ki neyse boş ver " dedim ve yanından uzaklaştım

Ayden yoktu bu gün okulda. Bu iyi oldu... Ve sonunda okul bitdi ve eve gidiyordum. Eve girdim, evde hiç kimse yoktu. Qarip yani babam iki gündür evde değil. Arasammı acaba. Ama yinede kızar bana.. Aslında babamın bir hafta bile eve gelmediği zamanlar bile oldu. Ama o mesaj yüzünden korkuyorum işte.Odama çıktım yıkandım, giysilerimi giyindim ve yatakda oturdum. Uykum gelmiyordu... Pencereden baktım yıldızlar çok güzeldi. Annem gök yüzünden bakıyormudur bana acaba?.. Baksa benim ne kadarda çaresiz, yorgun,ezik,hayattan bıkkın oldumu görücek zaten.Iyi olan bir şey yok. Derin bir nefes aldım, yatağıma doğru adımladım, yatmaya çalışsam iyi olur.