(Unicode)
ကလေးကို အာဟာရမှုန့်ခွံ့ပေးနေတဲ့ ယွန်းဂီရဲ့အနားကို ထယ်ယောင်းတိုးကပ်သွားလိုက်တယ်...။ ယွန်းဂီက အလုပ်မရှိတဲ့အချိန်တွေဆို အိမ်မှာပဲ ကလေးကူထိန်းပေးတတ်တယ်...။ သူရှိနေရင် ထယ်ယောင်းဘာမှကို လုပ်စရာမလိုတာပင်...။
"ယောင်္ကျား... ယောင်းမေးစရာရှိလို့"
"မေးလေ ယောင်းရဲ့"
ယွန်းဂီက ကလေးရဲ့ပါးစပ်မှာပေပွနေတာလေးတွေကို တစ်ရှူးအစိုလေးနဲ့ အရင်သုတ်ပေးပြီးတော့မှ အာဟာရမှုန့်ဖျော်ထားတာကို နောက်တစ်ဇွန်းခပ်ကာ ခွံ့ပေးနေပြန်တယ်...။ သားပေါက်စကလည်း သိပ်ကိုကြိုက်နေတာပေါ့...။ နှုတ်ခမ်းလေးသပ်ကာ ကောင်းကောင်းစားနေတာပင်...။
"တကယ်လို့များ ယောင်းက နိုင်ငံခြားမှာကျောင်းသွားတက်မယ်ဆိုရင် ယောင်္ကျားက ခွင့်ပြုပေးမှာလားဟင်...??"
"ကျောင်းက ဒီမှာလည်းတက်လို့ရတာပဲ ယောင်းရဲ့"
"အဲ့ဒါတော့သိတာပေါ့... ဒါပေမယ့်ယောင်းက ဟိုမှာသွားတက်ချင်တာလေ"
ယွန်းဂီက ချက်ချင်းပြန်မဖြေသေးဘဲ ကလေးကိုသာဂရုစိုက်နေတာကြောင့် ထယ်ယောင်းရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးက ဆူထော်လာတော့တယ်...။ အားနေရင် ကလေးကိုပဲ အာရုံစိုက်နေတယ်...။ ထယ်ယောင်းကိုတောင် သိပ်အဖက်မလုပ်တော့ဘူး...။
"ယောင်းမေးနေတာကို ဖြေဦးလေ... ခွင့်ပြုမှာလားလို့"
"ယောင်းရယ် ဖြစ်မှမဖြစ်နိုင်တာကို... ကလေးလည်းရှိနေတာကို... ဒီမှာကျောင်းတက်ရင်က ကလေးကို အမေတို့ဆီခဏပို့ထားလို့ရတယ်"
"ဟိုမှာတက်လည်း အတူတူပဲလေ... ကလေးကို အမေတို့အိမ်မှာခဏထားလိုက်ပေါ့... ယောင်းကလည်း အပျော်ခရီးသွားတာမှမဟုတ်တာ"
ထယ်ယောင်းရဲ့ဇွတ်တရွတ်တောင်းဆိုမှုကြောင့် ယွန်းဂီလည်း သက်ပြင်းအသာချလိုက်တယ်...။ နှစ်ယောက်သားကြားမှာ ပြဿနာမဖြစ်ချင်ပေမယ့် ထယ်ယောင်းက တစ်ခါတလေကျရင် တဇွတ်ထိုးဆန်လွန်းတယ်...။
"မတူဘူးလေ ယောင်းရဲ့... ကိုယ်တို့က တစ်အိုးတစ်အိမ်ထူထောင်နေတာလေ... အမေတို့ကို ကလေးထိန်းခိုင်းလည်း ခဏပဲရမှာပေါ့... ကိုယ်တို့ပြန်လာတဲ့အခါ ဝင်ခေါ်ရမှာပဲ"
YOU ARE READING
Unstoppable Marriage (Completed)
FanfictionA successful marriage requires falling in love many times, always with the same person. But if not, become unstoppable marriage.
