Yüzbaşım: Kimsiniz hanım efendi ?
Siz: İlerideki karın çocuklarının annesi basının tacı gönlünün Sultanı
Yüzbaşım: İlla diyorsun uğraş benimle öyle mi?
Siz: Evet
Yüzbaşım: O zaman sana kötü bir haberim var
ben işsiz bir adam değilim ve boşa harcay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(adamın tırnakları niye o kadar uzun sorgulamayin..)
Evet nişanlandığım gecenin ardından görev olduğu söylenince apar topar Silopi'ye geri dönmüştük....
Neyse ki sadace iki günlük bir görevdi.
"Yalnız büyük ciro kazandım ha" dedi Mert, nişanda aldığı paraları sayıyordu.
"Salak ya" dedi Tuana "Hepsini zaten Mehmet'en aldınız..."
"Ağlama." Dedi Mert
Bir tane kadın bize doğru geldi, siması hiç yabancı değildi tanıyor gibiydim.
"Merhabalar." Dedi, sesi de hiç yabancı değildi
Saçları simsiyahtı ama hafif beyazlamıştı, gözleri ela, orta yaşlardaydı
"Buyrun nasıl yardımcı olabiliriz?" Diye sordum
"Asral burda çalışıyormuş Asral Aybel Turanoglu..." Kimdi bu kadın beni nerden tanıyordu?
"Benim de beni nerden tanıyorsunuz?"
"Çok güzel olmuşsun... Konuşabilir mıyız?" Diye sordu
"Kimsiniz?"
"Biraz konuşsak anlatacağım."
"Yabancılar ile muhatap olmuyorum kusura bakmayın, kim olduğunuzu söylerseniz yardımcı olabilirim."
"Yabancı değilim ben..."
"Kimsiniz?"
"Ben senin-"
"Gece..." Gökalp gelmişti...
"Kusura bakmayın" diyip koşarak Gökalp'e sarıldım.."Sevgilim..."
"Güzelim" dedi yorgun ses tonuyla "Ne zaman çıkacaksın?"
"Şimdi işim bitti, gidebiliriz..."
"Gidelim yavrum" dedi
Çanmtamı Mertten alıp.
"Kusura bakmayın..." Dedim tekrar "Kimsiniz?"
"Sonra anlatırım ben" dedi
"Hadi sevgilim..." Dedi Gökalp
"Geldim!" Diyip koşarak yanına gittim
Elimi sıkı sıkı tuttu...
"Varya bir özledim anlatamam" dedi hastaneden çıkmıştık...
"Çok mu"
"Anlatamam dedim ya"
"Nereye?" Diye sordum
"Uykum var uykun var yatağa..." Dedi ama pis pis sırıtarak...
"Senin evine mi gideceğiz."
"Benim evime gideceğiz artık hep benim evimde olacağız alış..." Dedi
"Ya Gökalp şimdi biz nişanlandık mı?"
"Yo ne alakası var..."
"Dalga geçme ya" omuzuna vurdum "Bu benim için bir rüyaydı"
"Herkesin hayali olduk-"
"Kimin hayali oldun başka?"
"Ay başım çatlıyor" dedi
"Kimin hayalî oldun başka dedim." Elimi bıraktı koşmaya başladı...
"Gökalp gel buraya!"
"Yakalarsan seninim" dedi
"Ceyda vardı başka kimin hayali oldun!" Nefes nefese kalmıştım.
Gökalp'in evinin önüne gelmiştik ama Gökalp gözden kaybolmuştu, adam asker! Asker!
Birden belime sarılıp yanağıma kocaman bir öpücük kondurdu... "Kimin hayalî olduğumun ne önemi var? Ben seninim." Dedi başını boynuma gömerek "Sen benimsin..." bastırarak kurmuştu bu cümleyi.
Kapıyı açtık içeri girdik...
"Yav varya sen nasıl bir şeysin!" Dedi "Ya benim hatunmusun, güzelimsin sen çok mükemmel bir şeysin..." Dedi kucağına alıp yatak odasına doğru götürdü beni...
Yatağa koyup beni yanıma atladı.
"E sözünü yerine getirdin mi?" Dedim
"Tabi ki..." Dedi boğazını temizleyip başladı. "Sana gitme demeyeceğim Üşüyorsun ceketimi al... Günün en güzel saatleri bunlar Yanımda kal... Sana gitme demeyeceğim, Gene de sen bilirsin. Yalanlar istiyorsan, yalanlar söyleyeyim İncinirsin... Sana gitme demeyeceğim Ama gitme, Lavinia Adını gizleyeceğim Sen de bilme, Lavinia"
"Sen mükemmel bir adamsın" dedkm en içten sesim ile.
"Öyle mıyım" dedi ve üstüme çıkıp beni gıdıklamaya başladı
"Gökalp-" dedim kahkahalarımın arasında...
"Gülmek sana çok yakışıyor üzgünüm..." Dedi dudağıma minik bir öpücük kondurarak.
Bir sürü misafir var yine bölüm attım değerimi bilin...
