Yoongi’s pov
යුන්ගි උදේ පාන්දර නැගිට්ටෙ ඇත්තටම ඔලුවෙ කැක්කුමක් හදාගෙන. රෑ පුරා ඡිමින් ගෙන හිතල හිතලම යුන්ගිට හරි මහන්සියි.
Phone එක කොහෙද කියල හොයනකොට Yoongi ට මතක් වුණේ උදෙන්ම hospital එකට යන්න ඕන කියලා.
Phone එක හොයන එක නවත්තල Yoongi ඉක්මනට ඇද ගත්තෙ උදේට කන්නෙත් නැතුව
හරියට බැලුවොත් එයා ඊයෙ දවල් ඉදල කිසිම දෙයක් කාල නෑ.Hospital එකට යද්දීත් Jin.. joon ට උදේ කෑම
කවනවා.මොනව වුණත් යුන්ගිට දුක හිතුණා. තමන් ගෙන හොයල බලන්න කිසිම කෙනෙක් නෑ කියල එයාට හිතුණා.
"හේයි....ඡූන්...අයිය good morning!!..."
"Good morning....yoon...මොකෝ ඊයෙ එකපාරට අතුරුදහන් වුණේ...?"
"පොඩි ඔලුව කැක්කුමක් ඇල්ලුවා....ඒත් දැන් අවුලක් නෑ...."
"කෝ ඡිමින්...මං හිතුව දෙන්නම එකට එයි කියල...." ජින් ඇහැව්වෙ සැකෙන් වගේ
"මට කතා කරන්න බැරි වුණා අයියෙ....Phone එක හොයා ගන්න බැරි වුණා...."
"අනේ මන්දා ඔයාල පොඩි ලමයි ද?...යන්න ගිහින් jimin ව එක්කන් එන්න..."
Yoongi reply කරන්න කලින් ඡූන් මෙහෙම කිව්ව
"ඕනෙ නෑ...යූන් ට මහන්සි ඇති...මං ඡිමින්ට call එකක් දීලා එන්න කියන්නම්..."
"අය්යේ මං අද ගෙදර යන්න ඕනෙ...වැදගත් meeting 3 ක්ම තියෙනව...අනික අයියට ලොකු අමාරුවක් නෑනෙ..."
"අයියෝ...යුන්ගි...ඔයයි, ඡිමිනුයි දෙන්නම යන්න...ඡිනුයි,අම්මයි ඉන්නව නේ..."
"හ්ම්...මං..."
"යුන්ගි...පොඩ්ඩක් එලියට යන්කො...මට කතා කරන්න දෙයක් තියෙනව...ඡූන්...ඔයා rest කරන්න මං ඉක්මනට එන්නම්..."
YOU ARE READING
නොතේරුනේ ඇයිද ආදරේ (yoonmin සිංහල ff)
Fanfictionසැබෑ ආදරය යනු හිමි කර ගැනීම නොව...පරිත්යාගයයි.