Polecajki Natalii

Polecajka 15. AsperGirl - @MWDSparrow

21.12.2024

Ze wstydem muszę przyznać, że od pół roku nie tykałam „Polecajek". Nawarstwiło mi się sporo wattpadowych zadań, a nie jestem Hermioną z serii o Harrym Potterze, czasu nie potrafię sklonować. 

Ostatnio, jeśli już coś oceniam, to częściej piszę recenzje dla grupy @Asy_Wywiadu, niż prywatne polecajki. Poza tym, od dawna nie trafiłam na watt na coś, co mnie mocno poruszyło i było inne niż większość powieści, jakie tu widuję.

Teraz poruszyło. Na tyle silnie, że również Wam chcę polecić tę pracę. Bo zasługuje na przeczytanie. 

Od razu powiem, że powieść „AsperGirl" nie jest idealna pod względem technicznym i stylistycznym, więc jeśli szukacie bezbłędnego tekstu, to nie tu. Ale jeśli chcecie przeżyć z bohaterami wzloty i upadki, seksualne przygody, miłość i zdradę, przyjaźń i utratę zaufania, poznać nietuzinkową bohaterkę, to zapraszam. 

Nie jest to powieść o nastolatkach i dla nich, lecz o dorosłych, borykających się z życiem, które sami sobie stworzyli. 

Bohaterka „AsperGirl", Marta, to trzydziestoczteroletnia kobieta z jednej strony wyjątkowa, a z drugiej taka, jakich sporo dookoła nas. Ma Zespół Aspergera, który, jak u wielu jej rówieśników borykających się z tą przypadłością, zdiagnozowano dopiero w dorosłości. Przez pierwsze trzydzieści lat męczyła się z nim sama, nie wiedząc, czym jest to, co jej w życiu przeszkadza. Pomimo tego odniosła sukces, stworzyła firmę, założyła rodzinę...

Spotykamy ją w momencie, gdy po przewróceniu życia do góry nogami, zarówno prywatnego jak i zawodowego, układa je sobie na nowo. Wspierają ją w tym serdeczne przyjaciółki, Lucyna i Asia, które pomimo własnych problemów i obowiązków, wyciągają ją na wspólny, babski wypad w góry. 

Tam Marta poznaje, całkiem przypadkowo, Bastiana — ratownika górskiego, z którym już na początku przeżywa gorącą seksualną przygodę. Zresztą seksu w tej powieści jest dużo, zarówno w faktycznych akcjach, jak i w przemyśleniach bohaterów. Uprawianego przez dorosłych i w sposób, jaki im odpowiada. Zawsze jest uzasadniony treścią powieści i choć wybija się na jeden z pierwszych planów, to czytelnik nie ma wrażenia, że wszystko się kręci jedynie wokół seksualnych aspektów historii. 

Wraz z rozwojem akcji wchodzimy w świat wielkich firm, biznesmenów i bizneswomen obracających ogromnymi pieniędzmi, interesów o zasięgu globalnym. Akcja w ciągu jednej chwili może się przenieść (i to robi) z Francji do Polski, później do Stanów Zjednoczonych, by za moment wylądować na przykład na Hawajach. 

Wchodzimy też w świat relacji, które często nie są tym, na co wyglądają. Seksualne napięcie może skrywać zdolność do zdrady, pożądanie łączy się z ambicją, a czytając o miłości mamy uzasadnioną wątpliwość, czy jest ona szczera i niczego nie maskuje. 

Bo czy w ogóle w wielkim biznesie jest miejsce na bezwarunkową szczerość, pełne zaufanie i niczym nieskażone pozytywne uczucia? Emocjonalny rollercoaster towarzyszy nam przez całą powieść do samego końca. A i wtedy możemy nie być pewni, co się właściwie zdarzyło i dlaczego? 

W dużej mierze za tę karuzelę odczuć odpowiadają martowe / marcine rozterki i szczodre opisy jej wewnętrznego świata. Ale również dwa męskie „ciacha", w których mieszczą się błyskotliwe umysły i silna wola. 

Zresztą oddajmy głos autorce. O jednym pisze:

„To był on. Niczym już nie przypominał zarośnietego wolontariusza. Wyglądał jak milion dolarów. Wysoki, wysportowany atleta z blond włosami. Ogolony. W czarnej koszuli i idealnie skrojonych spodniach." 

Interesujący, prawda? 

A drugi, jego własny brat, jest idealnym obiektem westchnień dla nieco starszych czytelniczek. To już nie młodzian, tylko dorosły, doświadczony mężczyzna po przejściach. 

Obaj, Bastian i Derek, są żywo zainteresowani naszą bohaterką. Ale co się wiąże z tym zainteresowaniem, a może — co się pod nim kryje? Czy miliarder potrafi odłożyć interesy na bok? Czy jeśli wejdzie w konflikt pomiędzy biznesem a uczuciem, wybierze właściwie? A może ulegnie pokusie? Co połączy Martę z oboma braćmi? Czy będzie to klasyczny chwilowy trójkąt, związek poliamoryczny, czy bohaterka będzie musiała wybrać pomiędzy nimi? A może pozostawi obu za sobą i skieruje się na jeszcze inną życiową ścieżkę? 

Pozostawiam te pytania, bo są warte rozważenia. Ale przecież nie to jest najważniejsze w tej powieści! „AsperGirl" to przejmujące studium kobiety, która boryka się z neuroatypowością. Z każdej kartki wylewa się kaskada jej rozmyślań, pragnień, ograniczeń. Myślę, że warto je poznać, żeby zrozumieć choć w części, jak bardzo odmiennie może się zachowywać i rozumować człowiek w spektrum. 

Marta prowadzi podwójną komunikację, zarówno w sferze werbalnej, jak i niewerbalnej. Z sobą i otoczeniem. To, co mówi, często pozostaje w sprzeczności z tym, co myśli. Dwie drogi jej rozumowania przeplatają się, jedna zapisana normalną czcionką a druga — kursywą. A do tego czasem robi coś zupełnie innego od tego, co wymyśliła i powiedziała. 

Ten sam zabieg został zastosowany u innych bohaterów, w szczególności u obu panów. Warto uważnie czytać i śledzić ich rozważania, zapis emocji, pragnień i obaw. Bo to jest jeden z ważniejszych nurtów tej historii. 

Innym równie ważnym, który wyjątkowo cenię jako, mam wrażenie, wymierający i odchodzący z tego świata, to motyw szczerej i bezwarunkowej przyjaźni. To, co łączy Martę z Lucyną i Asią, zasługuje na gloryfikację, opiewanie i wręczenie złotego medalu oraz odpuszczenie w chwili śmierci wszelkich grzechów poczynionych za życia. 

To przyjaźń z gatunku „jeśli zadzwonisz do przyjaciela w środku nocy i powiesz, że jedziesz do niego z trupem, zapyta jedynie, gdzie się ma stawić z łopatą, żeby pomóc Ci go zakopać". Rzadko spotykana i przez to wyjątkowo cenna. 

„AsperGirl" nie jest, moim zdaniem, do czytania w pośpiechu, w komunikacji miejskiej, pomiędzy wstawianiem naczyń do zmywarki a odkurzaniem. Nad tym, co zostało zapisane na kartach powieści, warto usiąść i w spokoju się zastanowić. 

Mnie zajęło sporo czasu, zanim przeczytałam całość. Historia była wymagająca i nie do połknięcia jednym tchem. Musiałam robić przerwy, co zresztą widać w komentarzach pod rozdziałami. Nie polecam też słuchania jej głośno, chyba że jesteście sami w domu. Myślę, że wszechobecne w powieści pragnienia erotyczne i opisy scen seksualnych, czytane przez lektora, mogą zawstydzić Was, Czytelnicy, gdy zorientujecie się, że ktoś inny również mimowolnie tego słucha.

Bo co prawda seks jest dla ludzi i niech pierwszy rzuci kamieniem, kto tego nie robił, nie mówił albo o nim nie myślał, ale przyjęło się, że jest sprawą intymną. Szczególnie w wersji powieściowej :)

Szczerze zapraszam! 

#pisarskiWatt09 #pisarskiWattpad #polecajkiNatalii

Link do powieści tu: https://www.wattpad.com/story/336754486-aspergirl