street of lost souls | aslaz texting

+17 | Final-2

+17 bölümlerinden istediğinizi ficin sonu olarak kabul edebilirsiniz.
********************************

Mutfaktan çıktığı sırada ısrarla çalan kapı adımlarını durdurmaya yetmişti. Kapıyı kırarcasına çalan kişi her kimse içindeki öfkenin yeni odak noktasıydı.

Kimin geldiğine bakmadan hışımla açtı kapıyı.

"Asi."

"Alaz!"

Asi daha ne olduğunu anlayamadan dudaklarına kapanan dudaklarla kalakalmıştı. Sırtı sert bir şekilde duvarla buluşurken başının arkasında bir el hissetti. Alaz yıllardır olan hasretini gidermek ister gibi öpüyordu. Tek santimlik boşluk bırakmamıştı. Anında içeri girip dudaklarını dudaklarına bastırmış, duvara yasladığı Asi'ye hareket edebileceği en ufak bir alan dahi bırakmamıştı.

Asi arkasında duvar, tam önünde Alazla sıkışıp kalmıştı. Öpüşüne karşılık vermediği her saniye Alaz'ın daha da hızlandığının farkındaydı. Ellerini göğsüne koyup itmeye çalıştı ama başarısız oldu. Aklı öpüşmekle dövüşmek arasında oradan oraya geçip durduğu sırada dizini Alaz'a geçirdi. Anlık olarak gerilemesinden fırsat bulup duvarın önünden çekildi.

"Ne yapıyorsun lan sen!?" Dudaklarını elinin tersiyle silip çoktan dağılmış olan saçlarını geriye itti. Ne olup bittiğini anlayamıyordu. Alaz gitmemiş miydi? O zaman o mektup da neyin nesiydi? Ne yapmaya çalıştığı hakkında en ufak bir fikri yoktu.

Alaz nefes nefese Asi'ye baktığı sırada gözleri hâlâ dudaklarında geziyordu. Bir adım atıp aralarındaki mesafeyi kapadı. Asi durması için elini kaldırıp geri çekildi.

"Yaklaşma." Evin hâlâ açık olan kapısının dışındaki siyah bavula ilişti gözleri. Alaz nereye baktığını anladığı sırada omuzlarını dikleştirip konuştu.

"Evime geldim."

"Ben anlamıyorum. Sen gittin gelmedin bana. Ben... Ben bekledim seni gelmedin."

Ağlamamak için kendini sıkıyordu. Ağlamayacaktı.

"Hayır. Hayır gitmedim Asi."

Alaz'ı arkasında bırakıp salona geçtikten sonra koltuğun üstündeki mektubu alıp Alaz'ın yüzüne fırlattı.

"Yazmışsın lan işte korkak herif! Sikik üç beş cümle yazmışsın görmüyor musun? Neden geldin lan!? Siktir git buradan!"

"Yazdım evet! Dinle Asi. Açıklamama izin ver."

"Dinlemiyorum lan! Defol git buradan!"

Açık olan kapıyı işaret edip sabırsızca dizini sallamaya başladı. Alaz kapıya doğru ilerleyip sertçe kapattıktan sonra Asi'yi kapıyla kendisinin arasına aldı.

"Pişmanım Asi. Acı çekiyorum ben. Sen beni affettin ama ben kendimi affedemiyorum. O geceyi unutamıyorum Asi."

Alaz'ın gözlerinden süzülen yaşlarda takılı kaldı gözleri. Hiçbir şey yapmadan öylece durmaya devam etti.

"Gidecektim ama gidemedim. Haklısın korkağım. Sana gelmekten de senden gitmekten de korkuyorum. Seni sevmekten de seni kaybetmekten de korkuyorum. Karşına geçip konuşmak yerine söylemek istediklerimi kağıda dökecek kadar korkuyorum."

"Sen benden gitmeye çoktan alışmışsın Alaz. Ama sen bana öyle güzel geliyorsun ki... Gitmelerine bile hayran bırakıyorsun. Neden yapıyorsun bunu Alaz? Bunu bize neden yapıyorsun?"

"Geçen gece barda söylediklerini hatırlıyor musun? Kaza diyip susmuştun hani."

"Alaz ben onu..."