~16~

34 4 0
                                    

2 hafta sonra yazardan


Arjin odanın bir köşesinde oturmuş gözyaşları dökmeye devam ediyordu 2 haftadır dinmemişti bu gözyaşları hem ah ediyor hem de kocası için ağlıyordu yemeden içmeden kesilmişti ona rağmen kilo vermiş de değildi  haftalardır odasından çıkmıyor için için ağlıyordu genç kız.  

Odaya Sultan hanım girdi kendisi de üzülüyordu oğlunun ölümüne fakat güçlü ve ayakta durmaya çalışıyordu, yavaş adımlarla gelinine yaklaştı ve dilinden şu sözcükler döküldü ;

" Yeter kendini yıprattığın kızım toparlan artık anlarım seni kocanı kaybettin, birini sevdim derken ellerinden uçup gitti, kolun, kanadın kırıl belki ama üzülme derdi veren Allah dermanıda verir elbet" ( bu söz böyle mi hatırlamıyorum ama böle sanırım)
Genç kız bir süre sessiz kaldıktan sonra sessizliği bozar

" Haklısın Sultan anne ama olmuyor işte burada oldukça boğuluyorum , sanki şuram düğüm düğüm oluyor yutkunamıyorum olmuyor o öldüğü gün bende öldüm ama gömülen sadece oydu.."

" Annenlere git kızım bir kaç gün dinlen sonra geri dönersin elbet"

" İyi olur belki burdan biraz uzak kalsam acımı dindiririm"

" Tamam kızım topla eşyanı ben şoföre söylerim şimdi" diyerek odadan ayrıldı Sultan hanım.

💫

Arjin sonunda gelmişti baba evine onu karşılayan annesi ve yengesi oldu yine

Hoş geldin kuzum gel içeri gel kar tanem geç"

" Hoş buldum anne nasılsın"

" İyi kuzum sen nasılsın açsan bir şeyler hazırlatayım"

" Yok anne sağol odaya çıkıp dinleneyim biraz
"

" Peki madem çık sen "

Dilşah hanımın içi gidiyordu kızına, o kızını böyle görmeye alışık değildi kızı iki haftada çökmüştü, kahrolmuştu..



2 hafta önce hastaneden

" Kimse bilmeyecek diyorum doktor neyi anlamdın sen ".......
















Kim neyi bilmeyecek?

O gün hastanede neler oldu?

Konuşan kim sizce?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: 4 days ago ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BERDEL Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin