Chapter 14: Lingering Eyes

1 0 0
                                    

Chapter 14:

Teodore's POV

DUMATING si Svanier na humahangos. "Napa'no ka?" Tanong ko rito.

Pero nagulat ako nang lumapit ito sa 'kin. "Nawawala nanaman siya," bulong niya.

In which I tried not to make any expression that could hint someone that I'm concerned about a certain thing. As I feel that someone is looking at my very move.

Inakbayan ko lang si Svan na palagi kong ginagawa at pumunta kung saan ang mga pagkain.

"How did it happen?" Tanong ko habang nagsasandok ng kaunting pagkain.

Busog pa ako kaso mahirap na at may nagmamanman.

"May liwanag na bumalot bigla then the moment I opened my eyes, nawala na siya," medyo taranta niyang kuwento.

"How many hours did she gone missing last time?" I asked.

He gulped. "Almost six hours," sagot niya.

"Ilang oras nalang matatapos na ang ball, do you have any plans?" I asked.

"Wala," mariin niya namang sagot at may bahid na inis.

Sabagay, ang kuwento niya pala ay bigla nalang sumulpot si Yumi. At sabi naman ni Yumi when she was inside the door of Treveloré which she basically describe as hell ay hindi niya rin alam kung paano makakabalik agad kaya hindi siya sigurado kung kailan siya makakabalik.

I sighed, even I don't know what to do. I just hope Yumi could find a way and go back in any minute now.

Pero nagulat ako nang may narinig akong singhal na garalgal at parang may mic sa bandang likod ko.

"Shit!" Saad ko nang marealize ko kung saan 'yun galing.

Ibinababa ko agad ang platong hawak-hawak ko at hinubad ang coat ko. At tama nga ako, there's a fucking clip at the back part of the collar. At may umiilaw doon na pula but the most of all, kaparehas nito ang nasa isang table na walang tao.

Mukhang kakaiwan lang doon dahil buong-buo pa ang yelo sa iced tea na nasa lamesa rin. Hindi rin naayos ang silya, so I roamed my eyes in this very room.

And there I saw someone na kapareho ko ng suot na nakasideview sa glass panels ng hall. At nang napansin niya na nakatingin ako sa kaniya ay agad siyang naglakad kaya mabilis ko siyang sinundan.

Ang kaso may nakabunggo sa 'kin na kapwa ko Trevians in which they apologized quickly. But I had no time to reply to them kase binilisan ko ang pagkilos ko, he's still on my watch hanggang sa nakapunta ako ng banyo.

Pero chineck ko lahat ng cubicle, wala. Kaya napasabunot nalang ako sa sarili kong buhok.

"Pres?" I heard someone's voice.

"Kelly?" I said but it sounded like it was a question as a theory somehow forms in my head.

"Pres," hinihingal na tawag ni Zaira.   "Hinahanap ka ni Alistair, he said that he needs something to discuss with you."

Yumi's POV

"BAKIT NAMAN?" Tanong ko kay Desmond.

Because why would I be unfortunate?

By being here? Hell, yeah. Now, I don't think Desmond needs to answer that.

"I don't know either," pero sinagot niya pa rin.

"Naalala mo ba ang pinagbigyan mo nu'n?" I asked as I squinted my eyes.

"Oo, matanda pero 'yun lang," sabi niya naman. "Bakit mo pala natanong?"

The Door to TreveloréTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon