Son kez herkese merhaba🖤
Dokuzuncu bölümün sonundaki kısacık çatı sahnesiyle birlikte izlemeye başladığım zebanidizi özellikle yirminci bölümlerden sonra AsLaz için katlandığım bir diziye dönüştü.
Çatıdaki ilk öpüşme sahnemizde Asi kafa atmak yerine öpüşüne karşılık verseydi ben de buralarda olmazdım sanırım :)
Gerek enerjileriyle gerek ilişki dinamikleriyle hatta sevdikleri ve bağlı oldukları rutinleriyle her zaman çok sevdiğim dizi çifti olarak kalmaya devam edecekler.
Umarım bütün evrenlerde mutlu, bütün evrenlerde hep bir arada olurlar.
Bu veda bölümünü yazdığım hangi kurguda yayınlayacağıma karar verememekle birlikte sanırım bütün hepsinde yayınlamaya karar verdiğimin de farkında olduğum ikilemli bir kafa yapısındayım.
Dizi boyunca belki beklentilerimiz çok yüksek olduğundan belki de gerçekten gerektiği özen verilmeden yazılan sahnelerimizden dolayı bir gün bir anda okuyucu olarak değil de satırları yazan kişi olarak burada buldum kendimi.
İyi ki o bir anlık kararla yazmaya başlamışım diyorum şimdi.
Değerli zamanınızdan ayırıp yazdığım satırları okuduğunuz için her birinize teşekkür ederim.
Yazmaya devam etmem konusunda yorumlarıyla destek olan ve fikirlerini paylaşan herkese de ayrıca teşekkür ederim.
O halde haftaya cumartesi son kez buluşalım🖤
Kendinize her zaman çok iyi bakın, hoşçakalın.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
street of lost souls | aslaz texting
FanfictionEğlenmek için yazıyorum, eğlenmek isteyenleri hikâyeme bekliyorum🖤
