අනෙ බුදු හාමුදුරුවනෙ ....මට ඇයි මෙහෙම ඇඩෙන්නෙ .........
මට ඉකිගැහුනා...........කලාත්ම කියන්නෙම මගෙ සියපත් මහත්තයා කියලා දැනගත්ත තත්පරේම මගෙ පපුවට දරන්න බැරි සතුටටම පපුව පුපුරලා ගියා...
මෙ ජීවිතෙ ඇතුලෙ කිසිම දවසක සතුට කියන දේ වචනයක්ම උන මට කිසිම දවසක ඒ වචනෙට පන ගහලා තිබුනෑ........ආස කරන ජාති කෝටි ප්‍රකෝටි ගනන් ඇබිත්තන් කාලෙ හිත අස්සෙ තිබුනත් කරදඩු උස්වෙන්න වෙන්න ආස දේවල් හිතේ තියාගන ලැබුන දේවල් වලින් හුස්ම ගන්න පුරුදු උන මගෙ ඇස් තනිකරම මේ වැව් බැදි රටේ හැම වැවකම තියන වතුර කදටත් වඩා කදුලු හලනවා....
මං හිතන්නෙ මගෙ ඇස් ඉපදිලා තියෙන්නෙ අඩන්නමයි.......මගෙ හිත ඉපදිලා තියෙන්නෙ බිදෙන්නමයි.....
ඒත්......සියපත් මහත්තයො....කලාත්ම හාමු.....උඹත් කෙරුවෙ මාව අඩවපු එක.....අඩවන එක.....මේ තාක් කාලෙකය වේදනාවට අඩාපු මං දැනන් උන්නෙ වේදනාවට ගලන කදුලු වල ලුණු රහ විතරයි මහත්තයො.....
ඒත් ....
ඒත් උඹට පින්සිද්ද වෙන්න මං අද සතුටු කදුලු වල රහ බැලුවා.....කිව්වට විස්වාස කරාපන් ආකාස මහත්තයො ඒවල ලුනු රස මැරිලා තිබුනා.......මේ තාක් කල් අඩපු මගෙ ඇස් වලින් ගලපු ලුනු රහ කදුලු වල සැර දරන්න බැරුව පපුවට කලියෙන් ඇස් ගෙඩිත් පුපුරන්න ආවා.......ඒත් අද......
අද.......
අද අඩන ඇසුත් මගෙ නිවෙනවා මහත්තයො....උඹලට ජාති ජාතිත් පින් සියපත් ...උඹලට කල්පකාලාන්තරේකට පින් ..............මෙ සන්සාරෙ පුරාවටම උඹලා නිවෙන්න ඕන...දුකක් වේදනාවක් ලෙඩක් නම් හැදෙන්න එපා...මං කරපු අල්පමාත්‍රික පිනක් තිබුනා නම්...අනෙ උඹලා දුප්පත් මගෙ මූනට හිනාව ගෙනාව කාරනාවටම සසර දුකින් මිදෙන්න ඕන....
මං ඇඩුවා....ඉකිගහලම අඩපු මගෙ උරහිස් ඇට පවා ගැස්සුනා මුලු මැදිරියම නිහඩ වෙලාගියා......ඒත් තට්‍ට තනි මගෙ පාලුව මකන්න අද සියපත් මහත්තයගෙ ආදරෙ ඉතුරු උනා......
මං ඒ කාර්ඩ් එක දිහ බලාගන උන්නා..........ඒ අකුරු දිහාව බලාගන උන්නා ....කටහඩට පන ඇරන් ආදරෙ කරගන උන්න මම ඒ අකුරු දිහ බලාගන ඉදලා ඉදලා ඒ අකුරු පපුවට තුරුලු කරගත්තා ...........
YOU ARE READING
පුරහඳ කළුවර...
Fanfictionඋඹ දැන් ඉන්නෙ සත්මහල් ප්‍රාසාදෙක.... මං ඉන්නෙ වියලි කලාපෙ මැටිගෙදරක.... උඹට මං දුන්න පලවෙනිම හාදුවෙ රස්නෙ තවම අර හර්ස් එක ඇතුලෙ... මං තවමත් අහන්නෙ ආකාස.....මාව උඹට ගැලපෙනවද....? හ්ම් හුගක්....මන්දාරම් හෙට දහයෙ කනිසමෙන් මං මගෙ ආදරෙ මේ රටටම කියන්නද?ම...
