biblo [bxb]

19

y/n: yorum ve beğenilerinizi bekleyenzy

"Lezzetli baya ama di mi?"

Göksel tavuk dönerinden kocaman bir ısırık alıp hevesle Kadir'e baktığında Kadir ağzındaki lokmayı sakince çiğnemeyi bırakıp çocuğun ümit dolu bakışlarına anlamsızca karşılık vermişti.

Değildi. Ekmek yavandı. İçindeki tavuk en fazla 35 gram falandı ve patateslerin çoğu yanmıştı. Tavuktan tavuk değil de ne bileyim deve kuşu tadı falan geliyordu. Baharatı da çok seçilmiyordu. Kısacası pek iyi değildi.

Kadir bu yaşına kadar öyle sofralara oturup öyle tatlar tatmıştı ki bu tür "yiyecekler" ona işkence gibi geliyordu, buna rağmen sakince yemeye devam etti. İlk ısırıktan ısırdığı lokmayı tükürmek istemişti daha. Heyecanla ve hevesle karşısında döneri yiyen çocuğa kıyamamıştı ama. Normalde asla umrunda olmayacak bir şeydi ancak son parasıyla bu dönerleri aldığını Kadir'e söylediğinde Kadir ağzından çıkarmak üzere olduğu döneri yeniden çiğnemeye dönmüştü. Göksel onu döndüre döndüre topaç etmişti etrafında.

Çiğnedikçe sanki ağzında büyüyen lokmayı yuttu ve kendisinin yaptığı ayrandan bir yudum alarak ağzındaki tadın gitmesini umdu. Göksel ayran için bile para bulamamıştı.

"Bana güzel dedirterek içindeki fakir ama gururlu noktayı mı okşatacaksın?" Kadir'in bu dediği Göksel'i sırıtırken esmer sanki dünyanın en lezzetli şeyini yermişçesine ekmeğinden ısırdı ve ağzı dolu dolu konuştu.

"Aman çok okşama birden üstüne gelirim."

"Yemek yiyoruz farkındaysan."

"Oy hassas mideli seni."

Kadir çocuğun laubaliliğine göz devirdi ve çeyreği kalmış döneri bırakıp ellerini yanında yolladıkları ıslak mendille temizledi. Göksel bu anı bekliyormuş gibi kalan ekmeği de kendi önüne yemek üzere çekmiş, keyfine bin keyif katmıştı.

"Oğlum 1 buçuk ekmek yemiş olacaksın saçmalama."

"Ne olacak? Hep böyle besleniyorum ben."

"Her gün 1 buçuk ekmek mi yiyorsun?"

Kadir şaşkınlıkla sordu ve zevkle yemeğini yemeye devam eden çocuğu izledi. Aynı hamster gibiydi esmer o an. 1 buçuk ekmeği tek oturuşta yiyen bir hamster gibi. Dağ ayısının tekiydi, götü başı heralde hırsızlık yaparken koşturmaktan fit kalmayı başarabiliyordu. Yoksa bu gırtlağa bu fizik imkansızdı.

"Evet bazen 2 ekmek yediğim de oluyor." Göksel'in bu dediğine fakirlikten mi yoksa zevkten mi diye sormak istese de kendisini tuttu. Kaba olabileceğini düşündü. Ailesi ona bu konularda çok iyi bir terbiye vermişti, kimsenin ekonomik geliri hakkında gereksiz yorumlarda bulunmazdı. Kadir terbiyeli bir İstanbul beyefendisiydi, çizgisini asla aşmazdı. Ondan dolayı oldukça kibar bir cümleyle çocuğa karşılık verdi.

"Ondan böyle mankafasın?"

"Oturmuşum karnımı doyuyorum. Lokmalarımı saydın, salak yerine koydun... Kuran çarpsın kalkar giderim."

"Git lan."

"Şaka yaptım gitmeyeceğim." Esmer çocuksu çocuksu mırıldandı ve yemeğine geri döndü.

O iç gıdıklayan anlamsız öpücüklerden sonra zaten direkt mutfağa geçmiş, karınlarını doyurmaya odaklanmışlardı. Açlıktan mı yoksa gerginlikten mi bu kadar yemişti Göksel, Göksel de bilmiyordu. Evet normalde de bu kadar yiyebiliyordu ancak bu kadar hızlı sürede değil. Hızlı yediğinden yedikleri midesine oturmuştu ve rahatsız hissetmeye başlamıştı. Geğirmekten falan korkmuştu o an çok, öpüşmek istediği adamın karşısında geğirmek asla istemezdi.