Kabanata 4
"Ms. Acosta." Tawag sa akin ng guro nang magligpit na ako ng mga gamit ko. "I'd like to talk to you."
Tiningnan naman ako ni Lovely.
"Sa labas na lang ako maghintay." She said jerking her thumb.
I nodded at her. Looks like she understood her assignment.
"Your grades doesn't look good this semester." Panimula ng guro sa akin. Nakaupo siya habang ako ay nakatayo lang. "One more absent Ms. Acosta and you'll be dropped out." Hindi naman ako nakaramdam ng anong kaba. "I heard your teachers are complaining because of your school performance. I am just concerned Ms. Acosta. No matter what your problem is just still go with the flow. If you have a problem of coping up with all the subjects I can help as your teacher."
I gulped. Parang nanuyo yung lalamunan ko habang kinakausap niya ako.
"I am looking forward Ms. Acosta that you'll do good next time and take good care of yourself." Hindi naman ako makatingin sa kanya ng diretso. He stood up, tinapik niya ang balikat ko saka siya umalis ng tuluyan.
Natulala pa ako saglit. What did he think of me? Having too many problems and tend not to enjoy the life I had? Hindi ba pwedeng gusto ko lang mapag-isa?
"Ano daw sabi ni Sir?" Tanong ni Lovely sa akin habang papunta kami ng canteen.
"Wala naman." Walang ganang sabi ko.
"Huh? Paanong wala, eh kinausap ka nga."
Ito talagang isang 'to. Hindi rin tumitigil kapag hindi nasagot ng maayos ang tanong. Daming alam.
"Ang sabi niya isang absent na lang drop na ako."
Halos lahat ng subject isa na lang natitira dropped na ako.
"So, aabsent ka pa ba?" Tanong niya habang nakalinya kami.
"I'll try."
"Anong I'll try? Sabihin mo na lang na hindi na."
Matapos kaming mag order ay naghanap na kami ng bakanteng table.
Hindi kami magkikita ni London Boy nasa ibang department siya. While me? I am a Financial Management student. This is my dad's will, para daw sa kompanya namin. Ayoko namang maghandle ng negosyo, hindi makaya sa utak ko kahit anong pilit. Lalo na't puro financial talaga, more on calculating eh hindi ako marunong pagdating sa mga ganito. I'm interested in different field where I feel I am comfortable and I love what I'm doing.
"Uh, did you know that handsome guy on Medical department?" Rinig ko ang isang maarteng babae na puno ng kolorete ang mukha.
Kakaupo lang namin.
Kilala ko yun, kapitbahay namin yun. Ang bilis namang makarating dito ng balita tungkol sa kanya. Iba talaga ang gwapo, pag pangit halos talo.
"I don't know but he's damn hot." The girls giggled as they passed us.
Ngumiwi naman ako.
"Punta tayo maya sa mall? We should watch hello, love, again."
"Ayoko." Sagot ko agad.
"Uh, why?"
"I better go home."
"And wandering alone?" She asked.
"Maybe?" Umiling naman siya.
I know that movie, it has a part one right? I like they pick those actress and actor but I'm not really interested on it. Iba yung gusto kong gawin.
Nang matapos mag lunch ay nagtungo na agad kami sa room. Oh, what a good news.
"Wala si Ma'am Ethics." Hanggang ngayon ay hindi pa nila kilala yung guro namin.
Samantalang ako na puro absent ay nakakilala pa.
"Okay, I'm out!" Ani ko saka tumayo at isinukbit ang bag.
"Aalis ka na naman?" Sabi ni Lovely.
"I'll be back."
"Pasama!"
"Huwag na, diyan ka na may appointment ako ngayon." Sabi nang patalikod at lumabas na ng silid.
Tumatakbo ako habang ramdam na ramdam ang pagka prinsesa ko. I'll check and go to his department.
Habang naglalakad ako sa corridor. Ang dami palang gwapo rito.
Nang makarating ako sa 2D ay hinanap ko kaagad si London Boy. May proctor na nasa harap abala sa padi-discuss.
"Yes, miss?" Nabaling lahat ng atensyon nila sa akin nang mapansin ako ng proctor nila.
"Ah, wala po." Ani ko. "Pasensya na po." Saka umalis na rin.
Bakit kaya wala siya? Baka nag cutting classes na naman yun?
Pagkababa ko ng hagdan ay nakita ko siya.
Na surpresa naman ako."Hi!" Ani ko habang kumaway sa kanya.
"Why are you here?" He asked.
"Para puntahan ka."
"What's the reason?"
"Wala lang. Gusto lang kitang puntahan."
"Why?" He asked again.
Nakakairita naman ang isang 'to.
"Wala nga lang eh! Kulit mo." I said.
"You're the one that is makulit." Bigla naman akong natuwa sa pagkasabi niyang iyon.
He looks cute. Conyo.
"Uhm, do you want soda?" I asked then I ended up waiting for him outside of the building.
Baka kasi masita ako ng ibang instructor kapag doon ako maghihintay. Babalik lang daw sila mamayang alas kwatro. Hindi tugma yung schedule namin mayroon akong pasok ngayong alas dos.
Ako na naglibre sa kanya. Nahulog lang naman ako sa vending machine saka inabot yun sa kanya.
"Don't you have any class?" He asked me whole I'm opening sa can soda.
"I have, alas dos pa." Sagot ko. "Did you eat your lunch already?"
"Aha, I'm done."
"We should hang out later. Just give me your number." Inabot ko sa kanya ang cellphone ko.
Tinitigan pa niya ako ng ilang segundo. Nilapit ko lalo yung pag-abot sa kanya ng cellphone ko. Tila ba nagpapahiwatig na nangangalay na yung kamay ko kakahintay sa kanya.
Kinuha niya naman yung cellphone ko sa tinitipa ang numero niya. Binalik niya naman iyon nang makatapos.
"I'll pick you up later. Okay? Aalis na ako, say thank you to the soda." Ngiti ko saka tinalikuran siya.
Ang ganda talaga ng araw nakita na naman siya. Kala niyo ha, sana makita ko yung mga babae ng yun mamaya mag mall. Para naman ipamukha ko sa kanila sa kama ko yung gwapong nilalang na natitipuhan nila.
It would be fun!
Nang klase na at pinaparinggan na naman ako ng guro.
"Uy, ditong section ka pala Ms. Acosta?" Ngumingiti pa siya. "How's life? How's your grades? Looks like you're chilling but your grades are trembling. Akala ko nga hindi ka na papasok. Dropped ka na sana."
Iyan ang naging panumbat ni Sir. Pio sa akin. Alam ko namang marami na akong namiss sa klase, lalo na't once a week lang kami nagkikita. Iyong mga activities ko naman sa google classroom at projects ay wala pa akong maipasa.
"Okay, so let's start our lesson." I sighed and open my notebook.
Ayos lang, I expected that kapag papasok na ako sa mga subject.
Nothings new.
YOU ARE READING
Kick The Bucket
RastgeleHow come your life change because of a man? Life is a mess sometimes. We can also be a mess, somehow. We created decisions against our will because of frustrations and sadness. Will you carry all the burdens even if it's heavy? Will you pull yours...