KARANLIĞA DİRENİŞ +18

4.Bölüm

    İyi okumalarr 🫠
                                      🌪️

Korkuyla banyonun içerisinde sürekli sağa sola dolanırken duyduğum, "Karan abi!" diye sesle uzun soluklu nefes aldım.

Karan kimdi bilmiyorum ama benim için gelmedikleri belliydi.

"Karan Mahir Sakman! aç şu kapıyı ya." diyen sesle sesimi çıkartmadan klozetin üzerine oturdum.

"Abicim artık beni evine almamaya mı başladın?!" kapının ardından bağırmaya devam ediyordu lakin açamazdım kapıyı onun haberi olmadan.

Mehru, sanırım ismi Karan.

Mahir de söyledi.

Çok zaman geçmeden, "Abi evde değil misin ya?" diyerek, "E ben kapının önündeyim." devam ettiğinde telefonla konuştuğunu anladım.

"Ne bağırıyorsun abi ya? sanki ilk defa geldik evine." diye homurdandıktan sonra ilerleyen adım seslerini duymamla gerilen vücudum anında gevşedi.

Sakince yerimden doğrulup banyonun kapısına doğru ilerleyecekken tekrardan vurulan dış kapı sesiyle kalbim gümbürdeyerek kulağımda yankı yaparken sıkıca lavaboya tutunup gözlerimi sertçe yumdum.

E yeter be! ne olacaksa olsun.

Kendi içimde ki sinire tutunarak yerimden doğrulup açtığım banyo kapısına araladıktan sonra kendimi dış kapının önüne atarak kapıyı sertçe araladım.

Karşımda ki kumral adamla karşı karşıya kalınca adamın gözleri şaşkınlıkla aralanarak, "Siktir sen kimsin?!" diye bir adan hayretle bağırdı.

"Anan!" istemsiz sinirle ağzımdan kaçan cümleyi tutamamıştım.

"Ne?!"

"Az önce kapıyı çalan sendin değil mi?" diye sordum şaşkınlığını umursamayarak.

"Bendim, abime bakıyordum." demek kardeşi o adamın.

"Telefon seslerini duyumsadım, evde olmadığını öğrenmene rağmen ne hâlâ alacaklı gibi kapıya vuruyorsun?!" dedim sinirle.

Ellerini havaya kaldırarak, "Sakin ol, abimin tepkisinden dolayı evde birini sakladığını anladım. İlk defa bu kadar tepki gösterdi de." diye söylenip sırıtarak baştan aşağıya süzmeye başladığında elimin tersiyle yüzüne geçiresim geldi.

Bu ne sinir Mehru?

Kollarımı bağlayarak ters bakışlarımı ona sabitlediğimde sonunda işlemi bitmiş olacak ki gözlerini yüzüme sabitleyerek, "Abim kadınlardan hoşlanmaz.. ee nasıl desem ki? yani yanında kadın bulundurmaz, sen nasıl bu evde onunla kalıyorsun? yandı benim devreler yandı şu an." kurduğu saçma sapan cümleye gözlerimi devirerek, "Gideceğim merak etme." dedim sadece.

Kaşlarını çatarak, "Hayır, hayır bu yüzden söylemedim. Sadece bu evde bir kadın görmek şaşırttı beni." dedi kendisini açıklamaya çalışarak.

"Olur öyle şeyler, şahsen bende bir adamla aynı çatının altında kalmayı hâlâ sindirebilmiş değilim ama umursamayı tercih ediyorum şu an sana da tavsiye ederim." dedim omuzlarımı silkerek.

Kafasını sağa sola yatırıp bir anda kahkaha atmasıyla geri adımlayarak, "Tövbe tövbe, deli herhalde?" diye mırıldanıp eve girdiğim gibi yüzüne kapıyı kapatacakken ayağıyla engel olmasıyla bakışlarımı bıkkınlıkla ona çevirerek, "Ne istiyorsun?" dedim.

"Kahve."

"Kalmadı."

"Çay."

"Abin bitirdi." dediğimde bir daha kahkahasını saldı.