Today is the opening ceremony of our school's intramurals, kaya late ako nagising at nag-ayos ngayon kasi hindi naman kami required pumunta, hindi ko lang alam about sa mga kasama na maglalaro if they needed to be there.I was still scrolling through my phone when I noticed it's quarter to 9am kaya nagpasiya na akong maligo na para marami pa akong magawang school works ko if meron man akong kailangan tapusin.
Inayos ko muna ang kama ko at study table ko na naiwan kong makalat kagabi, bago ako pumasok sa banyo. Nasa kalagitnaan ako ng pagligo nang mapansing hindi ko pala naipasok ang pampalit kong damit at towel lang ang nadala ko.
After I dried myself with towel lumabas na ako pero nagulat ako nang mapansing may nakahiga sa kama ko, nakadapa pa, nang makalapit ako I saw Jiro hugging my pillows na kakaayos ko lang kanina.
Bigla naman siyang sumilip sa gawi ko, I look at him questioningly and point at my pillows and blanket na nagulo na dahil sa pagkakahiga niya, agad naman din siyang umupo at pinagpagan ang mga unan ko at inayos ito ulit, looking at me sheepishly after what he did.
"Sorry." His lips forming into a thin line, 'di ko alam kung natutuwa ba siya na ganun ang naging reaksyon ko or nahihiya siya, I just shake my head at him and headed towards my closet.
"Opening ceremony ngayon ah, 'di ka pupunta?" I asked while I faced my closet to get some clothes, tinatamad akong magkalkal sa walk in closet ko kaya okay na muna ang mga ito.
"Nope. How about you?" Mabilis pa akong tumingin sa gawi niya na ngayon nakahiga na sa kama habang nakaunan sa braso niya, ang tingin ay parang binabantayan ang bawat kilos ko, I suddenly felt self conscious dahil sa tingin niya.
Napaubo pa ako ng mahina at hindi nalang binigyang pansin ang tingin niya, patuloy pa rin sa paghanap ng ipangpapalit ko.
"Hindi rin, wala naman akong gagawin dun." Nang makuha ko na lahat ng kailangan ko, at maisarado ang closet ko, bigla naman nag-init ang pakiramdam ko ng makita ang repleksyon niya sa salamin.
Looking at me with his watchful eyes, parang bigla naman nanlamig ang katawan ko nang mapansin ang paraan ng pagtitig niya, nagtataas baba pa ang tingin niya, hindi ko rin alam kong napansin niya bang nakikita ko ang buo niyang replekyon sa salamin, I even noticed how he unconsciously licked his lips that made me release a deep breath. 'Tang inang tingin naman yan Jiro!'
"M-magpapalit lang muna ako." Hindi ko na hinintay ang sagot niya but I heard him said 'sure, take your time' I'll surely take my time though dahil feeling ko namumula na ako dahil sa nangyari.
Pagkatapos ko magpalit at tumingin sa malaking salamin napansin ko na short shorts pala ang nakuha ko imbes na yung pants na terno nitong damit na kinuha ko, tang ina naman nakakahiya kapag kukuha ulit ako ng pampalit ko, lumabas nalang ako na kunyari wala lang lahat ang mga nangyari kanina.
Paglabas ko naabutan ko siyang naghuhubad ng jacket na suot niya. Dumiretso nalang ako sa study table ko at kinuha ang phone ko. Ramdam ko pang nakasunod lang ang tingin niya sa'kin, 'tang ina kasi Haven, bakit shorts pa yung nakuha mo.'
I was silently praying na hindi siya magcomment about sa suot ko dahil hihilingin ko nalang talaga na kainin na ako ng lupa dahil sa sobrang kahihiyan.
"How's the birthday party?" He asked, voice lingers through the whole room, bukod sa tunog ng aircon, boses niya ang nangibabaw.
"Okay lang, masaya." I answered, not giving Jiro a glance, patuloy lang ako sa pagkalikot sa cellphone ko na akala mo busy, ilang saglit pa ang katahimikan sa pagitan namin.
"We haven't seen each other for almost a month, are you not still going to show me that pretty face of yours?" I even heard him chuckle, para namang huminto ang paghinga ko at bigla akong naestatwa sa sinabi niya.
YOU ARE READING
Hidden Hearts and Summer Skies (Silent Secrets of Summer #1)
FanfictionHaven knows he's talented, handsome, kind, and intelligent - people constantly remind him of these qualities. He's everything good, except brave. The irony isn't lost on him: while he's praised for his intellect, Haven often finds himself making th...