KARANLIĞA DİRENİŞ +18

6.Bölüm

İyi okumalar 🫠

Bölüm Şarkısı;
Hurts Like Hell~Tommee Profitt, Fleurie

🌪️

Kızın titreyen bedenine fark ettirmeden uyku ilacı enjekte etmesiyle daha fazla gözlerini açık tutamayan kız yavaşça yumdu.

Karan gerilen bedeniyle kıza bakarken dudaklarının arasından havaya doğru sert nefesini bıraktı.

Bu nasıl olurdu?!

Aklı hâlâ almıyordu, o ölmüştü. Bir anda avuçlarının arasına minik serçe gibi gelip tekrardan konmasına inandıramıyordu bir türlü kendisini.

O bunca sene bu acıya katlanmaya çalışırken, kızla aslında aynı havayı soluduklarından nasıl haberi olmazdı?!

Karan Mahir gözlerinde ki yabancılıkla kızında hiçbir şeyi hatırlamadığını oyunun içine düştüklerini anlamıştı, en kötüsü de bu oyuna kendisinin nasıl düştüğüydü?

Banyoda hazırladığı ılık su dolu kabla kızın yanına gelip, pamukla yavaşça ayaklarını temizleyip sardı.

Katliam yaptığı elleriyle..

Kızın uyumadığını, arabanın arka koltuğunda saklandığını biliyordu. Sahibi olduğu mekana bu kadar kolay giremezdi normalde, kendisi herkesi bilgilendirmişti.

Tek beklenmedik olay şerefsizin birinin kıza kolunu atıp içeriye sokmasıydı. Eğer kendisi orada olmasaydı küçük serçesine yapılacakları düşündükçe delirecek gibi hissedip damarlarında gezen öfkeyi dinginleştirmeye çalışıyordu.

Karan Mahir bu kadar cani bir adam değildi, kalbini elleriyle mezara gömüp üstüne toprak atması onu bu kadar canileştirmişti.

Hayatta ki tek varlığının ölümüne alışamayıp kalbinde ki acı onu her kavurduğunda daha çok can yaktı. Damarlarında gezen kan acıya dönüştükçe içinde ki masum ruh kırıntılarını alıp canavarın ruhu sardı bedenini.

Kendisi bile fark etmeden yıkılmaz ve korkusuz adama çevirmişti zaman onu. Şimdi herkesin tek korkulu rüyası Karan Mahir Sakmandı.

Dış görünüşü içinde ki canavara tezat göz boyuyordu. Attığı sert adımlarında herkes iki kere arkasını dönüp heybetli bedeni ve sert çehresine bakmadan kendilerini durduramazken, kendisi ise avuçlarından uçtuğu serçesinin hayaliyle atıyordu adımlarını.

Yıllar önce ölü gösterdikleri sevdiği kadın şimdi kendi ayaklarıyla avuçlarının arasına gelmişken artık hiçbir kuvvet onları ayıramazdı!

Kızın kendisi bile!

                                        🌪️

Acıyan boynumu ovalayıp gözlerimi araladığımda, aynı evde ve koltukta olduğumu gördüm. Hızla yerimde doğrulup geri geri giderken onun gözleriyle kesişti gözlerim.

Sağ ayak bileğini sol bacağının üzerine atmış elinde ki sigarasıyla beni izliyordu.

"Sen kimsin?" korku dolu ses tonumla fısıldadım.

"Karan Mahir Sakman." dedi ürkütücü sakinliğiyle.

Hiçbir şey olmamış gibi, "Kahvaltı yapacağız." dedikleriyle başımı iki yana sallayarak, "Evime gitmek istiyorum." diye hızla soludum.

"Salim, her yerde Mehru." sesi sakindi ama gözlerinde fırtınalar kopuyordu.

"Umurumda değil." dedim yerimden hızla ayağa kalkıp kapıya doğru ilerlerken, şu an mantıklı düşünemiyordum korkuyla.