Chapter 21:
PINANOOD pala ako ni dad na may kausap na hangin sa labas kaya heto ako pinipilit niyang pumunta sa mangtatawas habang si Kuya Chrystopher naman ay natatawa habang kumakain.
"Dad, hindi na 'yun kailangan," I tried my best to not make it irritatable as possible.
"Maybe, you really need it," natatawang saad nan ni kuya.
"Huwag kang sabat nang sabat, I'm not forgiving you yet," I hissed at him.
He just make face before I go to school. Hindi ko rin pinaunlakan ang paghatid nila sa 'kin ngayon, maruning na 'ko magcommute. Or I thought so...
Walang taxi na dumadaan, lahat jeep. And I just know how to commute by taxi and UV express van.
"Yumi?" I heard someone called me.
"Zaira!" I exclaimed, grabe dahil sa pag-ooverthink ko. Hindi ko man lang siya namalayan.
"Magjejeep ka rin ba?" Tanong niya.
"Oo sana, kaso..." hindi ko alam ang sasabihin ko. Kase parang nakakahiya na first time ko.
"That's no problem," ngiti niya. "Tara sumabay ka na sa 'kin," sabi niya naman sabay hawak sa pulsuhan ko.
"Para! Para po!" Sigaw niya habang kinakaway-kaway ang kamay sa ere.
Uh... is that necessary?
Agad namang may nagstop na jeep at kinalabit niya ako para sumakay. At sumalubong sa 'min ang patagilid na upuan kung saan naman kami umupo.
"Magkano ba?" I asked her since she seemed to commute through this vehicle everyday.
"11 pesos," she said. "And since morning palang, kailangan natin ng barya," sabi jiya sabay kutkot sa wallet niyam
"Really?" Hindi ko makapaniwalang tanong sabay kuha ng 20 pesos sa wallet ko dahil wala akong nakitang barya. "Maybe you could just add me some two pesos. I literally don't have any coins here," I said which is true, kadalasan mayro'n naman dahil sinusuklian ako pero ngayon wala kase hinulog ko sa piggy bank ko.
Dinagdagan niya naman nang walang pag-aalinlangan at kinuha ang bente pesos sa akin. "Bayad po!" She said as she handed the money to other passengers. "Dalawa po, sa Trevelia lang po," she added, and I was kinda amazed.
"That was good, I think I should go to school through that," sabi ko nang makababa na kami.
"Then, sumabay ka na rin sa 'kin palagi," ngiti niya pa kung saan tumango-tango naman ako bilang tugon.
"Tara, late na tayo," sabi niya pa at agad naglakad papasok.
"Hintay," paghabol ko sa kaniya kase ang hahaba ng hakbang niya, parang sa model lang. Well, she looks like a model and had a heaight of a model.
"YOU'RE TURNING seventeen in a few days, Yumi. What's your plan?" Brylle asked me. Wala si Kelly dahil may lagnat kaya excuse muna siya.
"Kagaya ng dati, I'll celebrate it with you and Kelly and my family," kaswal na tugon ko naman sa kaniya.
"Would you mind if I join?" A whisper suddenly passed at my right ear. It was Svanier... with Teodore and Alistair.
"Okay na ba kayo?" I asked them. Pagkatapos kase ng batian at titigan nila nina kuya ay sinuntok sila ni kuya. It is also the reason why we gathered attention back then because kuya shouted at them why did they made me join in such club when in fact he's the founder himself. Kaya hindi ko pa siya napapatawad hanggang ngayon.
"This will heal soon," Svanier smiled with a bruise in his jaw.
"Yeah, his right," pagsang-ayon naman ni Teodore na mayroon rin at sa kanan din. Ha, ito ba 'yung tinatawag na kambal na suntok?

BINABASA MO ANG
The Door to Treveloré
FantasyYumi, an ordinary soul who had a friend of two is having her own ordinary life. Not until she was told about the story of the door to Treveloré. A door in University of Trevelia's old building. On the third floor, there was a boy's dormitory before...