Yüzbaşım: Kimsiniz hanım efendi ?
Siz: İlerideki karın çocuklarının annesi basının tacı gönlünün Sultanı
Yüzbaşım: İlla diyorsun uğraş benimle öyle mi?
Siz: Evet
Yüzbaşım: O zaman sana kötü bir haberim var
ben işsiz bir adam değilim ve boşa harcay...
Evet Karadeniz şivesi yapamadığım için burası düz olacaktır bilginize...
Dedem aramıştı, ve burada olduğunu söylemişti. Benim dedem! Bu insanlığa göre küçük bizim için çok büyük bir şeydi. Dedem emekli olduğundan beri asla ne şehir dışına ne de evin dışıns çıkıp gezmişti... Şuan Emre'nin evindeydi
Şok olmuştum böyle diyince hemen yataktan ayağa kalkıp, Gökalp'in evinde olan kıyafetlerimden birini banyoya girip giydim
Aynanın karşısına geçip kendimi süzdüm Mükemmeldim âdeta...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Gece'nin giydiği kıyafet)
Gökalp bir gözünü açmış bana bakıyordu. Çıplak olan sırtı çok hoş gözüküyordu...
"Nereye güzelim?"
"Dedem gelmiş Emre'nin evine gideceğim."
"Ben seni bırakırım." Dedi "Hem Karun amcayıda görmüş olurum."
"Dedem de sorgulasın niye beraber geldiniz diye"
"Parmağında benim yüzüğüm var güzelim." Dedi haklıydı yüzüğü hemen çıkartıp ona attım havada tuttu...
"Ayrılıyorum senden" diyince kaslarını çattı "Beni dedemden istemeyene kadar sana ben yokum."
"İyi bende yarın gelir isterim."
"Saçmalama." Dedim "Yarın olmaz"
"Diğer gün gelirim." Diyip elimi tuttu "Ama gelirim"
"Tamam gel itiraz eden yok.' dedim "Neyse benim çıkamam gerekiyor sevgilim" dizlerimin üzerine çöküp yanağına öpücük kondurdum.
"Beraber gideceğiz sevgilim" dedi o da benim dudağıma öpücük kondurdu
"Olmaz."
"Olur önce bunun alıştırmasını yapmamız gerekiyor dedenin karşısına çıkıp sevgilim olduğunu demem gerekiyor ki seni dedemden rahatça istiyebileyim"
